Eye Contact

3•1 year ago

"Γιωργο θα σηκωθείς; είναι έτοιμο το φαγητό" ακούω την μανα μου να φωνάζει δίπλα στο αφτί μου.

"Ασε με θέλω να κοιμηθώ" της λέω και την ακούω να φεύγει.

Πρεπει να είναι μια η δυο το μεσημέρι αλλά νυστάζω ακόμα. Λογικο αφου χθες φυγαμε 12 μισή. Οσο θυμάμαι το χθες τόσο ξυπναω ακόμα περισσότερο. Τα παιδιά χθες εφυγαν περίπου κατα τις 12 και τέταρτο. Όταν έφυγε μου έριξε ενα βλέμμα....που θα πάει τόσο καιρό θα ειμαι εδω δεν θα το αφήσω να περάσει παλι ετσι ολο αυτο.

~Flashback 1 year ago~

"Σήκω ερωτιαρη παλι θα αργήσουμε" ακούω τον Αλεξ να φωνάζει μεσα απο το μπάνιο.

"ΣΚΑΣΕ ΓΑΜΩ"

"Λοιπον η σηκώνεσαι τώρα η παίρνω την μανα σου και της λεω να έρθει απο εδω" τον ακούω να λέει.

"Αντε γαμησου ρε μαλακα πρωινιατικα" του λέω και σηκώνομαι απο το κρεβάτι.

"Ναι οταν θα μείνεις απο απουσίες θα σου πω εγω ποιος θα είναι ο μαλακας"

"Μήπως ξεχνας οτι η μανα μου είναι και καθηγήτρια μας;"

"Εγω δεν το ξεχνάω αγόρι μου αλλά έτσι όπως την πας την κατάσταση αυτή θα είναι στο τέλος που θα το ξεχάσει" μου λέει και χωρίς να του απαντήσω κατευθύνομαι στο μπάνιο.

Πείτε μου λιγάκι γιατί είχα την υπεροχή ιδέα να κοιμηθεί σπίτι μου χθες;

"Κάτω έχει πρωινό"μου λέει οταν επιστρέφω στο δωμάτιο για να παρω την τσάντα μου.

"Εσύ εφαγες;" τον ρωταω ενω κατεβαίναμε την σκαλα.

"Ναι"

"Ωραία τοτε παμε δεν πειναω"

"Κατσε φαε ρε μαλακα"

"Δεν θέλω σου λεω ρε, παμε θα αργησουμε"

"Καλααα"

"Να σου πω είναι σίγουρο ότι θα μας πανε εκδρομη;"

"Ναι μου έστειλε μήνυμα ο Τασος"

"Μια χαρά τότε"

Και κάπως έτσι φτασαμε στο σχολείο μπήκαμε απο την πισω πορτα και ειδαμε την υπόλοιπη παρεα να κάθεται εκεί.

"Επ τι εγινε ηταν βαρυ το πάπλωμα;" λέει ο Πέτρος.

"Καλημέρα και σε εσενα" του απανταω.

Αφου είπαμε καμία δυο μαλακιες ακόμα φυγαμε με τον Αλεξ για να παμε να αφήσουμε τις τσάντες και να ενημερώσω και την μανα μου πως ηρθαμε.

"Θα παμε να παίξουμε μπασκετ;" με ρώτησε ο Αλεξ καθώς διασχιζαμε το προαύλιο.

"Κατσε ρε μαλακα ακόμα δεν άνοιξα τα μάτια μου" του είπα και απο εκεί και πέρα δεν άκουσα τίποτα απο ότι είπε.

Ηταν στην ίδια θέση με χθες και προχθές, σα να περίμενε κατι η κάποιον.

Φόραγε ενα κολαν και ενα μακρυ μαυρο φουτερ.

Αναμενόμενο.

Με κοιτάει και δεν γίνεται να μην την κοιτάξω και εγω αλλά δεν πρέπει γαμωτο.

"Ξυπναα"μου φωνάζει ο Αλεξ.

"Να σου πω τελικά παμε να παίξουμε μπασκετ" του λέω μιας και θέλω να την βλέπω.

Πηγαμε αφήσαμε τις τσάντες και αφού βρήκα και την μανα μου να της πω πως ηρθαμε πηγαμε στα παιδια που είχαν ήδη ξεκινήσει να παίζουν. Παλι καλα εκείνη είναι ακόμα εξω.

"Φερε πασα ρε μαλακα" μου φωνάζει σε καποια φαση ο Μάκης.

"Δεν τον βλέπεις δεν μπορει να πάρει τα πόδια του" του λέει ο Πέτρος. Παίζω απαίσια σήμερα. Δεν φτανει που είμαι μισο μετρο ανθρωπος.

Έρχεται ο Αλεξ δίπλα μου

"Σε ματιασαν"μου λέει, αμέσως γυρίζω προς το μέρος της και την κοιτάω. Με το που με βλέπει γυρίζει το βλέμμα της αλλου.

Αφού παίξαμε καμία ώρα ακόμα ηρθε η στιγμή να παμε "περιπατο". Βασικά παμε σε έναν μεγάλο χωρο που έχει γρασίδι και κατι κούνιες. Τίποτα το σπουδαίο. Γενικά είμαστε κλειστή κοινωνία αφου δεν μένουμε σε μεγαλη πολη αλλά σε κωμόπολη.