abi ( acımasız )

2

HOŞ GELDİNİZ

SAAT alabilir miyim rica etsem :) teşekkür ederim

iyi okumalar ve iyi eğlenceler

düşüncelerinizi paylaşabilirsiniz :)

...................................................................................

Yine bir güne, yatakta bir bu yana bi o yana doğru kıpırdanır durdum . Hala dünkünün etkisinden çıkamıyorum doğal olarak uyku bu gece bana haramdı .

dün gece ne mi oldu ?

''Oğlum kim gelmiş '' diyen Ayşe teyze yani annesi ilk önce oğlunun vaziyetini aşağından yukarıya göz gezdirdi sok bir halde ve beni de yüzünde gülümseme ile baktı .

''anne gelinin gelmiş '' diyen demir abiye ağzım açık baktım

'' Aferin benim oğluma , hadi içeriye geçin düğün tarihini ayarlayalım ''diyen Ayşe teyzenin son dediği ile bilincim durdu ,sanki dünya bi an da durdu ,yer ve gök ayaklarımdan kayıyor gibi hissediyorum ve o an koluma dokunan ele basım o yöne ilk tutan elime sonra gözlerim yavaş yavaş yukarıya kara gözlerinin içine kadar baktım hipnoz olmuş gibi

''hayatım ne oldu '' diyen demir abiyle hayata tam dönüyordum ki oradan annesi

''oğlum sen git camiden bir hoca kap gel '' dedi. gözlerimden bir yaş geldi ve hayata döndüğüm gibi oradan kaçtım! demeyi çok isterdim ama bilincim bulanıklaştı ve o an yere yığıldım ama bir güçlü kol yere sert düşmemi engelledi.

gözlerimi azar azar açmaya çalışıyorum ama beynim öyle bir zonkluyor ki ömür boyu kalkmamak istedim ama o sesi duyana kadar

'' Beril niye kalkmıyor anne '' endişeli bir ses duydum sesin sahibi demir abiydi

'' oğlum o kadar dedim şaka yapma kaldıramaz '' sinirli ve azarlayan bir tonda oğlunu azarlıyordu annesi

'' ne bileyim anne bücürün kaldıramayacağını '' diye hayıflan dı demir abi , duyduklarıma inanamıyorum , nasıl böyle bir şey yaparlar insana aklım almıyor yavaşça gözlerimi araladım ilk gördüğüm siyak gözler mera ve sabırsızca bakıyordu uyanmamı uyanma mı ? görünce bir rahatlama edasıyla basını geriye attı ve derince bir nefes bıraktı.

ilk bata annesinin yüzünde gezdirdim gözlerimi utançla ve özür dileyen bir ifadeyle bana baktı ama ne kadar umrum da oğluna baktığımda ona öyle bir sinirle baktım ki onun rahatlaması puf olmuştu , içimdeki bütün sinirle elimi Osmanlı tokat misali yüzüne çaktığım gibi bası yana düştü!

'' adi serefsiz '' diyerek hızla ayağa kalktım ve yanlarından giderken ayse teyze özür dileyen cümleler mırıldandı ama ne fayda hepsine ayrı ayrı sinirliyim.

o evden çıktığımdan beri kendimi sahil kenarındaki bir banka oturdum ve yol boyu akmayan gözyaşları sel gibi yanaklarımdan aktı , ben ne yaptım onlara , sakaymış ! hadi oradan, her dalga sesi beni sakinleştirmesi lazımken , ben daha hırçınlaşıyorum ,intikam almak ,onlardan öcümü almak istiyordum. biliyordum ben bunların hiçbirini yapamam çünkü bende o yürek yok onlarda bunu biliyorlardı .bunları düşündükçe bir hısımla ayağa kalktım bankın arkasına döndüğüm an Ahmet'i gördüm benim en yakın arkadaşım bana güler yüzle yaklaşan ifadesi ve elini sanki gözlerimi kapatıp ''ben kimim bebeğim '' diyecek gibi ,eli havada gülen yüzü solmuştu benim gözyaşlarımı görünce ve aniden yanıma gelip beni sımsıkı sardı saçlarımı şefkatle okşarken ''korkma beril , yanındayım ben senin '' bir hıçkırık koptu daha sıkı sarıldım o ise sakinleşmem için bir şeyler mırıldanıyordu