Till The End •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΜΗ•

⚜ Chapter fifty-two ⚜

~Στεφαν : Αλκηστις ; ξυπνά λατρεία μου |τον άκουσα να λέει και έπειτα να με φιλάει

~Αλκηστις : Τι ;

~Στεφαν : ξυπνα βρε αγάπη μου κοιμάσαι πολλες ώρες ασε που έχω αρχησει να βαριέμαι τόση ώρα μόνος μου χωρίς να κάνω τίποτα

~Αλκηστις : έχεις δίκιο βρε μωρο μου. Συγγνώμη. Δεν ήθελα να σε αφήσω μόνο σου |είπα και τον εποιασα από τον λαιμο για να τον φέρω πιο κοντά μου και το έδωσα ένα φιλί στα χειλη του

~Στεφαν : δεν χρειάζεται να μου ζητάς συγνώμη. Είσαι καλά ;

~Αλκηστις : λοιπόν πρεπει να σου πω ότι ει-

~Στεφαν : τι τι να μου πεις ; |με διέκοψε

~Αλκηστις : ειμαι σχεδόν σίγουρη κατά 50% για το τι έχ-

~Στεφαν : αχ Παναγία μου κανε να μην είναι κατι κακο! . Άλκηστις πες μου τι εχεις . |με ξανά διέκοψε

~Αλκηστις : μπορείς να με αφήσεις να συνεχίσω και να σταματήσεις να με διακόπτεις ; | του είπα λιγο θυμωμένη και εκείνος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια

~Αλκηστις : ουφ συγγνώμη . Όπως έλεγα πριν ειμαι σχεδόν σίγουρη για το τι έχω αλλά θα πρέπει να γυρίσουμε πισω να φυγουμε από εδώ περα για να μπορέσω να δω αν είναι οντως αυτό που νομίζω ότι είναι

~Στεφαν : είσαι σίγουρα καλά ;

~Αλκηστις : εσυ πως με βλέπεις ; |τον ρώτησα και με κοίταξε από πάνω μεχρι κάτω

~Στεφαν : εγώ καλά σε βλεπω

~Αλκηστις : και είμαι! Για την ώρα τουλάχιστον |είπα και ρολαρα τα ματια μου

~Στεφαν : Αλκηστις έχω την αίσθηση ότι κάτι μου κρίβεις! Πρέπει να ανησυχώ ;

~Αλκηστις : οχι μωρό μου όλα καλά. |ειπα και χαμηλωσα το κεφάλι μου

~Στεφαν : εεει τι έπαθες τώρα ; |είπε και μου σήκωσε το κεφάλι

~Αλκηστις : εμ απλά στεναχωριέμαι που σου χαλαω τις διακοπές

~Στεφαν : μην το ξανά πεις αυτό . Για εσένα τα παντα! Αφου είσαι η ζωή μου |ειπε και με φίλησε

~Αλκηστις : ναι όμως είναι το ταξίδι του μέλιτος μας ρε Στεφαν

~Στεφαν : γίνε καλά εσυ και σε παω όσα ταξίδια θες

~Αλκηστις : καλά κάτσε και θα δεις σε κάποιους μήνες πως θα είμαι| είπα σιγανά

~Στεφαν : τι είπες ;