Till The End •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΜΗ•

⚜ Chapter thirty-seven ⚜

Μετά από κάποια ώρα οδηγήσεις επιτέλους φτάσαμε στο κλαμπάκι αφου βγήκαμε απο το αμάξι του Ορφέα μπήκαμε μέσα, με το που μπήκαμε μέσα σε αυτό το μέρος η έντονη μυρωδιά του ποτου και του τσιγάρου δεν άργησε να κάνει την εμφάνιση της. Μετα απο κάποια ώρα ψαξιμου για να βρουμε τα παιδια επιτέλους τους βρήκαμε να κάθονται σε ένα μεγάλο τραπεζι να μας περιμενουν έτσι αποφασίσαμε να τους πλησιάσουμε.

~Cloe : γεια σας παιδακια μου ! | είπε και πηγε και αγκάλιασε όλα τα παιδια ένα ένα

~Αγγελος : που στε ρε | είπε και έκανε τον κλασσικό αντρικο χαιρετισμό με τον Στέφαν και τον Ορφέα

~Στεφαν : τι κάνετε ρε μάγκες ;

~Χαρης : καλα είμαστε ρε μεγάλε εσυ ;

~Ορφεας ; καλα και εμείς

~Τζεσικα : ωπα Άλκηστις που σε μωρη ; έφυγες και μας ξέχασες! | είπε και ήρθε και με φίλησε στο μάγουλο ενώ η Μαρίνα με αγκάλιασε

~Αλκηστις : εεε νταξει δεν νομίζω να σας έλειψα και τόσο μωρε

~Μαρινα : αν μας έλειψες λεει ; παρα πολυ . Αλλά ποιο πολυ έλειψες στην Cloe!

~Αλκηστις : αχ βρε κολλητή μου! | είπα και πηγα και την αγκάλιασα

~Χαρης : ελπίζω να μην μας ξανά φυγεις για τοσο πολη διάστημα

~Αγγελος : και να θέλει να φυγει δεν θα την αφήσουμε εμείς ρε

~Cloe : αχαχα ναι συμφωνώ απολυτως

~Αλκηστις : πω μου λείψατε πολυ ρε βλαμμενα | είπα και γελάσαμε όλοι

~Τζεσικα : αντε καλε ελάτε να καθίσετε γιατί είστε ακόμα όρθιοι ; | είπε και μας έκανε χώρο να κάτσουμε

Εγώ κλασσικά έκατσα δίπλα στον Στέφαν η Cloe έκατσε δίπλα μου και ο Ορφεας έκατσε ακριβώς δίπλα από την Cloe δίπλα από την Cloe η Τζεσικα και η Μαρίνα και από δίπλα στην Τζεσικα τα αλλά δυο αγόρια . Έτσι όπως παραγγελνανε τα παιδια τα ποτά μας βλέπω τον Στέφαν να πλησιαζει όλο και ποιο κοντά σε εμένα

~Στεφαν : μμ είσαι παρα πολυ σέξι με αυτό το φορεμα μωρό μου! | ψυθιρισε στο αυτι μου

~Αλκηστις : την Cloe να ευχαριστήσεις μωρό μου που με έβαλε με το ζόρι να πάρω και να βάλω αυτό το φορεμα

~Στεφαν : έκανε και κάτι σωστό το
Cloακι επιτέλους | είπε και με φίλησε στον λαιμό

~Αλκηστις : ααχ αα σταματα ρε Στέφαν τώρα μπροστά στα παιδια | είπα εξίσου σιγανά

~Στεφαν : βλέπεις να νοιάζονται μωρό ; | είπε και συνεχισε να με φιλάει στον λαιμο, μετά από λίγο σταμάτησε για να μου πει κάτι