She's out of my Life

27 0 0
                                    

LORI'S POV

I have this bestfriend of mine named Luke. Luke is one of my true friend. Hindi niya ko iniwan. Sa lahat ng pinagdaanan ko, nag-stay pa rin siya.

Lagi niya kong pinapatawa... pinapasaya.

Hindi mo na ko naghanap pa ng iba kase siya lang, sapat na e.

Ang isang gaya niya ay katumbas na ng isang batalyon na magkakaibigan.

He's worth more than a million to me.

Matagal na kaming magkaibigan ni Luke at kahit hindi namin sabihin sa isa't isa, nararamdaman namin na nagkakagustuhan na kami which is good for us.

Nandidito ako ngayon sa mansyon nila Luke. Pinagbuksan ako ng mga mababait nilang maids at pinatuloy ako. Nakita kong busy si Luke pero nung nakita niya ko, agad niya kong nilapitan at niyakap.

"O, Lori, napadalaw ka?" tanong niya nang kumalas sa yakap.

"Di ba.. may gagawin tayo ngayon sabi mo? Wag mong sabihing---"

"A-ah! Oo nga pala! Hehe nalimutan ko *awkward smile* tatapusin ko lang 'tong pinapagawa sakin ni Mama tas aalis na tayo ah?" tumango ako. Pagkatapos non, nakita ko si Tita Claire sa likod ni Luke. Agad ko naman itong binati.

"Hi, Tita Claire!" bati ko.

"Hello, Lori!" lumapit ako sa kanya.

"Hayaan mo muna dyan si Luke. *tumingin siya kay Luke* oh, Luke, tapusin mo muna yan bago ka sumama samin ni Lori sa dining. *tumingin sakin*"

"Lori, pwede ba tayong mag-usap?" tanong ni Tita at tuluyan ako pinapasok.

Naglalakad kami hanggang sa mapunta kami sa dining. Naupo na kaming parehas. Kumuha si Tita ng dalawang baso at agad niya itong sinalinan ng juice. Niyaya pa niya kong kumaha ng sandwich na gawa pa niya. Pero sinabi ko na mamaya na lang kapag natapos na si Luke.

"Ahm.. Tita.. ano po ba yung pag-uusapan.. natin?"

Minuto ang binilang bago siya nagsalita.

"Uh.. Lori.. pwede bang lumayo ka na kay Luke for good?"

Nagulat ako.

Bakit niya ko pinapalayo?

"Bakit po, Tita?"

"Hindi kase ikaw ang gusto ko para kay Luke. May iba akong napupusuan at sana.. maunawaan mo ako."

"P-pero t-tita.."

"Pasensya na, Lori. Sana maintindihan mo ang naging desisyon ko. Iniisip ko lang naman ang kapakanan ng anak ko." lintanya niya.

Hindi na ko sumagot at umalis na ko sa bahay na yon. Hindi ko na inantay pa na matapos si Luke sa ginagawa niya.

Bakit ganun? Kung kailan ilang araw na lang ang nalalabi bago ako mawala sa mundong 'to.. tsaka pa nangyari. Ilang linggo na lang ang itatagal ko bat hindi niyo pa ko pinagbigyan? Ganyan ba ko kasama para ipagkait saki. Ang bagay na 'to?

This is all I want before I die..

Ang makita si Luke.. bago ako kunin ng maykapal.

Pero.. mukhang hindi ko na ata iyon magagawa pa.

Aantayin ko na lang siguro ang araw ng kamatayan ko.

LUKE'S POV

Nang pumunta ako sa dining, e hindi ko na nakita pa ang pinakamamahal ko. Wala na si Loi don at umalis na bago pa ko matapos. At naabutan ko si Mama na tulala at umiiyak.

SHORT STORIES COMPILATION Where stories live. Discover now