[1] Regret (Completed)

SEVENTEEN

LANCE

"have you seen buhangin?" agad kong tanong kay blythe

"i thought kasama mo sya?" kunot-noong tanong nya

"no! hindi ko sya kasama actually kahapon ko pa sya hindi nakikita" i said

nagkatinginan sila , "sa library" she said at hinila ako papunta doon

LIBRARY

tama nga ang hinala ni blythe. ,"hey pare!"tawag ko

lumingon sya sa amin at ngumiti ng matamis agad kaming pumunta sa lugar nya

"kamusta ang pag-uusap nyo ni ate? yiie. crush mo si gorilla noh?" kinikikilig na aniya ni blythe pero sa nakikita ko sa galaw nya ang seryoso nya

dahil sa sinabi ni blythe unti-unting nagfade ang matamis nyang ngiti at umiwas ng tingin

"joke lang 'yon ah? pero sinasabi ko sayo sandriel wag na wag mong totodasin si ate ayokong bumagsak ka sa kanya" seryosong ani ni blythe na parang may pinapahiwatig

sumulyap ako kay buhangin na parang hindi mapirmi sa upuan

"tell me sand anong pinag-usapan nyo ni ate?" pag-iinterogate nya kay sand

"nothing" tipid nyang sagot at inayos ang mga gamit

"malalaman ko din baby sand kung anong nangyari kahapon just becareful isang tigre ang nagmamatyag sayo na kahit anong oras kayang-kaya kang lapain" makahulugan nyang aniya habang sa taas nakatingin

nagkatinginan kami ni sand na nagtataka dahil sa mga pinagsasabi ni blythe

"hoy! ang lalim non ah? hahahah" kinakabahang biro ko ngunit hindi sila sumagot

"let's go i'm hungry" aya nya at sabay lingkis sa braso ni sand na alam kong nagtataka sa kinikilos ni blythe

SANDRIEL

iniiwasan ko muna si brittney damn! natatakot ako sa sinabi ni blythe may alam ba sya?

nagsiuwian na ang lahat tanging sasakyan ko nalang ang natira

"hey babe!" sexy voice

lumingon ako sa nagsalita shit! kasasabi ko lang eh!.

hahalikan na nya sana ako ng ako na mismo ang umiwas

"wait! sandali brittney" pigil ko

"what?!" inis nyang aniya

umayos ako ng upo , "bakit andito ka pa?" pag-iiba ko ng usapan

tumaas ang kilay, "bakit ka rin andito?" balik nyang tanong

huminga ako ng malalim at sumandig sa driver seat

"let's forget" pikit matang aniya ko

she scoff , "forget? paano mo nasasabi yan ng hindi ako nasasaktan? damn seinje---"

"it's sandriel brittney how many times i tell you na HINDI AKO ANG TAONG 'YON!" hindi ko maiwasang pagtaasan sya ng boses

she chuckled , "matapos mo akong gamitin tapos sasabihin mong kalimutan ko 'yon? fuck you seinjee, fuck you!! all this time i was waiting for you in L.A but what you did? hindi ka bumalik!" galit nyang ani na ikinakunot ng noo ko

"L.A?" kunot-noong ani ko

"pati ba naman sa L.A nakalimutan mo? damn you sandriel last 2 years magkasama tayo! you promised me na babalik ka pero hindi mo tinupad at ako ang bumalik pero ano 'tong nangyayari? you act like a highschool guy or should i say girl? damn you! tapatin mo nga ako may amnesia ka ba? kasi sa totoo lang gulong-gulo na ako sa ganitong sitwasyon!" mahabang litanya nya

hindi ko maintindihan ang sinasabi nya, anong ibig nyang sabihin last 2 years? eh. noong mga taon na 'yon andito ako sa pilipinas nagmumukmok sa pagkamatay ng kapatid ko

"tapos ano kaibigan mo pa kapatid ko? ang galing mo seinjee! pagod na ako so please stop playing around!" pagmamakaawa nya

hindi ako makasagot ako dapat nagtatanong nyan eh. anong pinagsasabi nya?

"tell me seinjee ano pa ba ang dapat kong gawin para makuha ka ulit? kasi pagod na ako! pagod na pagod na!" humihikbing ani nya

"i'm sorry brittney hindi ako ang taong 'yon kung maaari umalis ka na" malamig at hindi makatinging ani ko

nakita ko sa peripheral vision ko amg pagpunas nya sa hindi matigil-tigil sa pagpatak ng kanyang mga luha

"siguro nga hindi ikaw seinjee ,siguro nakikita ko lang sya sayo wag kang mag-alala eto na ang huli nating pag-uusap itago nalang natin ang pagkakamaling nagawa natin" ani nya bago lumabas sa aking kotse

i sighed, "i'm sorry brittney but i'm not the man who loves you"