abi ( acımasız )

8

ALLAH HEPİMİZİ CORONA VİRÜSTEN KORUSUN 

İYİ OKUMALAR YORUM YAPAMAYI UNUTMAYIN VE OYLAMAYI DA 

..........................................................................................

''BERİL '' DİYEN  annemle ben şaşkın ve korku içinde bakıyordum anneme  .bir gözümle demire baktığımda halinden  memnundu .annemin kızgın ve kınayan bakışlar altında ezilen TEK bendim ...........................................

Salonda oturmuştuk demirle beraber yan yana karsımızda Ayşe teyze ve benim annem vardı . Ayşe teyze memnundu oğlu gibi ,bizi yakıştırdığı belli. annem ise öfkeli ,burnundan soluyordu .

(annem )

'' s-siz nasıl ?''basını yana doğru  hafif eğerek bize baktı .

(ben)

''anne açıklayabilirim ....'' devam edeceğim zaman annemin eli sus der gibi kalkmasıyla sustum . demir benim yerime devam etti .

''biz birbirimizi seviyoruz '' demesiyle annem ve onun annesi  pür dikkat bakarken benim gözleri yuvarlarından çıkacaktı o biçim şaşkınlıkla bakıyordum demire . ela ise elinde çekirdeği  çıtlıyordu  heyecanla . 

ve cümlesine devam etti 

''evlenmeyi düşünüyoruz ''

..................3 HAFTA SONRA ...............

Uyumak ölümse , ben kaç kez ölümden döndüm ,

canım çıkana kadar uyudum ,annemi ikna edene kadar yemek yemedim ,

lakin sonuç ölümdü....

aynada yansımama bakıyordum 3 haftada iyicene çökmüştüm . gözlerim mosmor ve iyicene zayıflamıştım . o gün babam öyle bir kavga çıkardı ki az kaldı beni evlatlıktan reddedecekti , annem araya girmeseydi .ve evet mühim nokta yaz ayında düğünümüz olacaktı ....

telefonuma gelen bildirimle aynadaki yansımamdan gözlerimi çekip telefonumu aradı gözlerim , gelen bildirim tabı kı demirdendi .

''hayatım hazırlan '' demişti . bugün gelinlik provası vardı . tek sevinen  onun ailesiydi bu duruma , cevap yazmadan telefonu hırsla yatağa attım ve havalar ısınmaya başladığı için  bir kot pantolonla mavi tişörtümü giydim. aşağıdan araba kornasıyla odamdan çıktım annemin bakışları altında 

''anne demirle gelinlik  prova için çıkıyoruz '' dedim o ise anlayan mırıltılar çıkarıyordu . o sıra beyaz spor ayakkabılarımı ve askılıktan siyah sırt çantamı aldığım gibi evden çıktım .

arabasına doğru her adım attığımda ölüme giden yol gibi hissediyordum , gençliğim heba olmasının hayatımın mahvolacağı  gibi yüzümün önünde belirdi .arabanın ön koltuğunu acar açmaz onun yüzüne bakamadan kemerimi bağladım ve sadece önüme baktım onun bana baktığını hissediyordum ama o tarafa hiç dönmedim bir müddet sonra araba çalışma motoru arabanın içine doldurdu .araba hareket ederken 

''canım susacak mısın ? '' diyen demirle inanamadım sanki istiyorum bu evliliği tınlamadım sadece önüme bakamaya devam ettim o yine yineledi sözünü yine umursamadım lakin araba aniden durmasıyla öne doğru gitmemi engelleyen kemere şükür ettim ve sinirle ona döndüm  

''NE YAPMAYA CALISIYORSUN ''  diye sitemle bağırdım o ise gözleri  keskin şekilde bana bakıyordu kaç kez ağzını açtı kapattı sayamadım en sonunda dayanamamış olacak ki 

''kızım o KADAR MI ? KÖTÜYÜM '' dedi  acınası bir sesle .

''evet çok kötüsün , yüzün midemi bulandırıyor '' diye sinirle söylendim o daha daha sinirlendi