⚜ Chapter ten ⚜

79 15 12
                                    

Άλκηστις POV

Ααα έκανα πολυ μεγάλη βλακεία που δέχτηκα με την πρώτη αυτους τους χαζό όρους των γονιών μου . Πραγματικά είμαι τόσο πολυ θυμωμένη αυτήν την στιγμή όπου θα μπορουσα να σκοτώσω άνθρωπο και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Είμαι στο τσακ να μην τα παρατήσω όλα και φυγω απο την Ελλάδα δεν είμαι ουτε μια εβδομάδα εδώ και όλα έχουν έρθει στραβά και το ηξερα εγώ από την πρώτη στιγμή που τον είδα το ήξερα ότι θα έχουμε άσχημες εξελίξεις και δεν σταμάτησα την κατάσταση μα τι χαζη που είμαι . Δηλαδή που είναι το κακο να ερωτευτώ έναν θνητό, ουτε αυτό δεν ήταν ικανοί να μου εξηγήσουν πριν φυγω, τι δηλαδή όσο θα ζω εδώ περα δεν θα έχω σχέση ουτε τιποτα ;! Μα αυτά τα πράγματα δεν γίνονται . Πρέπει να φυγω , πρεπει να βγω εξω να παρω λίγο αέρα έχω χάσει την ψυχραιμία μου εδώ μέσα | σκέφτηκα ενώ άνοιξα την ντουλάπα μου για να βάλω κάτι να φορέσω

~

Δεν έχω όρεξη και για αυτό δεν θα κάτσω να ντυθώ και με φούστες ένα τζιν το πολυ μην σου πω με φόρμα, που εγώ για φορμα ουτε που θέλω να ακουσω

Ντυθηκα έτσι 👇🏻

Και είπα να κάνω και ένα απλό μακιγιάζ έτσι για να μην φαινομαι τόσο χλωμή

Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.

Και είπα να κάνω και ένα απλό μακιγιάζ έτσι για να μην φαινομαι τόσο χλωμή

Το μακιγιάζ μου 👇🏻

Πήρα κινητό και έφυγα αλλά όχι για το αγαπημένο μου παρκο και ουτε για την καφετέρια που με πήγε ο Στέφαν σήμερα, κάπου άλλου ώστε να μην ξερει που βρίσκομαι, εχω ανάγκη να σκεφτω καθαρά Μετά από πολυ περπατημα λίγο ποιο μακρυά από την καφετέρια β...

Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.

Πήρα κινητό και έφυγα αλλά όχι για το αγαπημένο μου παρκο και ουτε για την καφετέρια που με πήγε ο Στέφαν σήμερα, κάπου άλλου ώστε να μην ξερει που βρίσκομαι, εχω ανάγκη να σκεφτω καθαρά
Μετά από πολυ περπατημα λίγο ποιο μακρυά από την καφετέρια βρήκα επιτέλους ένα παρκακι πολυ ερημικό και πολυ ήσυχο και όταν εννοώ πολυ ήσυχο εννοώ δεν βρισκόταν ουτε άνθρωπος και δεν ακουγοταν ουτε κελαιδημα πουλιων ,ακουγοταν μόνο το θρόισμα των φυλλων ότι πρεπει για την συγκεκριμένη στιγμή

 Till The End •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΜΗ•Où les histoires vivent. Découvrez maintenant