CHAPTER 2
Delaney’s POV
Masaya kong binalita kay mama yung about scholarship ko at masayang masaya sila. Kaya lang sobrang mahal ng pagpapatahi ng uniform kaya nagtrabaho ako nung summer bilang waitress sa isang café. Bukod sa Iphone ko wala na akong ibang mamahaling gamit.
*First day of school*
So eto na nga yung pinakahinihintay ko. Makakatapak na ako sa unibersidad na pinapangarap ko. Nandito ako ngayon sa harap ng salamin inaayos ang mga gusot sa uniform kong mamahalin bagay na bagay talaga sa akin. Ganda ganda mo talaga Delaney….
“Delaney!! Malelate ka na bilisan mo dyan!!” bulyaw sa akin ng mamshie ko. Agaw eksena naman ‘tong nanay ko na ‘to.
“Nay sige punta na po ako” paalam ko kay nanay.
I’m on my way guys and to inform you nakasakay ako ngayon sa jeep at di ako mapakali kasi baka magusot ‘tong mamahalin kong uniform alam nyo naman guys na siksikan sa jeep hmm. Makaboyfriend nga ng may kotse sa university namin para may tagahatid at tagasundo ako.
“Dito na po” sabi ng tsuper na sumira sa pagpapantasya ko.
Eto na guys! Gate palang bongga na first step ko napatulala ako sa nakita ko. Just wow! Sobrang lawak parang pagtabihin mo yung dalawang mall ganun kalawak. Mga estudyante myghad galawan mayaman. Wait lang Delaney! Self kalma galawang mayaman mode on. Chin up, breast out at ngumiti na parang madaming pera hehe. *flip hair* while doing that mayaman mode, I’m looking for my classroom. Hayst pagod na ako ‘di ko pa nahanap. Okay second floor na ako ng 1st year department and finally guys I found the one charot nahanap ko din ang aking classroom. Just to inform you guys medicine ang course ko at ako ay tatawaging doctor someday. Nahiya akong pumasok kasi nagsisimula na sila. Tahimik akong pumasok at umupo sa bakanteng upuan sa likuran. Syempre di mawawala ang introduce yourself every first day of school at yan ang ginagawa namin ngayon. And now it’s my turn to introduce myself.
“Hello classmates! I’m Delaney Faith Marquez, 19 years old. Newbie here. Nice meeting you all.” At nagtungo ako sa aking upuan. Since ako ang pinakalate ako yung huling nagpakilala. At may nasulyapan akong gwapo guys hehe nahulog yung puso ko. Charot.
Tada! It’s break time. Since newbie ako ignorante nanaman don’t know kung saan yung canteen ops! Hindi ata canteen tawag dito, Cafeteria yes diko alam kung asan ang cafeteria. Habang nag lalakad ako may biglang bumangga saakin ouch! Omygooooooosh! Yung Iphone ko asan na yun? Pupulutin ko na sana Iphone ko pero may biglang dumaan at natapakan niya. Sh*t! Sino yung mayabang na yun? Nilingon ko yung naka tapak pero tuloy tuloy lang siyang nag lalakad.
“Hoyyyyyy!! Bumalik ka ditoooo!” Sigaw ko. Tumigil siya at nilingon ako. Ang pogi nanaman ng lalaking ‘to. His tantalizing eyes, pointed noise, red lips, perfect jaw, clear skin. Mygosh! My dream boy! At napatigil ako. Delaney remember sinira niya Iphone mo.
“What?” Usal niya ng walang emosyon.
“Tignan mo nga tong ginawa mo sa cellphone ko? Basag basag na!” galit kong saad. Aba wala talaga siyang emosyon di manlang malungkot dahil nag ka sala siya. Holy sh*t! Sarap sampalin.
“Mag kano ba yun? I’ll pay” mayabang niyang sumbat.
Haysst! Ang yabang te! Sarap sapukin, Inabot sakin ang sampung libong pera at agad agad na umalis. Syempre pera na yun agad ko ding kinuha. Pinag patuloy kona ang aking pag lalakad papunta sa aming classroom. Napapaisip parin ako dahil sa kapogian ng lalaking yun at the same time naiinis. Delaney huwag kang maakit sa kanya okay?mayabang yun. Grrrr! Nakarating na ako sa classroom namin at umupo na ako. And now I’m lutang dahil sa lalaking sumira ng araw ko.
“Miss Marquez!” Galit na tawag ng professor namin.
“A-a-a yes ma’am? So-rry po!” Sagot ko.
“I’m asking you!” Ay ganun naba ako ka lutang? Mygoshhh! Kasalanan ng punyetang lalaking yun.
“What is the scientific name of Malunggay?”
“Moringga ma’am.” Agad kong sagot.
Haiyst! Buti may na stock na knowledge, okay uwian na naman. While I’m walking nakita ko nanaman yung mayabang na lalaki. Then our eyes met accidentally I smile at him but naisip ko na may kasalanan siyang nagawa saakin kaya binigyan ko siya ng napakasamang tingin. Tuloy ako sa pag lalakad, nakalabas na ako ng school at sumakay na ako ng jeep. Pag pasok ko gosh! May nag lalandian pa sa harap ko? Like ewww! Buti nalang ilang minutes lang lalakbayin ng jeep nato, kasi malapit narin yung bahay. Finally I’m home. Hm? Sino to? Zeik Adison Dizon sent you a friend request, teka mukhang namumukaan ko ito ah aha! Ito yung lalaking arogante kanina.
