Chapter - 16 Dreams I Never Had

4.4K 468 6
                                    

[Zawgyi]

မွန္ေတြပိတ္ထားတာကို ဘယ္နားက ေအးေနပါလိမ့္!
အဲကြန္းလဲမဖြင့္ထားပါဘူး!
ကားေ႐ွ႕ခန္းက ယန္လီ ေတြးေနတာ။ ကားမွန္ေတြအကုန္တင္ထားရဲ႕လား လိုက္ၾကည့္မိသည္။
ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေနာက္ခန္းမွာ ခေလးတစ္ဖက္နဲ႔ ဝမ္ရိေပၚအၾကည့္က သူ ့ဆီ ဒိုင္းခနဲ!
ဘုရားဘုရား အဲဒါေၾကာင့္ ငါေက်ာေတြခ်မ္းေနတာ!!

ေတာ္႐ုံအျပဳံးမပ်က္တ့ဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကလည္း ကားေမာင္းရင္းစူပုတ္လို႔။
ရာသီဥတုအေျခအေနက မသာယာ။ ခါတိုင္းဆို ယန္လီ ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ စကားေတြေျပာမိမွာ မွန္ေပမယ့္.... အခုအေနအထားက.....အင္း.... ပါးစပ္ပိတ္ထားတာပဲေကာင္းပါတယ္။ ေဘးက ကားတံခါးဘက္ကို ကပ္ၿပီး ျမန္ျမန္ေရာက္ပါေစပဲ ဆုေတာင္းမိတယ္။

"ရိေပၚ... ယန္လီကို အရင္လိုက္ပို႔လိုက္မယ္ေနာ္။
ကိုယ္တို႔က် ေနတာခ်င္းက နီးလို႔..."

"ရပါတယ္။ အဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါ။"

ယန္းလီ လွည့္ျပဳံးျပမိတယ္။
အ့ဲဒီဝမ္ရိေပၚဆိုတ့ဲသူကေတာ့ ျပန္မျပဳံးျပပါ။

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ခါတိုင္းဆို ယန္လီနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး.... ရိေပၚနဲ႔ ရင္းႏွီးဖို႔ စကားမ႐ွိ စကားေတြ႐ွာေနမွာဆိုေပမယ့္...
အခု ဘာဆိုဘာမွကို ေျပာခ်င္စိတ္မ႐ွိတာ။
ဘာရယ္! ကြၽန္ေတာ့သမီးဟတ္လား?

ဘယ္အရြယ္မို႔လို႔ မိန္းမရျပီး ကေလးပါ႐ွိေနရတာတုန္း!
သူက ရည္းစားေတာင္မထားခ့ဲတာကို!
ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ မယုံနိုင္ဘူး! မယုံဘူး!
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ!

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဝမ္ရိေပၚနဲ႔ ခေလးေလးကို အိမ္လိုက္ပို႔တာက ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခု႐ွိတယ္။
အဲဒါက မယုံလို႔....လိုက္ၾကည့္မွာ။ ဝမ္ရိေပၚကဒါ သူ႔သမီးဆိုၿပီးအတည္ျကီးေျပာေနတာ။ ခေလးေလးကလည္း တပါးတည္း ပါးေနေရာ။ ဒါေပမယ့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကမယုံဘူး။

အဲဒါနဲ႔ ယန္လီကိုဝင္ပို႔ၿပီး ရိေပၚအိမ္ေရာက္လာပါေရာ။

"လိုက္ပို႔တာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"

"ဧည့္သည္ကို အိမ္ထဲ မဖိတ္ေတာ့ဘူးလား"

"ဗ်ာ?"

YOU LIGHT UP MY LIFEWhere stories live. Discover now