BARZA

Bölüm10

"Ve kunduz senin kızı çok beğenmiş,bizzat görmek için geliyor."

Barlas o kadar soğuk konuşmuştu ki tüylerim ürperdi.

Miraç'ın elleri titremeye başlamıştı.
Bunu tuttuğu silahtan anlayabiliyordum.

"Kunduz Beyza'yı nerden tanıyor?"

Her kelimenin üstüne basa basa Konuşmuştu ben ne yapacağımı bilmez sadece olanları izleyebiliyordum.

Kunduz kim oglimm?

Bir de başımıza dert aldık iyi mi?

Barlas'ın sırıtması daha da genişledi.
Bu halimizden eğlendiği baya belliydi.

Miraç elindeki silahı beline tekrar yerleştirdi o sıra.
Barlas'ın etrafındaki adamlarda silahlarını indirmişti.

"Bizim öpüştüğümüz videoyu seyretmiş ve Beyza'nın performansını çok beğenmiş."

Şaşkınlıkla ağzım beş karış açılmış Barlas'ın suratına bakıyordum.
Gözleri kısacık bir an bana değse bile hemen Miraç'a dönmüştü.

Miraç kendini o kadar çok kasıyordu ki boynundaki damarlar kabarmıştı.

Eğer burdan hemen çıkmazsak sinirden öleceği kesin ve kesindi.

Tedirgin bir halde koluna yavaşça elimi sardım.
Kafasını ilk tuttuğum koluna sonra suratıma çevirerek öldürücü bir şekilde bakmaya başladı.

"Lütfen gidelim."

Resmen yalvarıyordum,ama şuan bundan gocunucak değildim zira bu ortam beni hem germiş hemde korkutmuştu.

Barlas Kandemir,bana göre liseli serseri bir ergendi.
Ama şuan o düşünceler alaşağı olmuştu.
Tehlikeliydi.
Miraç'ın bile adını duyduğunda korktuğu adamlar ile çalışıyordu.

Ben ne yapıyordum?
Bu adama dikleniyordum hah!
Ben gerçekten çok zeki bir kızım(!)

Miraç sıkıntıyla soluyarak işaret parmağını Barlas'a kaldırarak tehtit edercesine salladı.

"Seni ilk ve son kez uyarıyorum Kandemir,Beyza'nın etrafında seni görürsem öldürürüm!"

Barlas istifini hiç bozmayarak konuştu.

"Ben Sevgilinin etrafında dolanmıyorum ki,o peşimi bırakmıyor."

Pişkin pişkin konuşmasını şaşkınlıkla izliyordum.

"Sen ne diyorsun be!"

Çirkefliğimi ortaya koyarak üstüne yürümeye başladığımda Miraç kollarını belime sarıp durdurdu beni.

Barlas'ın bakışları Miraç'ın belimde olan ellerine kaydı kısa bir süre.

Sanki beni duymamış gibi yaparak Miraç'a bakmaya devam etti.
Sinirlerim daha da bozuldu.
Nedense ben yokmuşum gibi davranıyordu,buna anlam veremedim.

Miraç suratına yapmacık bir gülümseme yerleştirdikten sonra belimde olan elini elime kenetleyerek dudaklarına götürdü.

Elimin üstüne küçük bir öpücük kondurduğunda gülümsedim.
Her yerde beni yüceltmek için elinden geleni yapardı.

Barlas'ın çenesi seğiriyordu.
Gülümsemem genişledi.
Bunu Miraç büyük ihtimal fark etmemişti ama ben çok net görebiliyordum.

Fazlasıyla sinirlenmişti.
Onun dediklerini kale almamış olması sinirlerini bozmuş olmalıydı.

"Benim sevgilimin senin gibi veletlerle işi olmaz."

İçimden zafer çığlıkları atıyordum.
Velet?
Gülmemi durdurmak için yanaklarımın içini ısırdım.