ZORAKİ EVLİLİK (MAFYA JJK)

BÖLÜM 7 (BAŞLANGIÇ MI YOKSA SON MU)

Hatırlatma: Gelmişlerdi... Gelen kişileri gördüğümde büyük bir şok geçirmiştim. Ama bu...

ABİMDİ...
Nasıl olur? O nasıl böylesine saygıdeğer biri olmuştu ve ayrıca Jungkook ile görüşmesi nasıl olurdu. Jungkook onu o gün görmemiş miydi. Jungkook' a baktığımda onunda benden bir farkı olmadığını farkettim. Jungkook'a yaklaştım ve
Min Ji: Sende bilmiyor muydun yoksa? Kiminle iş yemeğinde olacağını bilmiyor muydun?
Jungkook: Bana bu işi abimlerim söyledi. Benim kiminle görüşeceğim söylenmedi. Sadece dün namjoon hyungdan bana yarın iş yemeğine gideceksin diye kısa bir mesaj geldi. Gerisi zaten sende biliyorsun!...
Eun Woo: Merhaba!
Jungkook: Sen nasıl bu hale geldin.
Min Ji: Ayrıca bu yanındaki züppe de kim?
Eun Woo: Min Ji! Kime ne dediğine dikkat et!
Neler oluyordu burada abimin burada ne işi vardı. Bunu yanındaki kadın kimdi. Jungkook bunu nasıl bilmez. Bu nasıl saçma bir tesadüf böyle! Ne yapacağımı ve ne diyeceğimi bilmiyorum. Resmen tıkalıp kaldım burada...
Jungkook: Sacmalamayı kes Eun Woo! Ve şöyle bana nasıl bu hale geldin.
Eun Woo: Bu sence önemli Jungkook? Veya bu birşey fark eder mi? Ne önemi var benim nasıl bu kadar yükseldiğim? Önemli olan şey benim burada olup karşında durmam öyle değil mi Jungkook.
Jungkook: Ne istiyorsun?
Eun Woo: Sadece kardeşimi... ve evet alacağım.
Jungkook: Dene gör bakalım. Artık o bana ait. Onu bana verdiniz. Şimdi onu benden alamazsınız.
Eun Woo: Böyle iddialı konuşmak kolay Jungkook... ama icraat yok.
Jungkook: İcraat yok öyle mi? Sen beni hiç taniyamamışsın Eun Woo!
Dedi ve elini kaldırdı. Işaret parmagini hafifçe küçük çaplı yuvarlak şeklinde döndürdü. O anda bir sessizlik oluştu. Ne olduğunu anlamamıştım. Abim sesli bir şekilde kahkahalarla gülmeye başladı.
Eun Woo: Malesef aldığın tüm tedbirleri etkisiz hale getirmiş gibi görünüyorum değil mi Jungkook?
YAKALYIN!
Jungkook belinden çıkardığı silahla boğazıma sarıldı
Jungkook: Yaklaşmayın. Yemin ederim hiç acımam bitiririm işini.
Eun Woo: Artık yolun sonundasın Jungkook! Pes et. Pes et ki sana acıyayım.
Jungkook: Sen kimsin ki bana acıyacaksın lan ha? Daha iki güne kadar benden korkan birisiydin. Iki tane adamı  olunca kendini büyük biri mi zannettim ki sana boyun eğeceğim. Sana son uyardım Eun Woo! Geri çekil yemin ederim acımam!!
O anda büyük bir silah sesi patladı. Herkes birbirine bakıyordu. Adeta herkes birbiriyle yarısıyordu.
Acaba ilk hangimiz yığılacak...
Malesef çok geçmeden kimin vurulduğu anlaşılmıştı.

ABİMDİ...

Birden yere yığıldı ben tam çığlık atacaktım ki Jungkook hemen eliyle ağzımı kapattı hala bir eli kafama silah dayıyordu diger eliyle ise ağzımı kapatıyor bağırmamı engelliyordu. 
O anda abimin yanında gelen tüm adamları silahlarını çıkartıp ateş etmeye başladı. Jungkook kendiyle beraber benide masanın altına girdi. Masanın altından baktığımda Jungkook abimler geldi diye açıklamaya başladı. Yaklaşık 10-15 dakika sonra silah sesleri durdu. Birkaç dakika sonra herkes kalkmaya başlayınca bizde kalktık. Sanırım abimin tüm adamlarını vurmışlardı. Ben hemen koşarak abime sarıldım. Onun baş ucunda ağlarken biri sacima hafifce dokunup oksadi.
Jungkook: İstersen seni de abinin yanına yollayabilirim
Dedi ve bir silah sesi daha...
SONRASI SONSUZ BÜYÜK BİR KARANLIK

                               ●                   ●                    ●

DEVAM EDECEK