CHAPTER 22 WAWA EHRA!

551 7 1
                                    

“Mama???

Anong nangyayari?

Bakit ka umiiyak?

Mom???

Mom???”

Si dani,

nung makita nya umiiyak si tita,

tumakbo sya palapit.

Ako naman,

di makaalis sa kinatatayuan ko.

Katabi ko lang si thirdy at Nakatingin lang ako sa kina tito at tita.

Ayokong ng Ganito!

Anong meron???

Bakit Ganyan si tita???

“Pa???

Sagutin nyo ko…

Bakit kayo Ganyan???”

“Your kuya!

Your kuya…”

tapos umiyak na lalo si tito.

Napaka garalgal na nung boses nya…

Ayoko ng ganito!

Ayokong marinig ang sunod nyang sasabihin!

HINDI!!!

HINDI AKO IIYAK!!!

AYAW NI KIEFER!

“Papa???

What happened???

PA???”

“Your Kuya

 is Gone!!!”

Then puro hagulhol na lang ang nadinig ko!!!

Diyos ko!

NAnanaginip lang ako…

Parang awa nyo na…

Gusto ko nang gumising…

Gusto ko ng gumising!!!

Sana nga panaginip na lang ito…

Pero HINDI.

Totoo ito...

Totoong nandito ako sa PGH

Totoong inoperahan ang boyfriend ko.

At totoong lahat ang mga nadinig ko…

Parang kumakapal ang ulo ko.

Parang bumibigat ang katawan ko.

Parang Hindi ako makahinga…

Parang hindi ko na kayang tumayo..

Parang gusto ko nading mamatay…

Bumigay na nga ang mga tuhod ko at napaluhod na ako.

I am sorry kiefer,

Pero iiyak na ako.

Kahit ayaw mo!!!

KIEFFEEEEEERRRRRRRRRRRRRR!!!!

Walang nababago sa pwesto namin.

Magkakaakap padin sina tito, tita at Dani sa may labas ng operating room.

Ako naman nkaupo padin sa sahig ng ospital sa gitna ng daan…

Si thirdy, nakatayo lang sa tabi ko!!!

The Player's GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon