Κρυφές Επιθυμίες

Κεφάλαιο 16

Κεφάλαιο 16

Μανχάταν Ν Υόρκη

Λίγο καιρό πριν...

«Liam στης Ρέιτσελ» Αρπάζω το τηλέφωνο μου από τη τσάντα μου και χωρίς να δω ποιος με καλεί το απενεργοποιώ.

Ευτυχώς που επέμενα και σε κάθε μας έξοδο μας ακολουθεί και ο Liam με το δικό μου αμάξι . Εκείνος μπορεί να έχει μεγάλη ομάδα ασφαλείας αλλά όπως και να έχει σε μια πιθανή απειλή εκείνος που θα προστατευτεί με νύχια και με δόντια από την ομάδα του είναι ο Ρόμπερτ, για αυτό άλλωστε πληρώνονται . Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένω να έρχεται και ο Liam μαζί μας γιατί για τον Liamεγώ και μόνο εγώ είμαι προτεραιότητα . Όχι ότι όταν είμαι μόνη μου μπορεί να είμαι στόχος , απλά δίπλα στον Αχιλλέα σίγουρα γίνομαι καθώς και δίπλα στον Ρόμπερτ που μπορεί να μην είναι ένα διάσημος ροκ σταρ με φανατικό κοινό όπως ο πρώτος αλλά είναι ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους και σίγουρα άτομο με πολλούς εχθρούς .

Μα τι βλακείες κάθομαι και σκέφτομαι? Για την ασφάλεια και τους σωματοφύλακες?

Μέσα μου νιώθω διαλυμένη. Αισθάνομαι ένα βάρος επάνω στο στήθος και αντί να καθίσω να αναλύσω τα συναισθήματα μου, να καταλάβω γιατί αισθάνομαι έτσι εγώ σκέφτομαι τους σωματοφύλακες μας και αόρατες απειλές ?

Απόψε δεν έχει κίνηση και θα φτάσουμε στο Brooklyn σε πολύ λίγο χρόνο. Όταν μάθανε η Ρέιτσελ και ο Κίθ ότι θα γίνουνε γονείς αγοράσανε αυτό το σπίτι γιατί πληρούσε όλα τα στάνταρ τους . Είναι σε μια σχετικά ήσυχη γειτονιά κοντά σε πάρκο και σχολεία .Το σπίτι είναι μια όμορφη μεζονέτα με μια μεγάλη αυλή στο πίσω μέρος του σπιτιού. Μας περιέγραψαν ότι φαντάζονται τους εαυτούς τους να κάνουν μπάρμπεκιου με τους φίλους τους τις Κυριακές και τα παιδιά τους και τα παιδιά των φίλων τους να τρέχουν και να παίζουν χαρούμενα γύρω τους .

Κατεβαίνω από το αμάξι και χτυπάω το κουδούνι και περιμένω. Τα φώτα είναι όλα κλειστά μάλλον έχει ξαπλώσει και θα την ενοχλήσω σκέφτομαι. Κάνω να φύγω αλλά βλέπω ένα φως να ανάβει και σε λίγο ακούω το κλειδί να ξεκλειδώνει την πόρτα. Η Ρέιτσελ ανοίγει την εξώπορτα και με κοιτά. Στιγμές περνάνε και εκείνη δεν έχει σταματήσει να με κοιτά έντονα. Δεν λέει κουβέντα απλά έχει καρφώσει τα καστανά της μάτια επάνω μου. Ξαφνικά παραμερίζει και μου κάνει χώρο να περάσω μέσα. Προχωρά και την ακολουθώ. Δεν έχει κοιτάξει στιγμή πίσω της να δει τις κινήσεις μου. Είναι σίγουρη ότι την ακολουθώ. Κατευθυνόμαστε στην κουζίνα. Την βλέπω να έχει πάρει στα χέρια της τον βραστήρα, ανοίγει την βρύση και βάζει νερό και μετα ανάβει την κουζίνα για να το ζεστάνει. Από το ντουλάπι βγάζει δυο κούπες και το κουτί με το τσάι. Έχει ακόμη γυρισμένη την πλάτη στης σε εμένα δεν μου έχει απευθύνει τον λόγο δεν μου χαρίζει ούτε βλέμμα. Δεν ξέρω γιατί αντιδρά έτσι.