Nandidito ako sa loob ng mansion at inaantay ko na lang na bumaba si Cath, assistant ko.
Habang inaantay siya, I checked my phone. I search 'what's the latest news' on google 'cause that's one of my routines every morning.
Napatingin ako sa may veranda. Na-mesmerized ako sa ganda ng view sa labas nito. Payapa ito na para bang nasa langit ako.
Binalikan ko si Anastacia, name ng phone ko at lintek! Nagloloading parin si pareng google.
Nagbayad naman ng bills si Cath..
Bwiset kahit kailan talaga mareng PLDT. Jusko kaloka!
Sa wakas! Natapos din ang pag-loloading ni pareng google.
Pipindutin ko na sana nang biglang may pumasok na mga media dito sa loob.
Anak ng piranha naman talaga oo!
Bakit ngayon pa? Tss kung kailan may importante akong gagawin.
Dali-daling bumaba si Cath galing 2nd floor, yung mga maids ay pinalibutan ako kasama ng mga guards ng mansion.
Lumapit sakin si Cath.
"Astrid, pinatawag mo ba 'tong money seekers na' to?"
Kumunot ang noo ko.
"Do you think I want them here in my place?"
"Pero bakit sila nandidito ha? At.. napakarami pa."
"I want them out of here, Cath. Please do something! The noise they creating really irritates me." I said wearing my shades on.
Aakmang lalapit si Cath sa kanila nang biglang magsalita yung isa. Actually, lahat sila nagsasalita pero sa kanya yung pinakanangibabaw sa lahat.
"Totoo po ba, Ms. Astrid na you're sleeping with the kids in your room?" tanong nung babae.
What.. the.. heck!?
"No." diretso kong sagot.
"So ano po yung nababalita ngayon? May nakapagsabi samin na totoo daw itong issue." tanong nung medyo chubby na babaeng reporter.
"So was it all maybe, a false allegations about you, Ms. Astrid?" tanong nung lalaking reporter.
"Yes. That's FAKE NEWS. *humarap ako sa kanila* I've never done anything like that. I am with kids BUT it's because they want me to play with them.. play games with them. Not to SLEEP with THEM." may pagdidiin na sabi ko.
"E ano po itong mga 'to?" tanong nung isa. Binigay niya kay Cath yung pictures. At pinakita niya rin ito sakin.
Bat may picture ako na kasama sila na natutulog?
Wala akong maalalang ganito.
At.. photoshop lang ang lahat! Kingina! Sinong gumawa nito!?
Kinuyom ko ang kaliwang kamao ko sa galit at ngayon ay nanginginig na ito.
Kahit sino magagalit e. Mapapakuyom ka na lang talaga sa galit. Malaman ko lang kung sino ka.. you're dead!
"The pictures are only photoshopped by some money seekers. Wala siguro silang makain kaya ito sila, naghahanap ng mapagdidiskitahan." lintanya ni Cath. Humarap siya sa media. "Wala ba kayong magawa ha? Tss! Anong akala niyo? Ikakaunlad niyo 'tong ginagawa niyo kay Ms. Astrid ha? Mahanap lang namin kung sinong nagphotoshop ng mga' to *turo niya sa mga pictures* mananagot samin. Mark my words."
"What are you waiting for? Leave." walang emosyong sabi ko sa media.
"Oh? Di niyo ba narinig? Ah, wait english kase e no? Let me translate it for you, money seekers. U.ma.lis.na.ka.yo.di.to! Na.i.in.tin.di.han.ni.yo?" walang ano ano ay napaalis niya yung mga reporters.
'Buti naman'
Napaupo ako sa may sofa. Napagod ako ng walang ginagawa.
"Hanggang kailan ba nila 'to gagawin sakin? Hindi ko naman sila inaano di ba? So what's their point of accusing me with those photoshopped pictures? Ha, Catherine!? Tell me. Di ko deserve 'to! Nakakatrauma na! Taon-taon na lang ako naiissue at naaakusahan ng mga maling paratang. I hate it! I hate it, Catherine! I hate it! I hate them! I hate the world! Why are they so cruel? I.. I'm just creating my music for myself and for my fans but why it always ends up like this? I don't get it. Why? Why, Catherine? Why? Why me?" umiiyak na saad ko sa harapan ni Catherine. Naluluha na din siya gaya ko.
Nandidito lahat ng maids ko pati na rin yung guards.
Taon-taon nila kong nakikitang ganto. Nakikita ko ang naaawang mukha nila ngayon. Naluluha na din sila gaya ni Catherine.
"Ang gusto ko lang naman ay sumaya.. sumaya lang. Tas gagawa ako ng kanta tas irerecord ko tas ipaparinig sa mga fans ko. Ang hirap.. ang hirap hirap ng sitwasyon ko, Catherine. Naging mabait naman ako sa lahat di ba? Bakit.. kailangan pang mangyari ang lahat ng ito? At sa akin pa talaga? Of all the people in this world, ako pa talaga? Ito na ba yung sinasabi nilang taste of hell ng pagiging sikat? Edi sana.. sana hindi ko na pala ito pinangarap kung ganito din naman ang mangyayari sakin sa huli." walang tigil sa pagpatak ang luha ko.
"Nangarap lang naman ako. I'm just a poor little girl back then. Pero dahil na-inspire ako sa iniidolo ko, ginawa ko ang lahat para maabot ko din yung pangarap ko gaya ng pag-abot niya sa pangarap niya."
Pinunasan ko ang luha sa aking mata. Di ko dapat pinag-aaksayahan ng luha ang ganitong klase ng bagay.
Nag-live ako sa lahat ng social media accounts ko.
"Leave me alone, money seekers. Stop screamin' my name for Pete's sake." at i-nend ang live.
Stop pestering on someone, guys. It's only a waste of your time. Mind your own business. 'Cause they don't give a damn.
Stop judging others. Judge them if you're in their shoes. Hirap na hirap yung iba sa pagbuo sa sarili nila tapos ija-judge niyo lang? Who are you huh? A world's billionaire? Even a world's billionaire have hard time dealing with their selves. Leave them alone. Stop pressuring them. You're just making them mad at you.
Stop screamin' my name for Pete's sake.
THE END.
Inspired by MJ's song, Scream
from the album, HIStory: Past, Present, Future (1995)
AND also inspired from MJ's rumors and story.
