5.Bölüm

446 24 9
                                    

Resimdeki Festivia butterfly

#Boyut

Gördüğüm boyutun gerçek olduğuna %100 emindim ama kimse beni dinlememişti. Buda yetmezmiş gibi beni deli sanmışlardı. Kendilerine göre haklılardı da tabi... Kimsenin göremediği bir şeyi görmüştüm... Belki de gerçekten bir hayaldi... Hayal olamayacak kadar gerçekti halbuki. Kararımı vermiştim, gidip boyut hala orada mı değil mi diye bakacaktım ama bunu kimseye söylemeden yapmak en doğrusuydu. Yine boyutu bir tek ben görürsem bu sefer kesin deli damgasını yerdim.

Gitmeden önce yanıma el feneri, atıştırmalık ve bir oyuncak ile ip aldım. Bunlar boyuttan göndermem içindi.
Kimseye söylemeden evden çıktım. Saat geç olduğu için herkes uyuyordu zaten işim kolay oldu. Uzunca bir yol yürüdükten sonra sonunda boyutu gördüğüm yere gelmiştim. Evet! Hala oradaydı. Önce boyutun etrafını inceledim, sihir yok olmuştu bunun burada olmaması gerekiyordu. Şimdi Sözlü dük burada olsa bana ne olduğunu kolayca anlatırdı ama muhtemelen o'da sihir den sonra ölmüştü ya da başka bir şey olmuştu... Pelüş oyuncağı ipe bağladım ve derin bir nefes aldım.

Star. Balık tutacağız sevgili dostum ve sen yem görevindesin.

Oyuncağı boyuttan geçirdim ve ipi bir taşa bağladım. Sonra da boyut gerçekten orada mı diye kontrol etmek için arkasına geçip oyuncak yerde mi diye baktım. Ancak yerde hiç bir şey yoktu. Tam tahmin ettiğim gibi! Taşın üzerine oturdum ve bekledim, bekledim, bekledim... Sonunda bir şey olmayacağını düşündüm ve ipi kendime çektim oyuncak bebeğe bir şey olmuştu... bu, bu boyanmıştı. Yüzüne makyaj yapılmıştı ve üzerindeki elbise değişmişti.

Star. Sana bunu kim yaptı?

Artık kendi kendime de konuşmaya başlamıştım. İyiden iyiye deliriyordum. Tam Bu yaptığımın delilik olduğuna karar verip gidecektim ki bir ses duydum.

X. Ben yaptım güzel olmuş mu?

Star. Ki- kimsin sen?

X. Beni tanımıyor musun? Halbuki herkes tanır. Mewni de kime sorsan beni tanır.

Star. Nereden konuşuyorsun sen?

X. Arkandaki boyuttan tabi ki şapşal.

Arkamı dönmemle ağzımın bir karış açılması bir olmuştu.

Star. Fe- Festivia!

Festivia. Evet o oyuncak senin mi?

Star. A- ama sen öldün.

Festivia. Öldüm mü?

Şimdi kendini kontrol ediyordu.

Festivia. Yo gayet de sağlıklıyım ben, bence sende bir sorun var.

Star. Ne?

Festivia. Sen bu boyutta mı yaşıyorsun? Çok da görkemli ve büyükmüş. Hmm Pandora burayı görse küçük dilini yutar.

Star. Pandora da kim?

Festivia. Aman canım sen de kimseyi tanımıyorsun.

Star. Şey sana göre şuan yıl kaç?

Öyle bir yıl söylemişti ki ağzımın açıklığı daha da açılmıştı *Tabi böyle bir şey mümkünse...*

Star. Festivia şuan yıl 2019.

Festivia. Sizin boyutunuzda mı Hekapoo'nun boyutu gibi yoksa o zaman ben hemen geri döneyim yaşlanmak istemiyorum.

Tam gidecekken kolundan tuttum.

Star. Yo hayır değil. Hadi gel de seni şuradaki büyük saraya götüreyim orada ailem yaşıyor.

Festivia. Saraya mı? Yo olmaz ama istersen ben seni götürebilirim. Hem benim ailem kraliyettendir seni sevgi ile karşılarlar. Sahi kimin sen?

Star. Ben Star Butterfly.

Festivia. Star Butterfly mı? Bu mümkün olamaz. Hem senin yanak işaretin bile yok.

Star. Çünkü benim boyutum da ki sihir yok edildi ve dünya boyutu ile bir birleşme patlaması oldu. Bak Festivia eğer senin geldiğin yerde sihir varsa... Bu sorun da var demektir.

Festivia. Tabi ki var ama Pandora onlarla ilgileniyor.

Bir türlü anlamıyordum sorduğum sorulara kaçamak cevaplar veriyor çok saçma sorular soruyordu ve durmadan kendi boyutundan bahsedip duruyordu. Ne oluyordu böyle? O ölmüştü şuan karşımda olmaması gerekiyordu. Birde Pandora deyip duruyordu. Eğer onun yaşadığı bir boyut ya da zaman dilimi falan varsa kraliçe o olmalıydı. Pandora da kim oluyordu? Bütün bu aklımdan geçenleri onunla paylaşmak istiyordum ama beni dinlemiyordu bile. Sanki bu durumdan çok eğleniyor gibiydi.

Star. Bu boyutu sen mi açtın?

Festivia. Tabi ki hayır sarayın önünde bahçede kocaman bir şekilde duruyordu bende başta ilgilenmedim tabi ama sonra biran camdan bakıyordum ve oyuncağı gördüm. Pandora boyutun açık olduğu yerden açıldığını düşünüyordu yani biz de sizin açtığınızı düşünmüştük ama sanırım pek olmadı.

Star. Sanırım.

Festivia. Kim açtı peki bu boyutu?

Star. Bilmiyorum... Biliyor musun burada bu boyutu bir tek ben görüyorum.

Festivia. Hmm peki sen şimdi benimle gelecek misin gelmeyecek misin?

Star. Gelemem, ya boyut kapanırsa? Ailem dostlarım sevdiğim her şey herkes burada.

Festivia. Tamam o zaman ben gidiyorum.

Star. Dur, yarın tam 12'de boyuttan geçer misin seni dostlarımla tanıştırmak istiyorum.

Festivia. Olur bende birilerini getirebilir miyim ?

Star. Getirebilirsin ama unutma sen boyuttan geçeceksin ve tam 12'de.

Festivia. Tamam.

Star. Görüşürüz.

Festivia. Görüşürüz.

Şimdi boyutundan geçiyordu neydi bu yaşananlar böyle hiç anlamıyordum. Festivia ölmüştü ama şimdi karşımdaydı... Acaba devamı da var mıydı? Mesela annem gelse ve büyük annemi görsek hiç de fena olmazdı. Ya da Eclipsa ile Solorayı görsek... bunlar hep hayaldi, acaba yarın kimle gelecekti? Bütün yol bunu düşünerek eve gittim. Sıcak yatağımı özlemiştim ve hemen yatağa girdim. Gece 12'yi iple çekiyordum şimdi ve tabi haklı çıkınca Marco'nun yüzünde oluşacak ifadeyi de...

Eski kraliçeler ve benim ilave edeceğim bir takım prensesler de olacak bilginize...

-
-
-
Diğer kitaplarıma da bakarsanız beni çok mutlu edersiniz.

Star Vs The Forces Of Evil Zamanın Elleri 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin