Dear devil

8

Α:Άνοιξε τα μάτια σου. Άνοιξε τα. Σε παρακαλώ.

Η φωνή του.

Το άρωμα του.

Η αφή του.

Όλα είναι τόσο ζωντανά.

Άνοιξα τα μάτια μου αργά.

Ήταν όντως εδώ.

Η ανακούφιση ήταν εμφανής στο πρόσωπο του.

Με σήκωσε στην αγκαλιά του και με πήγε στο κρεβάτι.

Λιποθύμησα;

Μάλλον ναι.

Πήγα να σηκωθώ αλλά με έσπρωξε κάτω.

Α:Ξεκουράσου. Τι στο καλό έγινε;

Ένιωσα ξανά πόνο στο στομάχι και έκανα μια έκφραση πόνου.

Δεν μίλησε.

Ι:Εσύ φταις. Εσύ.

Ήταν μπερδεμένος.

Δεν καταλάβαινε τι εννοούσα

Φαινόταν στο βλέμμα του.

Α:Δεν γίνεται να φταίω εγώ Ίρις. Σε έχω χτυπήσει και πιο δυνατά. Μην κάνεις το θύμα.

Η ενόχληση στη φωνή του ήταν εμφανής.

Προσπαθεί να βγει και από πάνω.

Άντρες αλήτες!

Ι:Δεν εννοώ αυτό Άξελ.

Τον μπέρδεψαν ακόμα πιο πολύ.

Είχε πλάκα δεν μπορώ να πω.

Αλλά θα προτιμούσα αυτή τη στιγμή να είχα κάποιον που να με καταλαβαίνει.

Ίσως την μαμά μου.

Αν ζούσε.

Όμως ο καρκίνος μου την πήρε από νωρίς.

Α:Δεν καταλαβαίνω Ίρις. Τι προσπαθείς να μου πεις;

Όχι σωματικά αλλά ψυχικά βρε βλάκα!

Αυτό ήθελα να πω.

Μα φυσικά και δεν το έκανα.

Είχα παίξει την ζωή μου κορώνα γράμματα αρκετά αυτή την εβδομάδα.

Ι:Ξέχνα το Άξελ. Απλά ξέχασε το.

Αναστεναξε.

Δεν του άρεσε να μην τελειώνω κάτι που λέω .

Τον ενοχλούσε πιο πολύ και από την πολυλογια.

Έτσι ήταν.

Α:Θα σε αφήσω να ηρεμήσεις σήμερα. Υπάρχει κάτι που θες να κάνω για εσένα.

Τα μάτια μου ενώθηκαν με τα δικά του.