Bölüm15

420 19 6
                                    


Barlas bir koluna bir bana baktıktan sonra Miraç'ın üstünden kalktı.
Tepemizde dikilen Korumalara Miraç'ı göstererek konuşmuştu.

"Atın dışarı."

Adamlar onaylayarak Miraç'a doğru ilerlerken Miraç'ın kıpırdayacak hali yok gibi duruyordu.

Korumalardan önce davranarak hemen yanına çöktüm.

"Miraç,beni duyuyor musun?"

Ellerim kandan görünmeyen suratında dolanıyordu.
Gözlerinde kıpırdama olduğunda bilincinin açık olduğunu anladım.

Kolundan tutarak kaldırmaya çalıştığımda pek etkili olmamıştı.

Korumalar yanımıza gelmiş hiç güçlük çekmeden sert bir şekilde Miraç'ı kaldırmışlardı.
Kaşlarımı çatarak "yavaş." Diye söylenemeden edememiştim.

Korumalar Miraç'ı kollarından tutmuş dışarıya çıkartırken bende tam arkalarından gidiyordum ki kolumdan tutulmam ile durmak zorunda kalmıştım.

Kaşlarım olabildiğince çatılmış bir şekilde Barlas'ın suratına bakarken aynı şekilde oda bana öfkeli bakışlarını gönderiyordu.

"Sen benimle kalıyorsun!"

İtiraz kabul etmeyen bakışlarıyla suratıma bakmayı sürdürürken aklımda sadece Miraç vardı.

"Miraç.."

Sözüme devam edilmeden atılmıştı.
"Evine bırakıcaklar,sen artık benim sevgilimsin ona göre davranacaksın. Miraç'ı unut!"

Öyle bir konuşmuştu ki gerçekten sevgili olduğumuzu falan düşünmüştüm,oyununu çok iyi oynuyordu.

Bir şey demeyerek kolumu parmakları arasından kurtardım.
Sinirli bakışları hala üzerimde olsa da bu haraketime bir şey dememişti.

Davetliler olayın şokunu çoktan atlatmış kendi halinde konuşmaya devam ediyorlardı,doğrusu hiç şaşırmamıştım.
Burdakilerin çoğu mafya falan değil miydi?
Bunlara alışık olmalıydılar.

Gözüme kestirdiğim boş olan bir masaya doğru ilerlemeye başladım. Bu gece bitene kadar orda saklanmayı planlıyordum.

Emine'den

"Poyraz,ben acıktım." Diyerek kafamı yukarı kaldırdım.

Poyraz omuz silkerek saçlarımla oynamaya devam ediyordu.

"Kalk bir şeyler ye o zaman."

Ben bunu nasıl düşünememiştim ya?
Göz devirdim.
Dolap tam takır kuru bakırdı.
İlk geldiğimizde bir şeyler vardı onlarıda bitirmiştik.

Kucağından kafamı çekerek koltukta dik konuma gelmiştim.
Poyraz bundan hoşlanmamış gibi kaşlarını çatarak suratıma bakmaya başladı.

"Çabuk gel."

Kaşları çatık sabırsızca suratıma bakıyordu. Gülmeden edemedim.
Saçlarımla oynamayı gerçekten çok seviyordu.

Mutfağa gideceğimi düşünmüştü lakin mutfakta yiyecek kuru ekmekten başka bir şey yoktu ki.

"Poyraz,evde yiyecek bir şey yok."

Poyraz yanaklarını şişirerek indirdiğinde ne kadar tatlı göründüğünün farkında mıydı?
Masum masum suratıma bakarken ensesini kaşımıştı.

BARZAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin