Evet arkadaşlar, sanırım burada bir kaç şey söylemem gerek... Öncelikle buralara kadar geldiğiniz için herkese teşekkürler sizler olmasanız bende olamazdım. Bu kitabımın son bölümü ile karşınızdayım. Umarım beklentilerinizi azda olsa karşılar...
#Final
Alice ne yapması gerektiğini bilmiyordur. Bir tarafta oğlu diğer tarafta ise düşman olduğu ailesi vardır. Aynı zamanda Star ve Marco da zor durumdadır. Peki şimdi ne olacaktır? Onları, herkesi ölüme terk edecek kadar kararmış mıdır içi? Hepsinin ölmesine izin mi verecek, yoksa bir defa olsun her şeyi bir kenara bırakıp onlarımı dinleyecektir?
"Kararsızlık, üzüntü ve pişmanlıklarımızın tek nedenidir..."
Alice Oriona bakar. Hâlâ okunu Kraliçe Pandoraya doğru tutuyordur. Pes etmeye ya da bırakmaya hiç niyeti yoktur, özellikle de bu kadar yaklaşmışken...
Alice. Orion durmalısın.
Orion. Neyden bahsediyorsun sen?!
Alice. Sadece bir kez olsun... Bu konuşmanın sonu nereye varacak görmek istiyorum.
Orion. Sen delirmişsin! Onlara güvenemezsin, ayrıca burada sihir bile çalışmıyor!
Anastasia. Omnitraxus, burada olmamın sebebi o. Size, herkese gerçekleri göstermemi isteyen o! Bırak da işimi yapayım.
Orion. Kapa çeneni!
Alice. *Bu defa bağırır* Yeter artık kesin sesinizi! Orion son defa söylüyorum eğer hemen şimdi durmazsan ben seni öldürürüm!
Orion. Senin beynin yıkanmış! Bu delilik! Tamamen bir delilik!
Ancak yine de birkaç adım geriler ve Anastasia ya izin verir. Herkesi her şeyi kırabilirdir ancak annesini asla... Anastasia derin bir nefes alır. Büyüyü yapmaya hazırlanıyordur ancak bir yandan da gözü annesindedir. Onun yüzünde ise ne olacağını az çok tahmin edebilen bir ifade vardır. Üzgündür, hem de çok üzgündür...
Anastasia asasını havaya kaldırır ve yanak işaretleri parlar. Daha önce hiç yapmamıştır ancak yine de ezbere biliyor gibi, tıpkı eski dostunun söylediği gibi büyüyü yapar. O sihirli sözcükleri söylerken etrafta bir sis bulutu oluşmaya başlar...
--
Stardan
Korkuyordum, hem de çok korkuyordum. Marco bir an olsun yanımdan ayrılmıyordu ama burada olması doğru değildi. Boşta olan elimi tuttu. Bir kaç damla gözyaşı döktüm. Ağlamak istemiyordum her şey güzel olacaktı. Bir kez olsun bu klasik yalana inanmak istiyordum. Ancak bunu içimden geçirirken bile bedenim bana ihanet ediyordu. Nefesim daralıyor boğulacak gibi oluyordum.
Marco. Star her şey düzelecek, yanındayım tamam mı hem de her zaman.
Star. Marco, ben... Sonunda ağlamaya başlar Ben çok korkuyorum.
Marco. Onunda gözleri dolmuştur Bende.
Star. Ya seni bir daha göremezsem?
Marco. Bunun olmasına izin vermem, veremem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Star Vs The Forces Of Evil Zamanın Elleri 1
Fiksi Penggemar"Başka bir boyuttan geldim." Kendi kurgumla sizler için hazırladığım devam hikayesini okumadan geçmeyin.
