Dear devil

4

Άνοιξα τα μάτια μου αφού πρώτα τα πεταρισα για να συνηθίσω το φως.

Δεν ήταν δίπλα μου.

Φυσικά και δεν ήταν

Πως μου πέρασε έστω και μια στιγμή από το μυαλό.

Σηκώθηκα και μάζεψα τα ρούχα μας από κάτω.

Τα έβαλα στα άπλυτα σκιά φόρεσα καθαρά.

Ένιωσα το στομάχι μου να παραπονιέται.

Πήγα γρήγορα στην κουζίνα και έφτιαξα ένα τοστ.

Το έφαγα γρήγορα και άρχισα να φτιάχνω το μεσημεριανό.

Είχα ήδη αργήσει να ξυπνήσω.

Ποιος τον άκουγε αν γυρνούσε σπίτι και το φαγητό δεν ήταν έτοιμο.

Έβαλα το ταψί με το μπριαμ στον φούρνο και μετά ρύθμισα το χρονόμετρο.

Ελπίζω να μην γυρίσει νωρίτερα.

Θέλω τουλάχιστον μία ώρα.

Ο ήχος των κλειδιών ακούστηκε και μετά από λίγο η πόρτα άνοιξε.

Ποτέ η τύχη δεν είναι με το μέρος μου.

Έκατσε στο τραπέζι και με κοίταξε.

Πεινούσε.

Α:Άντε βάλε να φάμε.

Κατευθείαν κατέβασα το βλέμμα μου, αλλά ακόμη μπορούσα να τον δω.

Κοίταξε τον φούρνο και έκανε τα χέρια του μπουνιές.

Με κοίταζε άγρια και μετά σηκώθηκε όρθιος.

Α:Θα είμαι πίσω σε σαράντα λεπτά. Το καλό που σου θέλω να είναι έτοιμο.

Ενευσα και αφού πήρε τα κλειδιά του έφυγε από το σπίτι.

Δάγκωσα νευρικά τα χείλη μου.

Αν δεν είναι έτοιμο;

Θα είναι.

Θα είναι Ίρις μην ανησυχείς.

Ένας ήχος ακούστηκε και έπιασα αυτόματα την καρδιά μου.

Κινητό;

Άρια!?

Ένιωσα ένα συναίσθημα ζήλειας να με γεμίζει.

Μα...

Ωχ όχι.

Ξέχασε το τηλέφωνο του.

Βγήκα στο μπαλκόνι.

Ήταν από κάτω.

Έψαχνε μάλλον αναπτήρα αν κρίνω από το τσιγάρο που είχε στο στο στόμα του.