Scum Villain's Self Saving System's Fan Fic [Complete]

Chapter 2 (Zawgyi)

ရွန္ခ်င္ခ်ိဳးမွာ ေလာ့ပင္းဟယ္၏ အသားယူမႈကို သည္းခံရင္း system ကိုသာ စကားလွမ္းေျပာသည္။

system အခုလို ဒင္းကငါ့ကို ပြတ္သပ္ေနတာက်ေတာ့ေရာ Coolness points ေလးဘာေလးမေပးေတာ့ဘူးလား။

{ဝမ္းနည္းပါတယ္ ဇာတ္ေဆာင္နဲ႕ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးရဲ႕ ပတ္သက္မႈက အေနအထားတစ္ခုကို ေရာက္သြားတဲ့အတြက္ ဒီေလာက္နဲ႕ coolness point မေပးေတာ့ပါဘူး}

ေသာက္က်ိဳးနည္း ယုတ္မာတဲ့ system!!! Coolness point ရေအာင္ ငါကဘယ္အထိ အပြတ္ခံေနရမွာလဲ။

(ေနာက္ေက်ာေျပာတာပါ)

ေလာ့ပင္းဟယ္ကေတာ့ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးရႈံ႕ခြက္ေနတာကို သတိမထားမိဘဲ မ်က္ႏွာကိုပင္ ဆြဲေမာ့လိုက္သည္။

"ရွစ္စြမ္း. . .ဒီမွာ ေကာင္းေကာင္းေရာစားရလား မ်က္ႏွာေတာင္ ေခ်ာင္က်ေနသလိုပဲ''

"အင္း''

ရွန္ခ်င္းခ်ိဳး ဝိုးတဝါးျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။

တကယ္က သူ ဒီေတာင္ကို ေရာက္သည့္ ႏွစ္ရက္အတြင္း ဘာကိုမွ ေကာင္းေကာင္းမစားရေသး။ သူ၏ တပည့္မ်ားက အကုန္ခ်က္ေကြၽးေသာ္လည္း အရသာမွာ ေပါ့႐ႊတ္႐ြတ္ႏွင့္ တစ္ခုခု လိုေနသလို ခံစားေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစားသိပ္မစားျဖစ္။

ေလာ့ပင္းဟယ္၏ ဟြမ္ဟြား နန္းေတာ္မွာေတာ့ မနက္မိုးလင္းလွ်င္ သူ႕အတြက္ မနက္စာကို ေလာ့ပင္းဟယ္ကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္ေပးသည္။ ေန႕လယ္စာ၊ ညေနစာလည္း သူပူစာသမွ် မၿငီးမျငဴခ်က္ေကြၽးသည္။

တစ္ခုပါပဲ။ ေလာ့ပင္းဟယ္ ႏွင့္ ေနလွ်င္ အစားေကာင္းစားရေပမယ့္ ညဘက္ေတြ အိပ္ေရးပ်က္သည္။

ခ်င္က်င့္ေတာင္မွာ အစားအေသာက္အဆင္မေျပလည္း ေကာင္းေကာင္းအိပ္နိုင္သည္။ ၾကာေတာ့ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးမွာ သူ႕ကိုယ္သူ ခ်င္က်င့္ေတာင္က တပည့္ေတြကို လာေတြ႕သည္လား လာ အိပ္ေနသည္လားပင္ မသဲကြဲေခ်။

ေလာ့ပင္းဟယ္ မ်က္ႏွာက ရွန္ခ်င္းခ်ိဳး၏ အနားကပ္လာသည္။ လြန္စြာနီးကပ္ေနေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားပင္ ထိလုမတတ္။

ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းလႊာမွာ နီရဲၿပီး မွည့္ေနေသာ ခ်ယ္ရီသီးေလးလို ကိုက္ခ်င္စရာေကာင္းလွသည္။