Dear devil

13

Τα βλέφαρα μου ήταν βαριά

Προσπάθησα να τα ανοίξω μα μου ήταν αδύνατον.

Άκουγα φωνές όμως δεν καταλάβαινα τι γινόταν.

Με αρκετή προσπάθεια πεταρισα τα βλέφαρα μου και άνοιξα τα μάτια μου.

Ήμουν σε ένα άσπρο δωμάτιο.

Εκείνος βρισκόταν απέναντι μου και κρατούσε ένα τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλα του

Σηκώθηκα ελάχιστα και όταν αντιλήφθηκε πως είχα ξυπνήσει με πλησίασε

Έπιασα την κοιλιά μου τρομαγμένη.

Τον κοίταξα όμως δεν περνά απάντηση από το βλέμμα του.

Ι:Το...το μωρό μου. Το μωρό μας... Που... Που είναι... Άξελ; Που είναι;

Η ανάσα μου πλέον είχε γίνει βαριά

Φόβος και μαυρίλα επικρατούσαν μέσα στον εγκέφαλο μου.

Δεν έχω καθόλου καλό προαίσθημα.

Του έπιασα τις παλάμες.

Ι:ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ? ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΑΞΕΛ? ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ? ΠΕΣ ΜΟΥ! ΠΕΣ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛ-
Α:ΑΠΕΒΑΛΛΕΣ. ΕΝΤΆΞΕΙ; ΑΠΈΒΑΛΛΕΣ!

Ένιωσα έναν έντονο πόνο στο κεφάλι.

Μάλλον παράκουσα.

Ναι.

Ναι σίγουρα παράκουσα.

Η κούραση θα φταίει.

Ναι η κούραση.

Α:Η γιατρός είπε πως ήταν επικίνδυνη η κύηση σου και από κάποιο συμβάν που μάλλον σε τάραξε απέβαλλες.

Τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν.

Δεν μπορεί.

Απλά μου κάνει πλάκα.

Η χαλαροτητα στο βλέμμα του είναι που με τρελαίνει πιο πολύ

Πως μπορεί να λέει πως το μωρό μας χάθηκε με τέτοια άνεση;

Πως;

Α:Σήκω. Φεύγουμε.

Με τράβηξε βίαια από το μπράτσο μαζί του.

Δεν αντέδρασα.

Έφυγε.

Με άφησε

Η μικρή κουκίδα έφυγε από την κοιλιά μου.

Ίσως να είναι καλύτερα.

Γλύτωσε.

Γλύτωσε από αυτόν τον άσχημο μίζερο κόσμο.

Άγγελε μου γλύτωσες από εδώ.