Smile ||Kim Minkyu Fanfic||

CH.35

Seungwoo

Minkyu:
hyung gusto mo daw aki ichat

Seungwoo:
oo eh

Minkyu:
bakit?

Seungwoo:
nagalit ka daw nung di sanabi sayo ni Crystal kung sini talaga si Steven sa buhay niya?

Minkyu:
ah yun oo nagalit ako| delete

Wala lang yun hyung

Sige bye

Seungwoo:
wag na muna Kyu

May ikwekwento ako sayo

Minkyu:
ano yun hyung

Seungwoo:
Tungkol kay Steven at kung bakit gusto ko gawin mo ang lahat para ikaw ang makapagpangiti sa kapatid ko

Minkyu:
sige lang hyung

Seungwoo:
wag ka muna magchachat magbasa ka lang muna

anim na taon na yung nakakalipas nung huli nag kita si Steven at Crystal mula nung umalis siya papuntang Australia

Nung mga panahon na yun grade 6 palang sila, napakasaya nga nilang dalawa dati nun eh.

Lagi silang magkasama walang makapaghiwalay sa kanila

Sila ang magkassama sa pagaaral pati narin sa kalokohan

Sabay sila iiyak at sabay din sila tatawa ng parang nasisiraan na

Walang makakapantay sa bigay nilang saya sa isa't isa

Minkyu:
Mukhang talo na talaga ako| delete

Seungwoo:
Kaya lang uli, nung grade 6 sila nagkasakit si Crystal kaya nag home school siya

Pero di yun nakapigil sa pagkita ni Steven sa kanya

Naghome school din si gago

Tinatawanan nga namin siya dati kasi naghome school pa siya tas iiyalan din niya yung pinapagawa sa kanya

Nagpatuloy yun pero sakto nung naka graduate sila ng elementary lumala pa sakit si Crystal at kasabay nun kailangan na umalis ni Steven

Kahit di nila sabihin sa isa't isa alam namin na gusto nila pareho ang isa't isa

Bago umalis si Steven nasa icu si Crystal non

Umamin si Steven at dahil dun napaamin din si Crystal

Nagsabi si Steven na kailangan niya magpagaling kasi sinabi ng doctor na hindi na daw siya pede pumasok sa kwarto niya hanggat di siya magaling

Pero ang totoo nun aalis lang talaga siya, pede pumasok sa kwarto ni Crystal kahit anong oras

Gumawa lang siya ng kwento

Dahil sa naniwala si Crystal dun nagpagaling siya nang todo todo sinunod niya lahat ng makakapagpagaling sa kaya at nakaligtas siya.

Pagkalabas na pagkalabas niya ng hospital ang una niyang pinuntahan ay bahay nila Steven

Naaalala ko pa nga kung paano niya kinatok yung pintuan eh kasi nasa likod lang niya ako

Nakangiti pa siya nun tas tinawag niya pangalan ni Steven pero wala sumagot paulit ulit siyang kumatok hanggang sa may napadaan na kapitbahay nila

Sabi ba naman samin oh "wala nang tao diyan pumunta na ng Australia"

Nagulat kami kasi kahit sila Mama at Papa di nila sinabihan, bigla nalang sila umalis

Nung mga time na yun umalis si Crystal di namin alam san siys tumakbo, hinanap siya nila mama at ako naiwan sa bahay

Pumasok ako sa kwsrto niya at may nakita ako sandamakmak na letter sa higaan niya

Tas napaisip ako.

Kaya pala panay ang pasok ni Steven sa kwarto niya

Syempre di ko ginalaw inilagay ko sa Desk niya para makita niya kaya lang pagkauwi ayan na

Siya na yang kung ano siya ngayun

Sobra siyang nasaktan to the point ayaw na niyang ipakita sa iba ang feelings niya

Natatakot siya na umasa uli at nataakot siya na baka maibiga niya uli ang buong damdamun niya sa taong di siya mamahalin at iiwwn lang din siya...

Minkyu:
Nasaktan ako nung di ako pinapansin at nagsinungaling siya sakin pero mas nasaktan ako dito sa storya niya| delete

Seungwoo:
Kaya please.

Do every thing you can do for my sister.

Sayo nalang ako nagtitiwala oh

Maging mapasensya ka, alam kong ikaw na lang ang mapagkukunan ng lakas ng kapatid ko

Wag na wag ka magsawa please

Do your best....

Para maramdaman niya na may nagmamahal sa kanya ng totoo

Para malaman niya na importante siya sayo

At para malaman niya na di mo siya iiwan kahit kailan man.

Don't let her be hurt again.

Minkyu:
Hyung....

Sorry

Seungwoo:
Bakit?

Minkyu:
Kasi nagalit ako sakanya ng walang pagpapaliwanag na narinig

Na muntik ko na siya bitawan kanina

Na muntik ko na siay di pansinin sa buong semester

Na muntik ko na siya iwan magisa uli

Alam kong di niya alam feelings ko at walang kami pero promise hyung proportektahan ko siya.

Pangako na toh di na pede mapako

Kahit ako na ang masaktan di ko hahayaang siya ang masaktan

Nagkasakit na siya iniwan na siya namanhid na rin siya at di ko na hahayaan madagdagan pa lahat ng yun

Seungwoo:
Thank you Minkyu

Minkyu:
Bobo ako madalas hyung

Pero eto seryoso na

Seungwoo:
Magtitiwala ako sayo uli....