Dear devil

18

Ήπια λίγο από τον καφέ μου και χαμογέλασα γλυκά στον Λίαμ

Έπρεπε να φτιάξω και εγώ την ζωή μου.

Είμαι εικοσιένα και δεν έχω κάνει ποτέ μου σχέση.

Ίσως γιατί δεν με άφησε αλλά...

Όχι!

Δεν θα τον σκέφτομαι.

Δεν πρέπει να τον σκέφτομαι.

Μα ο Λίαμ δεν...

Είναι σαν αδελφός...

Λ:Όλα καλά Ίρις;
Ι: Ίριδα Λίαμ.

Είπα απότομα και πήρα μια βαθιά ανάσα.

Λ:Συγνώμη. Ίριδα.

Μα το κάνω;

Δεν θα του επιτρέπω να με λέει έτσι επειδή το έλεγε ο Άξελ;

Ι:Εγώ συγνώμη Λίαμ. Λέγε με όπως επιθυμείς.

Χαμογέλασε.

Μου ακούμπησε απαλά το χέρι.

Σήκωσα το βλέμμα μου και τον κοίταξα.

Μα τι στο καλό;

Ετριψα τα μάτια μου.

Όχι, δεν ήταν οφθαλμαπάτη.

Γέλασε και φόρεσε το καπέλο του.

Άξελ!

Σηκώθηκα όρθια και πήγα να φύγω μα με σταμάτησε.

Λ:Που πας Ίρις;

Δεν μίλησα.

Γύρισα στην θέση μου.

Ι:Νόμιζα πως είδα... Ξέχνα το

Είπα τελικά και κατέβασα το βλέμμα μου.

Λ:Θες να σε πάω σπίτι; Δεν δείχνεις πολύ καλά.

Ενευσα.

Ο Λίαμ είναι ο γιος ενός φίλου του μπαμπά μου.

Του ζήτησαν να με προσέχει.

Είναι γλυκός και πολύ καλός.

Δεν του αξίζω.

Εγώ δεν είμαι συνηθισμένη σε τέτοια

Δεν μου αξίζουν τέτοιες συμπεριφορές.

Λ:Τι σκέφτεσαι;

Έκλεισα την πόρτα και έβαλα την ζώνη μου.

Κοίταξα έξω από το παράθυρο

Ι:Τίποτα.

Γέλασε.

Τον κοίταξα περίεργα

Λ:Όταν μια γυναίκα λέει τίποτα, σημαίνει πολλά. Μίλα μου Ίρις, θα σε ακούσω.