I Found you. You Found Me [On Going.]

•^• Chapter 12•^•

"NYCER!"

"Teka lang cos ah may tumatawag saakin" bulong ni nycer sakin.

Lumingon ito at tumingin sa akin.

"Nycer ako to si cosmic!" sigaw ko nang ito ay lumingon.
**

Itinuro ko ang aking sarili sabay banggit ng aking pangalan nang si Nycer ay tumingin sa akin. Dahan dahan siya lumapit papunta sa akin at inabot niya ang kaniyang palad upang akin itong abutin.

Nang aking abutin ang palad ni nycer, ang paligid ay biglang nabalot sa liwanag na para bang may mahikang lumabas mula sa mga magicwand ng mga fairies.

Ang daming liwanag at makikintab na ilaw ang nakalutang sa ere na para bang ako ay pumunta sa isang magic world.

Napayakap ako kay nycer dahil sa lakas ng hatak ng mga liwanag na iyon at dahilan din kung bakit kami ay natumba dalawa.

"cos ayos ka lang?" tanong ni nycer habang tinutulungan akong tumayo.

"Oo ayos lang" sagot ko. At bahagyang inikot ko ang aking paningin sa paligid.

Namangha ako sa aking nasaksihan dahil ang dating ng lugar na ito ay para bang nasa nakaraan walang gaanong led lights at simple lang ang pamumuhay ng mga tao rito.

Tamang face to face interaction lang at walang social media.

Bigla akong napaisip saglit.

'teka wait'

'Hmmm'

'parang may mali sa lugar na ito'

Maya't maya sumulpot ang mukha ni nycer sa aking kanan.

"Cos? Okay ka lang talaga?" tanong nito habang nakangiti.

"uh oo. Okay lang."

-
-

"wait anoo?! nycer?! Ikaw ba yan?" dagdag ko nang aking mapagtanto na ako ay napunta sa  year 2010.

Humanap muna kami ni nycer ng pwedeng pagtambayan upang makapagkwentuhan narin ng maayos.

"Uhm- sooo..." ngisi ni nycer kahit mahina.

"ehhh uhh" bulong ko habang iniisip kung anong pwedeng maging topic kase sobrang awkward talaga naming dalawa.

"Ang ganda mo pala sa personal kahit boses mo palang alam kona."
Puri ni nycer habang ito ay nakatitig saakin.

"ikaw din hindi ko akalain na kamukha mo si leonardo decpario"
Sagot ko nang nakayuko dahil hindi ko siya kayang tignan.

Tinignan niya ako kahit nakayuko at dahil doon nagulat ako.

"nahihiya ka no?" singit nito.

"well, Proper Introduction."

"Ako nga po pala si Nycer Ezekiel Tolentino and you?" natatawa niyang pagpapakilala.

At dahil sa ginawa niyang kalokohan hindi ko na mapigilang magsalita.

"Well, Nice to meet you Mr Tolentino anyway I am Cosmic Ryle Faustino" sabay shakehands.

Nang tumagal ay nawawala na rin ang pagkamahiyain ko. Marami narin kaming napagkwentuhan tulad ng mga school related stuffs, at sa mga kaibigan problems basta marami pang iba.

"Maiba naman tayo, So paano ka nakapunta dito, I mean year." seryosong tanong ni nycer.

"kahit ako hindi ko rin alam it's just happened. At hindi ko alam kung permanente ba ito o panaginip. Hindi ko alam." sagot ko

"at alam mo kung ano ang magandang sanhi nito? Makita na kita ng face to face yun ang mahalaga." dagdag ko habang nkatitig sa kaniya.

Lumapit siya ng upo sa akin
At hinawi ang kaniyang makintab at malambot na buhok.

At tumingin ito sa akin.

"The first time I saw you earlier, My world stops like I was seeing a beautiful princess that came out of nowhere." bangit niya.

"Thank you for being here, Cosmic. Masaya ako kase nakita na rin kita na akala ko hangang ganun nalang tayong dalawa."

He hug me.

And I hug him back too.

'I dont wanna missed this moment'

--
--
--

"Oh, nagtext na si mommy. Wanna sleepover to my house muna? habang hindi mo pa alam kung paano ka makakabalik sa inyo."
Yaya niya.

"sige po"