5. Bölüm "EV"

27.1K 1.1K 83
                                    

Bölüm geç geldi özür diliyorum🙏🏻
Keyifli okumalar...

Ünlü tasarımcı Burak Baysal'ın asistanı olmak mı?! Şans kapım açıktı anlaşılan. Gözlerimi kırpıştırarak yüzüne bakıyordum. Eğer kabul edersem kariyerim için önemli bir adım olacaktı, reddedemezdim.
"Umarım bu asistanlıktan kastınız getir götür işlerini yapmak değildir?"
Söylediğim şeyi komik bulmuştu anlaşılan, kısık sesle bi kahkaha attı ve tekrar gözlerime baktı.
"Asistanlıktan kastım her şey Çağla."
Anlamamış gibi gözlerine sorarca baktım.
"Yeteneklisin Çağla ve bu yeteceğim basit bir iş çalışanı olarak kalmasını istemem. Beni asite et telefon görüşmeleri, toplantılar.. ayriyeten benimle tasarım yap."
Tamam daha fazla eşelemek istemiyordum başımı sallayarak "Tamam." dedim.
"Harika, yarın sana konum atarım sabah saatinde orda olmanı istiyorum. Ece sana her şeyi anlatır."
"Ece?"
"Yerine geçeceğin asistan."

*

Tek kelimeyle mükemmel bir yerdi. Çift katlı koyu kahve ve siyah villa 'ben lüksüm' diye bağırıyordu. Bahçeden içeriye girip etrafa göz gezdirdim. Mutfağından bahçeye açılan kapıdan içeriye girdim. Evin en sevdiğim yeri mutfak olabilirdi. Yemek nerde ben orda! Siyah mermerden yapılmış mutfak tezgahında elimi gezdirdim. Pürüzsüz şeylere zaafım vardı. Buz dolabının üzerindeki kağıtlara göz gezdirirken arkamda bir nefes hissettim.
"Yeni asistan sen olmalısın ben Ece."
"Çağla."
"Direkt konuya geçeyim Çağla. Burak bey zordur her şeyi yemez, titiz ve düzenlidir. Programlıdır. Yağlı ve karbonhidratlı besinlerden haz etmez. Sabahları spor yapar şu an sporda mesela. Geldiğinde kahvaltısının hazır olmasını ister."
Aralıksız konuşurken ellerimi kaldırıp "Dur dur biraz.. iyi de bana neden bunları anlatıyorsun?"
"Yeni asistan sensin çünkü."
"İş yeri asistanıyım ben."
Kadın sesli bir şekilde güldü ve "Çağlacığım sen çok yanlış anlamışsın. Evde de olacaksın. Neyse ben çıkıyorum. Kolay gelsin sana da."
"Dur bi saniye!"
"Yemek için öneriler ve benzer şeyler için buz dolanına asılı kağıtlara bak."
"ECE!"
"Hoşçakal.."
Ne?! Bu neydi şimdi?!! Ben yemek yapamazdım ki.. Ev hakkında hiç bişey konuşmamıştık ama... Ne yapacaktım ben. Offf saçımı toplayıp hızla buz dolabındaki kağıtlara baktım. Protein ağırlıklı besinler... tavuk, et, yumurta ve en önemlisi smoothie. Dolabı açtım ve malzemeleri çıkarttım. Tek tek yıkayıp tarife uygun bir şeyler çıkartmaya çalıştım. Ispanak içilir mi Allah aşkına ya. Midesiz! Bugün için sadece smoothie vardı. Masaya bırakmak için arkamı döndüğümde beni izleyen Burak ile karşılaştık. Korkudan bacağımı masaya çarptım. "Aniden belirmekten vazgeç artık!"
"Affedersin."
"Ev hakkında konuşmamıştık. Bu ne şimdi?"
"Hayır konuştuk. Hatırlarsan 'her şey' dedim."
Göz devirerek bardağı masaya bıraktım. O içerken İğrenerek baktım. İçerken baktığımı fark edince duraksadı ve bardağı bana uzattı.
Gözlerimi kocaman açarak "Hayır." dedim.
"Kolum ağrıdı alcak mısın?"
"O iğrenç şeyi içmeyeceğim Burak."
Ayağa kalktı ve burnumu kapattı mecburen ağzımı açınca iğrenç içecek ağzımın içindeydi. Bardağı çektim ve Burak'ı ittim.
"Yut ağzındakini."
Zorla yuttum.
"Nasıl?"
"İĞRENÇ."
Güldü ve kalanını kafasın dikti.
"Evi gezebilirsin." dedi ve duşa girmek için üst kata çıktı. Her tarafı tek gezdim üst katta bir oda dikkatimi çekti. Her kapı aynı renkken bu kapı ahşaptadı. İçeriye girdim. Her yer kağıttı. Yerler, pano, duvarlar, dolapların üstü... Odanın en ucunda tuval ve boya kutularına doğru ilerledim. Resimin önüne oturdum ve resimi inceledim. Resim inanılmaz güzeldi ama bazı eksikler vardı. Fırçayı elime alıp resimin üzerinde gezdirdim. Bir kaç yere aydınlatma ekledim ve aldığım gibi bıraktım. Odadan çıktım. Yan odaya girdim yatak odası olmalıydı. Ve büyük ihtimalle Burak'ın yatak odasıydı. Hemen çıkmak için döndüm ki Burak kapıda bekliyordu, havluyla. Yüzümü ellerimle kapattım. "Özür dilerim hemen çıkıyorum." Hızla odadan çıktım. Kapıyı arkamdan kapattığımda Burak'ın güldüğünü duydum. Rezillik! Yan odaya geçtim ve kapıyı kapattım bura da yatak odasıydı. Yatağa oturdum ve telefonumla uğraştım. Biraz sonra kapı açıldı, Burak içeriye girdi.
"Çıkabiliriz." dedi.

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿
Desteğiniz için şimdiden teşekkürler 🙏🏻

Yeni AsistanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin