26.Bölüm

287 21 16
                                    

Resimdeki Estes Butterfly biraz bulanık o yüzden üzgünüm.

#Estes

Alice. Beni özledin mi Yavaş ve sert bir şekilde Kraliçe Pandora...

Kimse bir şey demiyordu. Şuan ne yapacağımı şaşırmış durumdaydım. Marcoyu mu kurtaracaktım, Polaria ya yardım mi edecektim, yoksa Kraliçeye mi yardım edecektim hiç bilmiyordum. Hoş, daha kendime bile yardım edemiyordum ya... Gençlere baktım. Şuanda hepsi çok korkmuştu ve adeta heykel misali duruyorlardı.

Kraliçe Pandora. Yüksek sesle Herkes beni dinleyebilir mi çocuklar(?) Yardım etmek istemiştiniz ya hani, bende size çok kızmıştım. Şuan bütün sözlerimi geri alıyorum, hala yardım etmek isteyen varsa lütfen çekinmesin.

Alice. Seni hiç bir şey kurtaramaz kardeşim, hiç bir şey!

Bir anda Alice ve Pandora kenetlenmişti. Marcoya baktım, yardım etmeliydim ama Marco hala kolumu tutuyordu. Gitmeme izin vermiyordu. Anlamıyordum seni ne bu hale getirmişti...?

Esterelia. Bağırarak Star! Yeleğinin içine bak.

Ne? Ne demekti şimdi bu? Marcoya baktım yeleğinin düğmelerini hızla açtım, bana karşı koymaya çalışıyordu ama buna izin vermedim. yeleğinin altında... Meğerse bütün bu olanlar bu yüzdendi! Sihir onu kötü etkilemiyordu! O sadece... Yaralıydı. Görür görmez hatırladım, bu boynuz yarasıydı ve onu kötüleştiren de buydu. A ama ne yapabilirdim ki...

Esterelia. Bağırarak Polaria ile gemiye git! Ben Sözlü düke haber vereceğim, vakit kaybetme Marco yu da götür!

Star. Ama siz ne olacaksınız?  

Ryder. Hadi ama prenses bu zamana kadar sen yoktun dert etme.

Dediğini yaptım, Marcoyu gelmeye ikna etmek çok zordu hala bana direniyordu ama Polaria ile birlikte onu zorla da olsa gemiye götürdük. Gemiye gelir gelmez her tarafı birbirine kattı. Hatta geminin bir kısmını az daha yok ediyordu. Polaria da yaralanmıştı ama umursadığı söylenemezdi.

Polaria. Onu demirciye götürelim ancak bu şekilde burada tutulabilir.

Star. Tamam nereye?

Polaria. En aşağıya.

Zar zor da olsa onu aşağıya çekmeyi başarmıştık. (Aslında bir yerden sonra  bizi yok etme isteği daha baskın çıktı ve en alta kadar bizi kovaladı) Koşarken bir yandan da onu kontrol ediyordum.

Star. Şimdi nereye?

Polaria. Koridorun sonuna.

Star. Sen iyi misin?

Polaria. Hayır,  hatırlatma bakmamaya çalışıyorum.

Star. Neden?

Polaria. Beni kan tutar.

Bu ilginç ironiyi sonra tartışacaktım ama öncelik daima Marco da olmalıydı. Onu demircinin kaldığı yere kadar çektiğimizde az daha aldığım son nefes oluyordu. Güçlü bir vuruştan kıl payı kurtulmuştum. Hemen içeri girdik ve onu da buraya çektik. Demirci de bizim kadar şaşkındı yani sanırım... Dikkatli bakınca adamın kör ve vay canına... Bu inanılmaz, adamın örümcek gibi bacakları vardı! Bir anlığına gözüm ona takılsa da yine Marcoya dönmek zorundaydım. 

Demirci. Ne oluyor burada!

Polaria. Demirci tanrı aşkına şu yaratığı bir yere bağla yoksa hepimizi yok edecek ve kıymetlimi batıracak!

Star Vs The Forces Of Evil Zamanın Elleri 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin