Κεφάλαιο 5

4.9K 293 107
                                    


Κεφάλαιο 5

Μανχάταν Ν Υόρκη

Λίγο καιρό πριν...

Η ώρα στο στούντιο περνά γρήγορα. Πάντα το στούντιο και η μουσική με ηρεμούν. Την εταιρία την ιδρύσαμε αρχικά για να κατοχυρώσουμε τα δικά μας δικαιώματα στην μουσική και ποτέ να μην μας εκμεταλλευτεί κανείς . Η Αλεξάνδρα είναι από τους ποιο έξυπνους ανθρώπους που έχω συναντήσει. Σε ότι κι αν έκανε θα ήταν πετυχημένη. Θα έφτανε στην κορυφή. Έχεις αστέρι της λέω πάντα και γελά. Εάν εγώ έχω αστέρι εσύ έχεις νονά την τινγκερ μπελ μου απαντά και κάθε λίγο και λιγάκι σε ακουμπά με το ραβδί της και σε γεμίζει αστερόσκονη.

Όταν με τις οδηγίες της Αλεξ και με την μουσική και τους στίχους που έγραψα εγώ και η Ρέιτσελ το συγκρότημα μας απογειώθηκε πήραμε την απόφαση να κάνουμε παραγωγές και σε άλλους μουσικούς. Είναι περίεργο ότι ενώ γύρω μου επικρατεί πολύ φασαρία από νότες που συνθέτουν μουσική, λέξεις που συνθέτουν στίχους, μελωδίες, κόσμο και ηχολήπτες, εγώ εδώ στους τέσσερεις αυτούς τοίχους με την μαύρη ηχομόνωση την κονσόλα με τα πολλά κουμπιά και τα ασύρματα μικρόφωνα , εγώ εδώ αφήνομαι χαλαρώνω... και είμαι ο εαυτός μου.

Δίνω τις τελευταίες οδηγίες στον ηχολήπτη και κατευθύνομαι στο γραφείο μου. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Κίθ να κάθεται στον καναπέ έχοντας μια μπίρα στο ένα του χέρι και το κινητό του στο άλλο. Τα πόδια κλασικά πάνω στο τραπέζι. Μου ρίχνει μία ματιά την ώρα που του παίρνω την μπίρα από το χέρι και κάθομαι βαρύς στην απέναντι πολυθρόνα.

«Μαλάκα γαμήσου, πάρε τον κώλο σου και πάρε άλλη» Φωνάζει μα είναι αργά, έχω ήδη πιεί. Ο μαλάκας σιχαίνεται τόσο που θα σηκωθεί να πάρει άλλη. Ω ναι! παρατά με δύναμη το κινητό στο καναπέ, κατεβάζει τα πόδια από το τραπεζάκι και πάει προς το ψυγιάκι να πάρει. «Φέρε και σε μένα μια ακόμα φωνάζω και χωρίς να γυρίσει να με κοιτάξει μου κάνει κωλοδάχτυλο » Φέρνει τις μπίρες και κάθεται. Πίνει μια γουλιά και ρωτά «Τι έπαθες ?»

«Τίποτα» απαντώ

«Τότε γιατί είσαι σαν κλαμένο μουνί» επιμένει

«Τσίμπα ένα αρχίδι ρε μαλάκα που θα με πεις και κλαμένο μουνί»

«Λέγε λέμε. Λέγε τι έγινε» συνεχίζει δεν με βλέπει ότι δεν τον παίρνει να συνεχίσει?

«Γιατί ρε φίλε πρέπει κάτι να έγινε?»

«Δεν πατάς σπίτι σου στο upper east side παρα μόνο για να αλλάξεις ρούχα, εξορίστηκες στο στούντιο στο Brooklyn, που είναι το θυγατρικό αντί για το κεντρικό στην 5η Λεωφόρο που στεγάζεται μέσα στην εταιρία. Θέλεις κι άλλα? »

Κρυφές ΕπιθυμίεςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora