Dear devil

23

Α:Ήρθε το τέλος μας λοιπόν.

Μου χάιδεψε το μάγουλο και χαμογέλασε γλυκά.

Έσπρωξα το χέρι του μακριά μου

Γέλασε αλαζονικά και έκατσε στην καρέκλα του.

Α:Τι είναι Ίρις; Φοβάσαι;

Γέλασα και τον πλησίασα με αργό βηματισμό

Ι: Ότι φοβήθηκα, το φοβήθηκα Άξελ. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για φόβο.

Με τράβηξε από το χέρι και με έφερε κοντά του.

Τα χείλη μου ακουμπούσαν ελάχιστα στα δικά του.

Η ανάσα του ήταν καυτή αλλά η ματιά του ήταν που με έκαιγε.

Α:Ίρις μωρό μου επιτέλους γεννήθηκες. Ξέρεις πόσο καιρό προσπαθούσα να βγάλω τον δαίμονα σου έξω;

Το ψυχασθενικο του χαμόγελο ήχησε στο δωμάτιο.

Μόνο που αυτή τη φορά δεν με τρόμαζε.

Δεν τον φοβόμουν.

Ι:Αυτός ο δαίμονας Άξελ μπορεί να σε καταστρέψει, να σε σκοτώσει.

Η φωνή μου ήταν ψυχρή, έτσι ακριβώς όπως ήταν και το κλίμα ανάμεσα μας.

Ήθελα να τον πονέσω με τα λόγια μου.

Είχα σκοπό να το κάνω μπροστά του.

Να του προκαλέσω πόνο.

Α:Γιατί νομίζεις πως τον δημιούργησα Ίρις; Ήξερα πως όταν ερχόταν ο δαίμονας , θα ερχόταν και το τέλος μας

Με έκανε το τέρας που τόσο καιρό επιθυμούσε!

Όμως αυτό το τέρας δεν ξέρει πως διψάει για αίμα, για θάνατο.

Ι:Θα μου το πληρώσεις αυτό Άξελ!

Το μίσος στη φωνή μου ήταν ορατό.

Άλλωστε δεν ήθελα να το κρύψω.

Ήθελα να νιώσει την ψυχρότητα μου απέναντι του.

Να καταλάβει πως πλέον με έχει καταστρέψει.

Έστρεψα το όπλο πάνω του.

Γέλασε και σηκώθηκε όρθιος.

Ι:ΣΕ ΜΙΣΩ!