CHAPTER 2: FIRST MEET

42 4 0
                                    

Hindi ko alam kung anong uunahin kong isipin. Yong klase ng pag tingin ba ni Alex sa dalawa o sa tingin ni Jux na cold. Ewan ko ba kung bakit parang nanginginig ang kalamnan ko sa tuwing nakikita ko ang mga mata niyang yon.

Damn that eyes.

Magsisimula na sana akong mag salita upang mailigtas ang mga sarili sa awkwardness ng bigla kaming tinawag ng kasambahay.

"Ah, mga maam, ser pinapatawag po kayo ng mga daddy niyo sa loob"

Nagkatinginan kami ni Alex ng may halong pagtataka. Dahil alam na namin ang dahilan. Business..

"Pakisabi po susunod na kami". Sagot naman ni Alex. Hinila ako ni Alex papasok ng bahay habang bumubulong bulong ng hindi ko maintindihan na salita. Mukha nanaman siyang mangkukulam sa ginagawa niya.

"Sinabi ko na kay dad na ayaw ko pa i handle ang business Mariale but he keep on insisting. Ang bata bata ko pa para ma stress ng ganto"

Mahabang lintanya ni Alex noong tumigil kami sa may bandang sala. Nagulat ako sa mga sinabi niya dahil wala naman nai kwento si mom and dad regarding don. Ni hindi ko naisip na ayaw niya pa mag handle non.

"Gusto ko pa mag aral ng masters ko sa Harvard. Naiinis ako at nagtatampo kay dad kasi hindi niya man lang ako pinapakinggan sa gusto ko"

Dugtong pa niya. Na aawa ako sakanya dahil sa reklamo niya. Natatakot ako dahil baka i pressure din ako ni dad kapag tungtong ko ng 20. Huwag naman sana.

"Alex, baka naman ngayon lang yan. I mean baka gusto lang muna mag relieve ng stress si tito. Imagine 20 years old palang din siya nong ihandle ang company. Baka naman pwedeng from the mean time ikaw muna. Let your parents unwind sometimes"  sagot ko.

Nakita kong medyo natauhan si Alex ng nakita kong huminga siya ng malalim at tumingin sakin. I was about to ask her if she'll be okay with that ng biglang umalingawngaw ang boses ni Dad sa pasilyo ng second floor.

"Ohh, andiyan na pala kayo. Let's go upstairs your tito Jur are waiting for us. Where's Jux and Jad?" Dire diretsong tanong ni daddy. Sasagot na sana ako ng makarinig ako ng footsteps.

"Andiyan na pala kayo. Halina kayo andon na sa balcony ang daddy niyo" anyaya ni daddy. Kaya naman hinila ko na si Alex pa akyat.

Umupo ako sa single sofa katabi ni daddy ganon din ang ginawa ni Alex. While tito Jur and his sons are sitting confortably in long sofa. Nagmistulang lumiit ang sofa sa sobrang laki ng kanilang mga pigura.

"Uhhm. So shall we start?" Anunsyo ni tito Xander. Yumuko si Alex kaya alam ko na kung anong pag uusapan.

"Ahhhm. Sandra we already talk about it last night. You will stay Philippines for good. You are going to handle the company untill me and your mom come home. We are going to France for our long vacation. But, I will not let you do it alone. Jad will going to accompany you for all. Right iho?"

Mahabang lintanya ni tito Xander na ikinagulat ko. Well kung ganto ang nararamdaman ko. Pano pa kaya si Alex.

"Yes tito". Sagot naman ni Jad.

"Good, then please take care of my stubborn princess while we are away" natatawang ika pa ni tito Xander.

"Dad?! Im 20 for god sake. I dont need anyone who'll take care of me!" Bugnot na bulyaw ni Alex sa daddy niya. Imbis na pagalitan ay nginitian lamang siya ni tito. Tss.

"Ahhm. Excuse me lang po. Bakit po ako kasali sa meeting? Diba po about lang po to sa business ni Alex". Magalang na singit ko. Pero laking gulat ko ng nag tawanan ang matatanda at kasali pa ang dalawang mag kapatid. Mas lalo lamang akong na windang ng pati si Alex ay ngi ngiti ngiti na ngayon.

"How old are you iha?". Tanong ng tito Jur habang naka ngiti na ito sakin. Around early 60 na ang edad nito. Halata naman dahil sa mumunti nitong mga kulubot sa mukha.

"Im 17 po. But Im turning 18 this coming May" I responded.

"Youre so young iha. Pero hindi nagkakalayo ang itsura mo sa itsura ng pinsan mo. Akala ko 20 years old kana din" sagot pa nito.

Yes, I am 17 pero mukhang matured. My mom teach me to dressed up so well. I was 14 years old when my mom scolded me for my boyish appearance. She teaches me everything. How to walk like a lady, how to talk like a lady, how to look like a lady and of course. How to dressed up like a lady. Sa kabila ng paghihirap. This is me now. The girly and matured type of Hale.

"Ah. Then I should get that as compliment po" sagot ko.

"Shes in final grade at Senior high school now Jur and shes doing good in her Acads" singit ni daddy.

"So what are you going to take up in college iha? Do you have any plans. Studying abroad like your cousin?" tanong ni tito Jur.

"I want to pursue Architecture in Harvard to but daddy wants me to take up business considering that I am the heiress of VWC. So I believe that my parents knows best so I will going to take up business po"

Ilang beses kong kinausap si daddy at mommy regarding sa gusto ko. Bata pa lamang ako interesado nako sa pag i sketch ng ibat ibang bagay. Buildings etc. But when daddy caught me doing that he told me that I should be studying numbers and so on. I love my parents so much that is why there is no way to abide their whims.

"But, how about you? Okay lang ba sayo yon? I mean yeah parents knows best. But magiging masaya kaba iha?" Tanong ni tito Jur.

Hindi ako naka sagot. In my 17 years hindi ko aakalain na may bagay pala akong hindi makukuha. Yon ay ang gusto kong tahakin sa kolehiyo.

Tumikhim ang panganay na anak ni tito Jur kaya naman napalingon kaming lahat sakanya.

"Dad, I think. We should go now. May board meeting pakong kailangang puntahan sa Manila".

Malamig na saad ni Jux. Na agad namang sinang ayunan ng ama.

"Yes son. So Xander and Hillard. Thankyou for inviting us here. You have such a good place. Sana pag balik namin ay hindi na negosyo ang sadya kundi kasal na hahahaha"

Na gulantang ako sa biro ni tito Jur but daddy and tito Xander didn't take it seriously. Ngumiti lang ang dalawa na nagsimula ng tumayo at maglakad pababa. Ng nilingon ko ang magkapatid ay hindi na ako nagtaka nong ang isa ay malamig na naka tingin sa akin. Kinakabahan nanaman ako.

Unti unti akong tumalikod. At naglakad pa sunod sa mga matatanda ng biglang nagsalita si Jux.

"Finally, We meet"

Natigilan ako sa paglalakad at hindi nakapag salita. Lilingunin ko na sana siya ng naunahan niya akong maglakad palabas. Ilang minuto pa akong natulala noong napagtanto kong mag isa nalang pala ako sa lugar. Kaya naman noong napagpasyahan ko ng bumaba tsaka naman nakita ko ang tatlong kotse pa alis.

Nilingon ko ang isa ng may na aninag akong mukha na nakatingin ng diretso sakin. His eyes was hypnotizing as fvck. Para akong hinihigop sa kinatatayuan ko hanggang sa magsara ang bintana ng kotse at umalis palayo.

Napagdesisyonan kong pumasok sa kwarto at pilit na pinapakalma ang sarili sa nangyare. Mababaliw nako sa kaiisip.

"But that was our first meet" i whisper.

Infinite ChaseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon