ZORAKİ EVLİLİK (MAFYA JJK)

BÖLÜM 3 ( EVLENME)

Hatırlatma:Ölmek istiyorum.
Ahh cidden bu yaşadıklarım gerçek mi lütfen biri bana bunları açıklasın. Biri bana bunların birer kâbus olduģunu açıklasın.
Birden göz yaşlarım yanaklarımdan firar etmeye başladı. O kadar çok fazla ağlıyordum ki ciğerlerim göğüs kafesimden fırlayıp ağzımdan çıkacak gibi hissediyordum
(iğrenç😝😝😝😂😂😂)
Kalbime bir ağırı girdi ve yere çöktüm. Abim yanımdaydı fakat hiçbir şey yapmayıp bana acınası hir şekilde bakıyordu. Anlaşılan oda yardım etmeyecekti bana. Son umudum oydu, belki beni korur demiştim. Ama sanırım bunun için hiçbir şey yapmayacaktı. Bunu anladığım anda daha fazla ağlıyor ve acı çekiyordum. Tanrım!! Bana yardım et benim kaderim bu olacak yani!!
Ben aģlarken abim yanıma eğildi ve omuzuma dokundu.
Eun Woo:Min Ji benim güzel kardeşim seni ne kadar cok sevdiğimi biliyorsun. Çok üzgünüm birtanem ama ne kadar uğraşsamda, uğraşlarım boşuna olur. Çünkü söz konusu Jeon Jungkook...
Onu kimse durduramaz birde bu aşşalık herif seni gerçekten sattıysa o zaman hiç şansımız yok.
Min Ji:kurtar beni!!
Eun Woo: Ne!! Ne dedin sen!?
Min Ji: Aslında bir çaremiz var. Kaçır beni ikimizde kurtulalım ışte
Eun Woo: Çıldırdı mı sen. Ne dediğinin farkında mısın? Bizi bulursa yaşatmaz.
Min Ji: Nedenin bulsun ki buralarda uzaklaşmamız için koskoca bir günümüz var. Eğer biz istersek bulur ama istemezsek bulamaz. İşte herşey bizim elimizde
Ben böyle ukala bir şekilde konuşmuştum ama abim;ne bu konuşmadan etkilenip beni dinlemeye devam etmişti ne de fikrimi ciddiye almıştı. Sadece yüzünü buruşturup bana bakıyordu. Birden kahkaha atmaya başladı
Eun Woo: Ahh Min Ji beni bu halde beni güldürdün ya tanrı da seni güldürsün.
( Turkish mode😎😎😏😏)
Min Ji: Ahh tanrı aşkına ben ciddiyim. Beni buradan götür
Eun Woo: Tanrı aşkına bende ciddiyim bizi öldürür.
Min Ji: Yaşamak isteyen kim ki?
Eun Woo: Ben!!... Ben yaşamak istiyorum Min Ji. Biliyorum bu hayat sana zindan, sanki bana değil mi?
Ama yinede hayata tutunmak istiyorum Min Ji. O adamdan kaçmayız anla artık şunu OLMAZ!!
Min Ji: Tamam, gelmiyor musun benimle onu söyle sen?
Eun Woo: Üzgünüm Min Ji ama hayır gelmiyorum.
Gözlerim dolmuştu ama hayır vazgeçemem. Buradan kaçıp kurtulacam.
Min Ji: Tamam abi sen git çok yorgunum ben uyuyacağım.
Eun Woo: Sen ciddi misin? Gerçekten bu durum karşısında uyuyacak mısın?
Min Ji: Ne yapmam gerekiyor?
Eun Woo: Yani benim tanıdığım Min Ji genelde ağlar ama?
Kafasına bir yastık firlattım ve;
Min Ji: DEFOL GİT!!
Eun Woo: Tamam tamam kızma hemen
Dedi ve odadan çıktı bende kafamdan planı kurmuştum. Ne olusa olsun gece buradan kaçacaktım.
Düşüncelere dalmışken uyku bastırmıştı. Tabi vücudumda bayağı yorulmuştu. Bu yüzden kendimi hiç zorlamadan uykunun kollarına bıraktım.
Gece birisinin sesiyle uyandım. Bu abimdi.
Eun Woo: Min Ji canım uyan seni götüreceğim buradan.
Min Ji: Hani kararından vazgeçmiştin. Neden götürüyorsun beni.
Eun Woo: Çünkü babam bizi dinliyordu. Ona belli etmemem gerekiyordu. Mecburdur hadi kalk valizini hazırlayalım. Seni ben götüreceğim.
Valizini hazırladım oda kendi valizini hazırladı. Beraber yola koyulduk. Evden güvenli bir şekilde çıktık. Yarım saatlik bir araba yolculuğundan sonra önümüze bir araba durdu, bunu kesinlikle kasten yapmıştı. Abim tedirginlikle bir arabaya birde bana bakıyordu.
Min Ji: Ne oluyor neden tedirginsin
Eun Woo: Min Ji hemen arabadan in ve olabildiğince hızlı koş ve asla arkana bakma!!
Min Ji:A-ama
Eun Woo: Sana git dedim. Al bunu
Dedi ve elime bir silah tutuşturdu.
Eun Woo: Bunu al ve tanımadığın birini görürsen hemen vur. Hiç tereddüt etme. İçi ful.
Karşıdaki arabadan iki adam indi. Biri arabanın dibinde dikilirken diğeri arka kapıyı açtı. Oradan bir adam indi ve diğer iki adamla birlikte bizim arabaya doğru gelmeye başladı. O anda anladım beni almak isteyen mafyayı. Kapımı açtım ve koşmaya başladım. Biraz ilerledikten sonra arkama baktım. İki adam abimin yakasına yapışıken arkadan çıkan adam arkamdaydı. Hemen koşmaya devam ettim. Biri beni belimden tuttuğu anda çığlık attım.