2•Her

130 9 22
                                    

Πες μου οτι δεν ειναι αυτο που φαντάζομαι.

"Τασο" του λέω και γυριζει το βλέμμα του προς την καφετέρια που θα πηγαίναμε.

Ακολουθω το βλέμμα του και βλέπω τρεις τέσσερεις παρεες να κάθονται εξω.
Αυτο που τράβηξε την προσοχή μου όμως ήταν ενα συγκεκριμένο τραπέζι όπου γύρω του καθόντουσαν τρία πολυ γνωστα άτομα και υπήρχαν αλλες δυο κενες καρέκλες δίπλα τους.

"Οχι" λέω τόσο σιγά που δεν ειμαι σίγουρος αν το ακουσε ο Τάσος.

"Παμε Γιώργο" μου είπε και ξεκινήσαμε να περπαταμε παλι.

Πηγε και κάθησε σε ενα τραπέζι δίπλα απο την γνωστή παρέα και ήθελα τόσο πολυ να τον βρίσω.

"Εισαι μεγαλος καριολης"του ψιθυρίζω.

Κοιτάω απέναντι και βλέπω τρια κεφάλια να με κοιτανε. Αλλα αυτη δεν ειναι εδω. Και θέλω να την δω. Σε μια απο τις δυο καρέκλες βλέπω το πανωφόρι της οπότε υποψιάζομαι πως είναι κάπου εδω κοντά και θα έρθει απο στιγμή σε στιγμή.

Αμέσως βλεπω τον Τάσο να μου κάνει νόημα προς το εσωτερικό του μαγαζιού. Παλι καλά του έκοψε και εκατσε απέναντι μου και βλέπει τι γίνεται μεσα γιατι εγω είμαι πλατη.
Γυρνάω το κεφάλι μου προς την πορτα και τοτε ειναι που την βλέπω. Μετα απο δυο μήνες την βλέπω παλι. Πρεπει να ήταν στην τουαλετα με την φιλη της την Κατερίνα.
Έκατσε στην καρέκλα της και είναι πλατη σε εμένα.

Γαμωτο

"Πως εισαι;" με ρώτησε ο Τάσος δεν μπήκα καν στον κοπο να του απαντήσω.

Δεν με εχει καταλαβει ακόμα. Βλεπω την Εφη που κάθεται απέναντι της να με κοιτάει και μετα απο λιγο να της λεει κατι. Αμεσως η Κατερίνα κοιτάει οσο πιο διακριτικά γίνεται προς το μέρος μας. Τωρα είμαι σιγουρος πως εμαθε οτι βρίσκομαι 2 μετρα πισω της.

"Γεια τι κανετε;" ηρθε η Ιουλία για να πάρει παραγγελία

"Μια χαρα" της απανταει ο Τάσος.

"Τι να σας φερω;"

"Μια αλφα" λέω εγω.

"Και εμενα μια"

"Τασο" του λεω με το που φευγει η Ιουλία

"Ναι;"

"Έπρεπε να μου το πεις νωριτερα"του λέω ενω ξέρω ότι αν μου το έλεγε μπορεί και να μην ερχόμουν.

"Ήθελα να σου κάνω έκπληξη μιας και μόλις είδες εμένα ησουν σαν την μεγάλη Παρασκευή οπότε είπα να βάλω τα μεγάλα μεσα"

"Και εσυ πως ήξερες ότι θα ήταν εδω"

"Τεχνολογία φίλε μου τεχνολογια"

"Καταλαβα"

Συνέχισα να την παρατηρώ παρόλο που είναι πλατη σε εμένα. Έχει γυρίσει στο πλαι και έχει ακουμπήσει το κεφάλι της στο χέρι της. Ίσως είναι κουρασμένη ή να νυστάζει. Απο οτι εχω μαθει εχει αρκετά φροντιστήρια και λογικο αφού είναι δευτερα. Δεν μπορω όμως να μην παρατηρώ την Εφη που με κοιτάει καθε τρεις και λίγο και να τις ψιθυρίζει σιγά σιγά τι γίνεται. Ποτε δεν θα καταλάβω την λογικη των κοριτσιών. Αν θελει να δει τι κανω ας γυρίσει μονη της να κοιτάξει.

"Εεε σου μιλαω γαμω" ακουω τον Τάσο να λεει.

"Τι ελεγες"

"Ελεγα να ξεκολλήσεις λιγακι"

Ναι συμφωνώ μαζί του.

"Ναι να σου πω εσυ ποτε θα φυγεις;" προσπαθώ να αλλάξω θεμα.

"Λογικά θα κάτσω Αφού ήρθες και εσυ και αν ειναι μετα φεύγουμε μαζι"

"Ωραία γιατί και ο Άλεξ δεν ξερω ποτέ θα ερθει"

"Οχι ρε πουστη" λέει ενω κοιτάει το τηλέφωνο του.

"Τι εγινε;"

"Με παιρνει τηλ η Τάνια" Πωω αυτη μας ελειπε τώρα.

"Μην τολμήσεις και της πεις οτι είμαστε εδω" του λέω και μου νευει θετικα.

"Ναι...καλα εσυ;...εσείς που ειστε;"
Δεν μαρεσει καθόλου που την ρωταει που είναι.

"Ααα εμείς σπιτι γιατί βαριομασταν και ο Γιώργος ηταν κουρασμένος...ναι τα λέμε γεια"

"Τι σου ειπε;"

"Δεν θα βγουν οι αλλοι και πήρε να ρωτήσει αν θα βγούμε εμείς και είδες τι είπα οπότε είμαστε μια χαρά"

"Παλι καλα" του λέω και επικεντρώνομαι
παλι σε εκεινη.

"Τώρα δεν είσαι κουρασμένος βλεπω" με ειρωνεύεται.

"Σκασε"

"Πάντως να ξες πριν τις 12 δεν φευγουμε"μου λεει και πλέον έχει ολη μου την προσοχή.

"Γιατι;"

Έρχεται ποιο κοντά μου και μου λεει
"Τους εχω μελετήσει βγαίνουν κατα τις 9 και μαζεύονται κατα τις 12" γι'αυτό είναι κολλητος μου σκέφτομαι και αρχίζω να γελάω.

Και τότε είναι που βλέπω παλι αυτα τα καστανά μάτια να με κοιτάζουν. Δεν ήμουν καθόλου προετοιμασμένος για αυτο.

Πλέον ενα προσωπο κυριαρχεί στο μυαλό μου, η Μαρθα.

Αναμνήσεις που σχεδόν ειχα ξεχάσει ερχονται παλι στην επιφάνεια και τις αφήνω να με καταβάλουν.

Eye ContactUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum