Till The End •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΜΗ•

⚜ Chapter sixty ⚜

13 χρόνια μετα

~Νεφελη : βόδι

~Ορεστης : βλαμενη

~Νεφελη : ηλιθιε

~Ορεστης : μικρό!!

~Νεφελη : είμαστε δίδυμα ξέρεις

~Ορεστης : με ένα λεπτο διαφορά  συν ότι δεν μοιάζουμε καθόλου

~Νεφελη : παλι καλά

~Ορεστης : ναι παλι καλά που δεν μοιάζουμε γιατί αμα μοιαζαμε θα ειμουν πολυ άσχημος

~Νεφελη : γιατί τώρα τι είσαι ;

~Ορεστης : ιιι αυτό τώρα ήταν χοντρό

~Νεφελη : ναι τι να σου πω

~Αλκηστις : εεε σταματήστε πια ρε παιδια 17 χρονών γίνατε και ακομα τσακωνεστε σαν μωρά |είπε μπαίνοντας μεσα

~Νεφελη : μαμά με ενόχλει |είπα και του πέταξα ένα μαξιλαρι

~Ορεστης : τι λες μωρε εσυ ήρθες στο δωμάτιο μου πρωτη

~Νεφελη : δεν χρειάζεται να μου κάνεις κάτι με ενοχλείς και με την υπάρξει σου

~Ορεστης : για μαζέψου

~Αλκηστις : μαζευτειτε και οι δυο σας |φώναξε

~Ορεστης : θα δεις τι εχεις να παθεις στο σχολείο σε λιγο

~Αλκηστις : ρε Ορεστη και εσυ

~Ορεστης : μα ρ-

~Αλκηστις : μαμουνια δεν ακουω κουβέντα μην ξανά ακουσω φασαρία, και ετοιμαστείτε για το σχολείο επιτέλους |είπε και κατεβηκε κάτω

~Νεφελη : καλά συγγνώμη το παράκανα σήμερα

~Ορεστης : τι είπες δεν άκουσα καλά

~Νεφελη : συγνώμη λέω

~Ορεστης : τι ;;; λίγο ποιο δυνατά

~Νεφελη : ΣΥΥΥΥΤΓΝΩΩΩΜΗ |φωναξα στο αυτί του

~Ορεστης : καλά ρε παιδι μου δεν είμαι και κουφός

~Νεφελη : ναι ναι |είπα και ρολαρα τα μάτια μου

~Ορεστης : σου ζητώ και εγώ συγγνώμη αν και εσυ εφταιγες

~Νεφελη : τώρα πως το βλεπεις θες να ξανά αρχίσουμε ;

~Ορεστης : καλά σορρυ |είπε και με αγκάλιασε

~Νεφελη : οταν θες είσαι γλυκουλης

~Ορεστης : γονίδια του μπαμπά |είπε και γελάσαμε

Νεφελης POV