Scum Villain's Self Saving System's Fan Fic [Complete]

Chapter 7 (Zawgyi)

ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးသည္ နန္းရင္း ပို႔ထားခဲ့ေသာ ဆန္ျပဳတ္ကို အနည္းငယ္သာ စားၿပီး ညေနစာလည္း လုံးလုံးမစားေခ်။ ညဘက္၌မူ အေစာႀကီး အိပ္သြားေလသည္။

သည္လိုႏွင့္ ေနာက္တစ္ရက္ မနက္ေရာက္လာခ်ိန္ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳး အိပ္ရာမွ နိုးထလာေတာ့ အလြန္ သင္းပ်ံ့ေသာ စြပ္ျပဳတ္ရနံ႕သည္ ႏွာသီးဝကို ျဖတ္ေက်ာ္၍ ေရာက္လာသည္။ ထို ရနံ႕ေၾကာင့္ သူနိုးလာသည္လည္း ျဖစ္သည္။

အိပ္ရာနိုးနိုးခ်င္း မထေသးဘဲ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးက အပ်င္းေၾကာဆန႔္ေနေသးသည္။ အပ်င္းေၾကာဆန႔္ၿပီး မ်က္လုံးကို မဖြင့္ခ်င္ ဖြင့္ခ်င္ႏွင့္ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အျဖဴေရာင္ပုံရိပ္တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးက မည္သူ ဆိုသည္ကို တပ္အပ္သိပါသည္။

"ရွစ္စြမ္း. . .''

ေလာ့ပင္းဟယ္က ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးကို ဝမ္းသာအားရလွမ္းေခၚသည္။

ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးမွာ အႏွီဇာတ္ေဆာင္ႀကီးကို နားမလည္နိုင္။ အၿမဲတမ္းခက္ထန္ေနေသာ မ်က္ႏွာထားက ရွန္ခ်င္းခ်ိဳး အိပ္ရာနိုးလာတာကို ျမင္ရသည္နဲ႕ မွိုရေသာ မ်က္ႏွာျဖစ္သြားသည္လား။

ေလာ့ပင္းဟယ္ႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္း ဆုံသြားေတာ့ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးက မင္ေသစြာပင္ ျပန္ေျဖသည္။

"အင္း. . .ျပန္လာၿပီလား''

ေလာ့ပင္းဟယ္က အလ်င္အျမန္ ေခါင္းညိတ္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ရွန္ခ်င္းခ်ိဳး၏ နံေဘးကို ဝင္ထိုင္ၿပီးေျပာသည္။

"ရွစ္စြမ္း. . .''

"ဟင္. . .''

"တပည့္ကိုလြမ္းလား''

". . .''

ရွန္ခ်င္းခ်ိဳး ယခုမွ အိပ္ရာနိုးတာေလ။

လြမ္းတာေပါ့ တပည့္ေလးရယ္ဟု ပလူးပလဲနိုင္ေသာ စကားမ်ား မေျပာခ်င္ပါ။ မလြမ္းဘူးဟုဆိုျပန္လွ်င္လည္း သေကာင့္သားက ထ၍ ငိုဦးမည္။

[ေျဖရခက္ေနရင္ ေ႐ြးခ်ယ္စရာသုံးခုရွိပါတယ္]

ရွန္ခ်င္းခ်ိဳးမွာ systemသည္ ယခုကဲ့သို႔ က်က္သေရအျဖာျဖာႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ စကားကို ေျပာတတ္လိမ့္မည္ဟု ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့ပါ။