Ciąg dalszy sagi "Touch me, daddy".
Hanhyung ma już 17 lat i buntuje się na każdą decyzję ojca. Taehyung po śmierci Sofii postanawia ożenić się na nowo, być może to właśnie macocha opanuje charakter Hanhyunga.
W świecie w którym się obaj obracają...
Szłam korytarzem, a moje obcasy odbijały się echem o ściany pustego holu w domu Taehyunga. Ruszyłam po schodach w górę do sypialni mężczyzny. Chwyciłam za klamkę i pchnęłam drzwi. Przy łóżku stał JK reszta chłopaków i Hanhyung. - Szefie? Jak się czujesz? - zapytałam cicho kłaniając się wcześniej mężczyznom. - To tylko draśnięcie nic mi nie jest - powiedział z uśmiechem a ja tylko weatchnęłam cicho i skinęłam mu głową. - Cieszę się. - Moglibyście zostawić nas na chwilę samych? - mężczyźni zaczęli wychodzić i gdy to zrobili podeszłam bliżej i usiadłam na skraju łóżka. - Martwiłam się o Ciebie, ale wiem że nie pierwszy i nie ostatni raz będziesz w niebezpieczeństwie. - To prawda. Ale nie jesteśmy dla siebie nikim ważnym. Tamta noc w twoim mieszkaniu przecież nic nie znaczyła. Sama mi tak przecież powiedziałaś. - patrzył na mnie a ja nie mogłam wytrzymać intensywności jego spojrzenia więc odwrociłam wzrok. - Wiem. Pamiętam co Ci wtedy powiedziałam- odparłam i wstałam, skierowałam się w stronę wyjścia. - Emi..- położyłam rękę na klamce słysząc jego głęboki głos. Jednak nie odwróciłam się na dźwięk jego głosu. - Wszystkiego najlepszego w dniu urodzin - uśmiechnęłam się przez łzy, których nie mógł zauważyć. - Dziękuję szefie - po tych słowach wyszłam bez słowa.
***
Usiadłam na kanapie trzymając w jednym ręku butelkę taniego wina A w drugiej kieliszek. Otworzyłam butelkę i wlałam trochę do kieliszka. Podniosłam szkło i przejrzałam się cieczy. - Wszystkiego najlepszego Em- mruknęłam do siebie wypijając od razu pół kieliszka. - Za Tobą kolejny rok porażek bądź z siebie dumna. - warknęłam i rzuciłam kieliszkiem o ścianę, który rozprysł się w drobny mak. Zagryzłam dolną wargę i wstałam by to posprzątać ale wtedy w mieszkaniu rozległ się dźwięk dzwonka. - Kogo niesie? - warknęłam i podeszłam do drzwi spojrzałam przez judasza. - Wiem że tam jesteś mała kurwo. Myślałaś że Cię nie znajdę? - cofnełam się od drzwi. - Otwieraj te drzwi Emila bo inaczej pogadamy. - Odejdź Bastien. - Chyba kurwa śnisz. OTWIERAJ KURWA!!- I otworzyłam te jebane drzwi.
***
Dlaczego potrafiłam zabić człowieka bez zastanowienia, a nie mogłam obronić się przed nim? Siedziałam na kanapie z workiem zmrożonej szynki przy oku znieczulając się alkoholem. Wtedy do mieszkania wpadł rozanielony JKz dużym miśkiem w ręce, który nie był sam. - Wszystkiego najlepsz.. Boże co Ci się stało? - Dostałam życzenia urodzinowe od Bastiena - spojrzałam na JK i Jimina który wyłonił się zza jego pleców. - Kim jest Bastien? - To jej przyrodni starszy brat - mruknął chłopak- gorszy skurwysyn niż Szymon. - Myślałem że nie ma nikogo gorszego. - I tu się mylisz mój drogi i tu się mylisz.
***
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
