Till The End •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΜΗ•

⚜ Chapter thirty- nine ⚜

Αφου περασαμε τις μπλε μεγάλες σιδερένιες πορτες πηγαμε στα παιδια και μετά από λίγα λεπτά χτυπησε το κουδουνι κάναμε την προσευχη και μετά πηγαμε ο καθένας στην τάξη του
Η Στέλλα και οι φίλες τις δεν ήρθαν να με βρίσουν το μόνο που έκανα ήταν και οι τρεις τους να με αγριοκοιταξουν με ένα μπιτσικο βλεμα και επειρα έφυγαν από μπροστά μας

~Cloe : πως και δεν ήρθαν να σε βρίσουν σήμερα ;

~Αλκηστις : ελα μου ντε , ουτε εγώ ξερω για να σου πω

~Λαζαρου : εεε το πολυ πολυ να βαρέθηκαν να ασχολούνται μαζί σου

~Cloe :  ας ελπίσουμε να είναι αυτό και να μην είναι τίποτα άλλο

~Αλκηστις : σαν τι άλλο δηλαδή ;

~Λαζαρου : μπορεί να κάνει τα παντα για να διώξει ένα κορίτσι από το σχολείο της

~Αλκηστις : δεν μπορώ να καταλάβω για ποιομ λόγο μου συμπεριφέρονται έτσι εγώ ουτε πους τις έχω πειράξει δηλαδή έλεος

~Λαζαρου : ακόμα να το καταλαβεις ; σε ζηλευουν ρε ομορφη

~Cloe : ναι ρε κολλητή μου σε ζηλευουν επειδή είσαι ποιο ομορφη και έξυπνη από αυτές και φοβουνται με τους παρεις τον ρόλο τους

~Αλκηστις : ποιο ρόλο ρε παιδια ;

~Λαζαρου : φοβουνται μην γίνεις εσυ ποιο famous από αυτές

~Αλκηστις : ααα τι να πω αυτο ειναι παραλογο

~Cloe : για την Στέλλα, την Χριστίνα και την Αννα μιλάμε αγάπη μου

~Αλκηστις : σωστο και αυτό | είπα και μπήκαμε μέσα στην αίθουσα μας και περιμεναμε να έρθει ο καθηγητής των μαθηματικών

•

~Καθηγητης : ρε Λαζαρου δεν βαρεθηκες να μιλάς θα θέλα να ξερα ;

~Λαζαρου : να σας ακουω να μιλάτε βαρεθηκα | είπε και τα υπόλοιπα παιδια αρχησαν να γελάνε

~Καθηγητης : τι είπες ; | είπε με ένα σοβαρό ύφος

~Λαζαρου : εεε τίποτα είπα ότι δεν θα ξανά μιλήσω

~Καθηγητης : ναι αυτο θα το δουμε | είπε και ξεφυσηξε

~Cloe : ψιτ μωρη | είπε η Cloe χαμηλοφωνα

~Αλκηστις : τι θες μωρε , άφησε με να καταλάβω τίποτα

~Cloe : βαριέμαι

~Αλκηστις : εεεε και εγώ τις θες να σου κάνω ρε Cloe ;

~Cloe : κάνουμε καμια κοπάνα ρε