Till The End •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΜΗ•

⚜ Chapter thirty-two ⚜

~Στεφαν : όπα κάτσε τι εννοείς θες να χωρίσουμε ;

~Αλκηστις : θελω να χωρίσουμε Στεφαν τι δεν καταλαβαίνεις ; | είπα με ακόμα τα δάκρυα να πεφτουν στα μαγουλα μου

~Στεφαν : αχαχα κανεις πλακα έτσι ;;

~Αλκηστις : δεν κάνω καμια πλακα Στεφαν! Με βλέπεις να αστειευομαι ;;

~Στεφαν : δεν πρέπει να χωρίσουμε δεν γίνεται να χωρίσουμε ε-εμεις είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον δεν γίνεται έτσι απλά να τα παρατας | είπε φωνάζοντας

~Αλκηστις : και όμως Στεφαν τα παρατάω δεν μπορώ άλλο τα βράδια να μην κοιμάμαι και να ζω μέσα στον φόβο μήπως την άλλη μέρα δεν ζήσεις δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι ίσως κάποια μέρα πεθανεις εξαιτίας μου δεν θα το αντέξω, για αυτό σε χωριζω Στεφαν θα είσαι πιο ασφαλείς έτσι | είπε και πήρα την τσάντα μου και πήγα προς την πορτα για να φυγω αλλά ουτε καν που προλαβα να πιασω το πομολο γιατί με τραβηξε ο Στεφαν | είπα πλεον φωνάζοντα του ενώ τα δάκρυα συνέχιζαν να πεφτουν στα μαγουλα μου σαν ρυάκι

~Στεφαν : και δηλαδή προτειμας να είμαι χάλια ψυχολικα εε ;

~Αλκηστις : εννοείται ότι το προτειμω αυτό Στεφαν το προτειμω γιατί τουλάχιστον θα είσαι ζωντανός

~Στεφαν : μα χωρίς εσένα είναι σαν να είμαι χαμένος. Δεν μπορώ να ζησω χωρις εσένα δίπλα μου, χωρίς τα χάδια σου, χωρίς τα φιλιά σου, χωρίς τις αγκαλιές σου, χωρίς τις βλακείες σου χωρίς την υπαρξη σου γυρω μου | είπε και ήταν έτοιμος να κλέψει

~Αλκηστις : συγνώμη αλλά δεν μπορώ να διακυνδινευσω άλλο την υγεία σου για την δική μου ευτυχία | είπα και ελευθερώθηκα από το κράτημα του και έφυγα από μπροστά του αφου πρώτα του είπα

~Αλκηστις : τελειώσαμε Στεφαν! Μην έρθεις από το σπίτι μην με περνεις τηλέφωνο και να μην μου στέλνεις μυνήματα θα το κανεις ποιο δυσκολο απο ότι είναι | είπα και σκουπισα το τελευταίο δάκρυ που υπήρχε στο μάγουλο μου και έτσι με αυτά τα λόγια έφυγα πηγενοντας για άλλη μια φορά σπίτι μου καταστρεμενη

Στεφαν'ς POV

Οχι ρε γαμωτο όχι ρε γαμωτο γιατί γιατί ; γιατί το έκανε αυτό δεν γίνεται αυτό πρεπει να ζω ένα όνειρο δεν γίνεται όντως να θέλει να χωρίσουμε την αγαπώ ρε γαμωτο δεν μπορώ να ζησω χωρις αυτήν δεν γίνεται να ζήσω χωρίς αυτήν αφου ειναι η αναπνοή μου η ζωή μου όλη δεν μπορεί να με μισεί τόσο πολυ και να μου το κάνει αυτό , οχι όχι μα τι λέω φυσικά και με αγαπάει για αυτό το κάνει κιόλας. Αλλά είχαμε πει από την αρχή ότι τα πάντα θα τα αντιμετωπίζαμε μαζί τώρα τι άλλαξε ; δεν ξέρω δεν ξέρω τι θα γίνει το μόνο που ξέρω με σιγουριά είναι ότι δεν μπορώ να ζησω χωρις την αγάπη μου χωρίς το μωρό μου χωρίς την Άλκηστις μου