Eye Contact

4•Trip

"Τι θα κάνουμε τωρα;" ρωταει ο Τάσος ολη την παρέα. Εγω το μονο που θέλω είναι να καπνίσω οι αλλοι ας κόψουν τον λαιμό τους.

"Θέλετε να παίξουμε κανα χαρτακι;" λεει ο Μαριος.

"Ναι, θα παίξουμε ολοι;" ρωτάει ο Πέτρος.

"Εγώ οχι" λέω. Βαριέμαι πολυ και δεν εχω καθολου ορεξη. Δεν ξερω γιατι απλά αυτες τις μερες είμαι στα κάτω μου.

Έκατσαν οι αλλοι κάτω και άρχισαν να παίζουν δηλωτη. Εγω απλά καθόμουν και τους παρακολουθούσα.

"Γιατί είσαι έτσι" με ρωταει ο Αλεξ.

"Δεν ξερω"

"Έγινε κατι με την Μαρθα;" Με ρωταει χαμηλόφωνα ώστε να μην ακούσει κάποιος την συζήτηση μας.

"Οχι"

"Ααα και που ειναι τωρα;" μακαρι να'ξερα.

"Δεν εχω ιδεα απο ότι είδα εφυγε πριν έρθουμε εμείς εδω" ελπιζω να ξαναερθει.

"Που πηγε;"

"Που να ξέρω ρε μαλακα" του είπα και εβγαλα να κάνω ενα τσιγάρο.

Ειμαστε πίσω απο ενα παλιο σπιτακι όπου αποθηκεύουν κατι κλαδευτικα οπότε δεν μας βλέπουν οι καθηγητές. Εδω κάθεται σχεδόν όλη η ταξη μου, η τρίτη λυκειου και τα περισσότερα παιδιά απο την δευτερα απο την στιγμη που είμαστε στην ίδια παρεα. Απο την πρώτη έρχονται μονο μερικα αγόρια για να καπνίσουν και η κοπέλα του Μακη για να τον δει. Η παρεα της Μαρθας κάθεται απο την αλλη μερια οπότε δεν τους βλέπω. Καμία φορά κανω καμία βόλτα να δω αν ηρθε εκεινη αλλα προς το παρόν δεν έχει γυρίσει.

"Φτου γαμω παλι με γαμησαν" ακουω τον Τάσο να φωνάζει.

"Εσυ φταις που παίζεις με εμας οταν ξέρεις ότι θα χασεις" λέει ο Μάκης και αρχίζει να γελάει.

Κάθομαι σε μια γωνία και τους παρατηρώ. Έχουν πλακα. Κάνουμε παρέα απο πολλοί μικροί αλλά πιο κοντά είμαι με τον Τάσο και τον Αλεξ. Εκτός απο τον Πέτρο και τον Μακη είναι αλλα δυο αγόρια στην παρέα, ο Σωκράτης και ο Νίκος αλλά σήμερα λείπουν γιατι έχουν παει για ψώνια στην Αθηνα.

"Αρε χαρτομουτρα" ακουσα την Χριστινα να λέει καθώς έρχεται με την Τάνια και την Αλίκη απο οπου στο διάολο είχαν παει.

"Με πρωτο και καλυτερο τον Τασο" είπε ο Πέτρος και σκάσαμε ολοι στα γέλια.

"Εσυ δεν επαιξες;" με ρωταει η Τάνια καθώς πλησιάζει προς το μέρος μου. Τώρα τελευταία μου εχει γίνει λιγο κολλητσιδα αλλά δεν δίνω σημασία.

"Μπα βαριομουν"

"Πως και ετσι;" μου λεει και έρχεται πιο κοντά μου.

Μάλιστα σε λιγο θα αρχίσω να φοβάμαι και για την υγεία μου.

Αποφάσισα να μην της απαντήσω και πλησίασα τα αγόρια.

"Να σας πω παμε μπροστά να κατσουμε;" τους ρωταω αφου ειχα ωρα να ελέγξω αν γυρισε εκεινη.

Αφού συμφώνησαν όλοι πηγαμε μπροστά και επιτέλους μας ειδε λιγο ο ήλιος. Παλι καλα τα κορίτσια έμειναν πίσω.

"Να σου πω ρε μαλακα τι τρέχει με την Τανια;" ρωταει ο Μακης.
Είπα και εγώ πως δεν το πρόσεξε οτι τελευταία ολο με γυροφέρνει.

"Δεν καταλαβαίνω σαν τι να τρεχει;" το παίζω ανηξερος.

"Συνέχεια μαζί σου είναι τώρα τελευταία" πουλιά στον αέρα πιανει.

"Πάντως εγω στην θέση σου θα ειχα χωθεί με την πρώτη ευκαιρια" συνεχίζει ο Μάκης.

"Σκασε ρε μαλακα εχεις και κοπελα" του λέω αν και ξέρω πως δεν θα επηρεαστεί καθόλου με τα λόγια μου. Τα εχει με μια καλή κοπελίτσα απο την πρωτη αλλά την εχει κερατωσει αρκετές φορές.

"Γιώργο" μου κανει νόημα ο Αλεξ να κοιτάξω προς την είσοδο.

Ηρθε.

Κατευθύνεται προς τους καθηγητές και κατι λέει στην μανα μου. Κρίμα που δεν θα μάθω ποτε τι της είπε. Μετα πηγε στην παρέα της. Δεν πρεπει να με εχει δει ακόμα. Τους βλέπω να συζητάνε για κατι ολοι μαζι αλλά είναι αδύνατον να καταλάβω ή να ακούσω τι λένε αφου είμαι πολλά μετρα μακρυά τους.

Εγω απο την αλλη είμαι αφοσιωμένος σε αυτη. Γυρναει και κοιτάει προσεκτικά γυρω της. Μετα απο λιγο το βλέμμα της σταματαει πανω μου. Δεν κάνει κίνηση να κρύψει ότι εγω ημουν αυτος που εψαχνε. Την κοιταζω και ακόμα να σταματήσει την οπτική επαφή πράγμα που με ξαφνιάζει ευχαριστα εφόσον συνέχεια αποφεύγει το βλέμμα μου. Κάποια στιγμή δεν άντεξε αλλο και κρύφτηκε πίσω απο ενα δέντρο. Δεν άντεξα και γέλασα.

"Δεν θα μας πεις με τι γελάς;" ρωτάει ο Πέτρος χαλωντας μου όλη την διάθεση.

"Τίποτα θυμήθηκα κατι" δεν υπάρχει περίπτωση να τους πως οτιδήποτε και αν ειναι αυτο που συμβαίνει με εμένα και την Μαρθα.

~End flashback~