Till The End •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΜΗ•

⚜ Chapter twenty-four ⚜

Όσο εγώ με την Cloe περπάταγαμε για να φτάσουμε στο σχολείο μιλαγαμε για διαφορά πράγματα αν και εγώ δεν συμμετείχα και τόσο στην συζήτηση γιατί για αλλη μια φορά είχα απορρόφηθει στις σκέψεις μου. Σκεφτόμουν τις συνέπειες που θα προκαλεσει η σχέση μου με τον Στεφαν, όσο ποιο πολυ σκέφτομαι τόσο ποιο πολυ πιστευω πως ήταν μεγάλο λάθος να του πω ναι στην πρόταση του στο να γίνω η κοπέλα του και το μεγαλύτερο λάθος ήταν που ήρθα στην Ελλάδα αμα δεν ερχόμουν δεν θα γινόταν τίποτα από αυτά, ο Στεφαν δεν θα με είχε γνωρίσει, δεν θα με είδε ερωτευτεί και αυτήν την στιγμή δεν θα ήταν με το ένα του πόδι σπασμένο εξαιτίας μου. Και κάτι μου λέει ότι σήμερα κάτι θα γίνει, κάτι θα γίνει μόλις τελειώσω το σχολείο ή κατά την διάρκεια της ημερας . Γαμω δεν θέλω να παθει κατι ο Στεφαν! . Μήπως πρεπει να τον απομάκρυνθω από κοντά του, δεν θέλω γαμωτο αλλά αμα παθει κατι και φταίω εγώ για αυτό θα  έχω τυψεις  μετά για ολόκληρη τη  ζωή μου . Δεν ξέρω πραγματικα εχω μπερδευτεί τόσο πολυ . Πρέπει να ζητήσω την βοήθεια της Cloe , είναι η μόνη που ξέρει

~Cloe : εεεε Άλκηστις τι θα γίνει θα απαντήσεις σε αυτό που σε ρώτησα ; ναι ή όχι ;

~Αλκηστις : εεε ναι τι με ρώτησες παλι είπαμε ;

~Cloe : Γιατί τα έφτιαξες με τον Στέφαν ;! |είπε σιγανά

~Αλκηστις : δεν ξέρω ρε Cloe δεν ξέρω. Αυτό σκεφτόμουν τοση ωρα!

~Cloe :  και τι σκεφτόσουν ;

~Αλκηστις : έλεγα μήπως χωρισω τον Στέφαν | είπα και εγώ σιγανά αυτήν την φορά

~Cloe : ΤΙΙΙΙ ; ..ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΟΧΙ | είπε φωνάζοντας και παιζει να την άκουσε όλος ο κόσμος

~Αλκηστις : σκάσε μωρε. Μην φωνάζεις

~Cloe : ρε Άλκηστις τι θα του πεις , για ποιον λόγο θα τον χωρίσεις ;

~Αλκηστις : δ-δεν ξέρω. Δεν θέλω να παθει κάτι εξαιτίας δεν θα το αντεξω ειλικρινά σου μιλάω

~Cloe : πωω ρε φίλη μου , σταματα δεν θα παθει τιποτα ο Στεφαν ρε Άλκηστις !

~Αλκηστις : και εσυ που το ξέρεις ρε Cloe ; |είπα πλεον δυνατά χωρίς να το καταλάβω

~Cloe : θα τα πουμε μετά αυτά φτάσαμε στο σχολείο |είπε σιγανά και περάσαμε τις μπλε σιδερένιες καγκελοπορτες του Πανεπιστημίου μας και κατευθύνθηκαμε εκεί που καθοντουσαν τα παιδια

~

~Αλκηστις : γεια σας παιδακια | είπα και τους χάρισα ένα όμορφο , ζεστό και γλυκό χαμόγελο