Κρυφές Επιθυμίες

Κεφάλαιο 15

Κεφάλαιο 15

Μανχάταν Ν Υόρκη

Λίγο καιρό πριν...

«κ Ρότζερ, αυτήν η κολόνα πρέπει να βρίσκεται εκεί?» ρωτάω με εκνευρισμό τον υπάλληλο της τεχνικής εταιρίας που έχει αναλάβει τα σχέδια για τα εξοχικά μας

«Τι εννοείτε κ Papa?»

«Εννοώ ότι μέσα στο σαλόνι υπάρχει μια ξεκάρφωτη κολόνα. Στο κέντρο του σαλονιού »

«Μα κ Papa, οι συγκεκριμένες κολόνες είναι ζωτικής σημασίας για το οικοδόμημα. Αποτελούν φέροντα οργανισμό, εάν αφαιρεθούν θα υπάρχει πρόβλημα. Η οικοδομή...»

«Δεν εννοώ να αφαιρεθεί, για όνομα του θεού» τον διακόπτω αγανακτισμένα. Αυτήν η συνάντηση με έχει εξουθενώσει. Ο άνθρωπος παριστάνει ότι τα ξέρει όλα. Είμαστε στην αίθουσα συσκέψεων εδώ και δυο ώρες και απαιτεί να εγκρίνω τα σχέδια χωρίς αλλαγές. Ξεχνάει πως εγώ θα μείνω εκεί και όχι αυτός.

«κ Ρότζερ, θα ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή στο εξής . Δεν έχω μείνει ευχαριστημένη από την δουλειά σας, εάν και η επόμενη συνάντηση μας κινηθεί στο ίδιο μοτίβο, θα αναγκαστώ να λήξω την συνεργασία μας » Ο συνομιλητής μου κάπως μαζεύεται...ωραία φίλε κατάλαβες πως εδώ, εγώ διατάζω όχι εσύ.

«Λοιπόν, ας συνεχίσουμε , αυτό που έλεγα είναι πως η κολόνα θα ήθελα να μετακινηθεί και να ¨κρυφτεί¨ μέσα σε κάποιον τοίχο. Να εδώ ας πούμε, είναι αυτό εφικτό? » του δείχνω με το δάχτυλο μου τι εννοώ

«Ναι μάλιστα , αυτό νομίζω πως γίνεται»

«Ωραία. Κάνε τις αλλαγές και μίλα με την Μπέθυ, για να κανονίσετε την επόμενη συνάντηση μας » σηκώνομαι από την καρέκλα και του τείνω το χέρι

«Καλή συνέχεια»

«Και σε εσάς , και σε εσάς»

Έξω από την πόρτα της αίθουσας συσκέψεων με περιμένει η Μπέθυ και περπατάμε μαζί μέχρι το γραφείο μου καθώς με ενημερώνει για διάφορα τηλεφωνήματα

«Το νομικό τμήμα έχει έτοιμα τα συμβόλαια του Τιμ Στόουν κ Άλεξ»

Το τηλέφωνο μου χτυπά και κοιτώντας την οθόνη κοκαλώνω. Σηκώνω το χέρι ψηλά κάνοντας νόημα στην Μπέθυ να σταματήσει και με μεγάλες δρασκελιές φτάνω στο γραφείο μου.

«Papa» λέω κοφτά

«Γειά σου» ακούγετε μια οικία φωνή. Παίρνω μια βαθιά ανάσα