ZORAKİ EVLİLİK (MAFYA JJK)

BÖLÜM 11 (DONG HYUN)

Hatırlatma: Tam öpüşecektik ki...
Dong Hyun geldi. Tabi bizi öyle görünce afalladı. Daha sonra odadan çıktı. O anda Jungkook'u itip odadan çıktım.
Evet, kesinlikle ben daha şoktan çıkmamıştım. Yoksa hayatta bırak ona doğru yaklaşmayı yanına bile oturmazdım. Hele ki bugün bana yaptıklarından sonra ASLA!!
Odadan çıkar çıkmaz Dong Hyun'un yanına gittim. Tam konuşacaktım ki eliyle beni engelledi
Dong Hyun:Sus!! Tek kelime etme...
Sana yaptıklarını unuttun mu?
Peki benim sana söylediğim o sözü...
Hadi bunları geçtim. Onunla nasıl yakınlaşırsın hele ki sana bugün yaptıklarından sonra!! Sana inanamıyorum.
Ben seni ondan falan kıskanmıyorum. Ben evliyim Min Ji ve ayrıca Jungkook ve senden epey büyüğüm. Jungkook beni ablası olarak ben ise onu bir kardeş olarak hatta bir çocuğum olarak görürüm. Aramızdaki ilişki bu... sadece bu
Sadece Jungkook senin sandığından da çok tehlikeli. Asla ona aşık olayım deme. Çünkü o kimseye aşık olmaz. Kimseyle sağlıklı bir birliktelik kuramaz. O kendisinden başka kimseyi sevmez, sevemez. Psikolojisi bozuk onun. sende gördün işte sinir hastalıgı var. Sinirlendiğinde gözü kimseyi görmez. Çocukluğundan beri var bu.
Derin bir nefes aldı ve sakin ve yavaşça konuşmaya başladı.
Dong Hyun: Bak! Eğer ona karşı birtakım duygular besliyorsan eğer ; Yapma besleme içinde o duyguları, yoksa en sonunda o duygular bizzat sana zarar verecek. Bunu sakın unutma. Dediğim gibi o kimseyi sevmez. Seni de sevmez. Sadece kullanır ve limitin bitince seni adeta bir çöp gibi atar...
Nereden mi biliyorum?
Jungkook ile yıllardır aynı çatı altında yaşarız. Bugüne kadar kaç tane kiz attı bu evden biliyor musun?
Bazıları sevgilisiydi.
Bazıları nisanlisiydi.
Bazıları tek gecelikti.
Ama hepsinin sonu aynıydı.
Kapının diğer tarafı...
Sen onun ilk evlendiği kişisin. Sahte de olsa ilksin. Ama bu demek degildir ki sen ilk oldugun icin kapı dışarı edilmeyeceksin. Kendini herseye karşı hazırlamalısın. Bu yuzdende duygularina hakim olmalisin
Min Ji: Bitti mi?
Dong Hyun: Efendim??
Min ji: Bu konuştuklarını hepsi boşaydı. Eger beni bir saniye dinleseydin. Simdiden konuşmana gerek kalmayacakti.
Biliyorsun ki ben büyük bir soktaydim. Jungkook da fırsattan istifade ederek bana yaklaştı. Bende ne oldugunu anlamadan bir anda onun etkisinde kalarak birbirimize yaklaştık. Tanriya şükür ki seni o an gönderdi ve pişmanlik duyacağım bir sey yapmadan kurtuldum. Yani boşuna bana bunları söyledin. Çünkü zaten böyle birşey yok!!
Dong Hyun sırıttı ve kafasını olumsuz anlamında salladı alt dudağını ısırdı ve
Dong Hyun: Boşuna değil. Biliyorum. Evet şu anda böyle birşey yok ama bu ileride olmayacak anlamına gelmiyor. Sen Jungkook'a su anda aşık olmayabilirsin ama ileride seni göreceğim. Ben yinede bunları söylemiş olayım. Sende aklında tutuyor ol yoksa senin sonunda hüsran olur. Sefil olur sokaklara dusersin. Kimsesiz olursun.
Min Ji: Ben asla kimsesiz olmam. Benim ailem var. Hiç olmazsa abim var. O benim her zaman arkamdadır.
Dong Hyun: Peki nerede o her zaman arkandan duran abin. Ben söyleyeyim seni unutmuş bir sekilde hayatına devam ediyor. Bak beni yanlış anlama amacım seni üzmek değil. Gözünü açmak.
Gözünü aç ve etrafına bak. Sence Jungkook sadık bir insana benziyor mu? Veya abin seni hiç geri almaya ve halini sormaya geldi mi?
Kafasını olumsuzca sallayarak hayır dedi.

Haklıydı. Abim beni hiç sormaya gelmemişti. O zaman beni unuttu mu?
Ama beni başka şehire kaçırmıştı. Peki ya neden yaptı. Madem arkamı aramayacak neden o zaman o kadar zahmete katlandı. Ypksa bu beni üzerime oynanan bir oyun muydu?
Artık kafam çok karışıktı. Şok içerisinde şoka giriyordum. Ne yapacağımı bilmez haldeydim. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilemez haldeydim.

Gözlerimden yaşlar süzülüp giderken çok çaresiz hissediyordum. Öyleyim de zaten. Derin nefesler alıp veriyordum. Duvarlar hep üzerime geliyordu. Çok daralmistim. Dizlerimin üzerime çöktüm.
Min Ji: YARDIM EDIN!!
son nefesimi de buna harcamıştım. Gözlerim kapanırken Jungkook koşarak kapıyı kırarcasına açıp Min Ji diye bağırışını duydum.
Gerisi karanlık...

...BÖLÜM SONU...

DEVAM EDECEK...