မနက္ေနေရာင္သဲ့သဲ့ ျပတင္းေပါက္ကဝင္လာေတာ့ yiboရဲ႕ မ်က္လံုးအိမ္ေလး လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွား ျဖစ္လာသည္...
တီတီ..တီ..တီ
မီးအိမ္ေဘးက ထျမည္ေသာ PHသံေၾကာင့္ Yibo ခ်က္ခ်င္းေျပးယူကာကိုင္လိုက္သည္ မဟုတ္ရင္ ညကပင္ပန္းထားတဲ့ သူ႔အခ်စ္ ႏိုးသြားလိုက္မယ္...
Phကိုကိုင္ကာ သူ႔ေခါင္းအံုးေပၚေရာက္ေနေသာ Xiao zhanကိုအသာငဲ့ၾကည့္ကာ phကိုျပန္ေျဖလိုက္သည္...
"Hello"
"Zhan zhanလား "
Yiboမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕၍ ph screenကိုျကည့္လိုက္ေတာ့ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိဆိုသည့္contact nameကိုေတြ႔လိုက္သည္...
ဒါသူ႔ဖုန္းမဟုတ္အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္xiao zhanႏိုးမည္စိုး၍သာထကိုင္လိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္
Yiboစိတ္ထဲခုသြားသည္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေလသံကိုမာကာတစ္ဖက္လူကိုေမးလိုက္သည္
"မင္းဘယ္သူလဲ"
တစ္ဖက္မွရယ္သံသဲ့သဲ့ကိုၾကားလိုက္ရသည္
"Aww..Wang Yiboလား ငါXiao zhanအေဖကြ"
တိန္!...yiboေခါင္းနပန္းႀကီးသြားသည္....ဖုန္းကိုခ်ပစ္လို႔လည္းမရေတာ့
"ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္Wang Yiboပါ ေနာက္မွေသခ်ာလာႏႈတ္ဆက္မလို႔ပါပဲ ခုလိုႀကီးေတြ႔သြားတာဆိုေတာ့...အဟဲ...."
ေလသံခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားေသာ တစ္ဖက္ကအသံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ပါးပါး တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္သည္...
"ေအးးးး ငါ႕သားေရာ"
"အာ...xiao zhanလား အိပ္ အိပ္ ေနတယ္ခဗ် သးေနမေကာင္းဘူးထင္တယ္"
"ဘာ....ဒီေလာက္မင္းတစ္ေယာက္လံုး႐ွိေနတာကို ေနေကာင္းလား မေကာင္းဆိုတာ မသိရေအာင္ မင္းဘာေတြလုပ္ေနသလဲ"
"အဲ့...အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူးအန္ကယ္ ကြၽန္ေတာ္အခုပဲၾကည့္လိုက္ပါၿပီ နည္းနည္းေလးဖ်ားေနတာပါ အဲ့ အဲ့အတြက္စိတ္မပူပါနဲ႔ခင္ဗ် ကြၽန္ေတာ္အခုပဲေဆးတိုက္လိုက္ပါမယ္"
"မင္းေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္လိုက္ သက္သာရင္ မင္းငါ့ဆီလာခဲ့အုန္း မင္းတစ္ေယာက္ထဲေနာ္ ေဟ့ေကာင္ ငါ့သားမသိေစနဲ႔ ၾကားလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္"
yibo အျပင္မွာပါ ခါးေတြကိုင္းကာ အ႐ိုေသးေပးေနမိသည္....
YOU ARE READING
Roseate love between us 💜
Fanficမစားေကာင္းတဲ့ အသီးကို ဘယ္ေတာ့မွမစားဘူးအိုေခ WangYiBo* မင္းစကားကိုမင္း မွတ္ထား တေန႔မင္းငါ့ေ႐ွ႕ ဝပ္ဆင္းလာေစရမယ္ XiaoZhan* မစားကောင်းတဲ့ အသီးကို ဘယ်တော့မှမစားဘူးအိုခေ WangYiBo* မင်းစကားကိုမင်း မှတ်ထား တနေ့မင်းငါ့ရှေ့ ဝပ်ဆင်းလာစေရမယ် Xia...
