Love and Lyrics

IV. Di na dapat tumitig pa sa 'yong mga mata...

Napahigpit ang hawak ni Aki sa wine glass nang makilala kung sino ang umakyat sa stage. Sumabay sa malakas na tibok ng puso niya ang malakas na palakpakan ng mga tao sa bar.

"Good evening evryone! I hope nag eenjoy kayo tonight!"
They're just one table away from the stage kaya kitang-kita nya ang bawat kilos nito, bawat ngiti, dinig na dinig nya din bawat salita.

"I would like to say thank you to my good friend Mr. Michael Siaton for having me here tonight. This first song is an SB19 original and I did a solo cover of it. Kasama din po sya sa album ko "Love and Lyrics" na released lang po 2 days ago and we are about to reach a gold record!"

Hiyawan din ang mga tao sa loob. Kahit sya napapalakpak na rin. Kitang kita ni Aki ang amazement and happiness sa mga mata ni Sejun. Lahat na yata ng senses nya naging active habang nakatutok sa stage. Hindi na niya maalis ang tingin dito. He is wearing a black shirt and pants and white checkered coat. Kahit ganun ka simple iba pa rin ang dating. Panay rin ang hawi sa buhok nito revealing the most expressive eyes she has ever seen.
"Nakikita nya kaya ako? Makikilala kaya nya?"

Panay naman sikuhan ni Red at Jas. Pigil na pigil ang tawa nilang dalawa habang nakatingin kay Aki. She is glued to her seat. Pati ang tingin di na maalis kay Sejun. Sinipa rin ni Jas ang paa ni Aki sa ilalim ng table pero di man lang ito natinag. They are not used to this kind of Aki, kahit si Jas na matagal na rin nyang kaibigan. The impatient, serious, not-a-music-lover Aki they know was gone for tonight.

"Boss Aki!" tawag ni Red. Dun lang napalingon si Aki sa kanya. " Pwede po kumurap, pwde din po huminga"

Tiningnan nya lang yun ng masama, at binalik na rin agad ang mata kay Sejun. Nagsimula na rin kasi itong kumanta.

"Sa aking puso'y nag-iisa
Mayroong himig na
Kumakatok sa pinto ng aking ala-ala

'Di na dapat tumitig pa sa 'yong mga mata
Ngayon  ikaw na lang ang nakikita"

Sumasabay na ang crowd sa kanta pero boses lang ni Sejun ang naririnig niya.

"Shit! bakit ang lamig ng boses? at ang lyrics bakit parang kuhang-kuha ako?Nababaliw ka na Aki!!!"

As usual, immersed na naman si Sejun sa performance nya.. overwhelming din kasi ang dami ng tao kahit alam nyang mamahalin ang bar na yun.
Madami din syang nakikitang familiar faces lalo na may mga hawak na camera, may Sejun fansites kasi sa social media na pumupunta tlaga sa mga events para kumuha ng pictures ng SB19.

But one woman caught her attention, wala kasi itong  hawak na phone o official lightstick ng grupo pero titig na titig sa kanya. Familiar din sa kanya yung almond shape na mata na parang japanese. Yung mga kasama naman nung babae may hawak na phone at nakikisabay sa kanta. Nginitian nya yun well anyway halos lahat naman ng mga fans nya na nandun binibigyan nya talaga ng smile.

Napalunok naman si Aki sa biglaang  pag smile na yun ni Sejun sa kanya.
"ayiiiie!" tukso nung dalawa.

Kumuha sya ng champagne nilagyan ang baso at dali-daling tinungga medyo nakakatuyo kasi ng lalamunan yung ngiti.
"Bakit ang pait?!" nasabi nya at tiningnan ang bote.

Natawa naman si Red. "Boss, brandy kasi yung tinungga mo hindi champagne"

Ok na din yun kelangan nya rin ng pampainit ng tyan at kabahan naman sya sa ginagawa nya. Imbis kasi na mag cringe she finds the song and the singer amazing.

Natahimik naman ang crowd nung kinanta na ni Sejun ang original song nyang Kumunoy. Mas lalong nilamig si Aki sa madamdaming performance na yun.

"Paano nga bang maibsan
Bigat na aking nararamdaman
Gusto ko ng sumuko
Di na kaya ng puso"

Kinakausap na rin ni Aki ang sarili.
"Ano ka na ngayon Aki? girl na, fan pa??buseat!"

Ilang beses na din syang tumungga  ng brandy wala kasi syang balak uminom noong una kelangan nyang kasing mag drive.

"Thank you so much po sa mga nandito ngayong gabi, please grab a copy of my album Love and Lyrics. Here's my last song for tonight, a cover of 10,000 hours."

"When you close your eyes, tell me, what are you dreamin'?
Everything, I wanna know it all
I'd spend ten thousand hours and ten thousand more
Oh, if that's what it takes to learn that sweet heart of yours
And I might never get there, but I'm gonna try
If it's ten thousand hours or the rest of my life"

Ngumiti muna ito nag wave bago pumunta ng backstage. Then Aki finally had a time to breathe nung nawala na sa paningin nya si Sejun. Nag excuse muna sya papuntang CR napadami talaga sya ng inom.

Paglabas nya wala na sa table nila yung dalawa. Nagliligpit na rin ang mga crew dahil 10pm na rin. Senenyasan sya ni Jas na pumunta sya sa bar counter.
"Sej this is Aki boss namin ni Jas" pakilala ni Red sa kanya. "Boss you know Michael na dba?"
Parang gusto namang matunaw ni Aki. "Wait what andito pa sya?" She nods at Michael magkakilala na kasi sila.

" Hello po! I'm Sejun leader ng SB19" sabay ngiti.
Tawanan naman lahat sa paraan ng pagpapakilala nito.
"Ay na miss namin yun!"

Pero hindi natawa si Aki. Napaka formal naman kasi ng pagpapakilala. Na gets naman ni Michael kung bakit di na gets ni Aki yung "joke"

"Pasensya na Sej, Aki kasi is from the US kaya medyo di familiar sa SB19"

"Ah kaya pala" Inextend ni Sejun yung hand nya for a handshake. "Nice meeting you Miss. Aki"
Kaya pala di nya ko nakilala sa elevator"

She reached for a handshake na rin kahit ayaw nya nilalamig kasi kamay niya lalot ang lapit-lapit na ni Sejun sa kanya. Medyo awkward rin pag hindi sya nakipag handshake.
"N-nice meeting you rin"

Nagulat si Sejun nung maramdaman ang kamay ni Aki sa kamay nya..sobrang lamig din nun pero hindi nya gustong bitawan.

Aki doesn't care less for the handshake kanina pa kasi sya minamanhid. What she sees are his eyes and eyebrows. Ang ganda ng mga mata at ang kapal ng kilay. Iba pala talaga pag malapit. Deep inside she's singing:

" Di na dapat tumitig pa sa yong mga mata,
ngayon ikaw na lang ang nakikita"