Κρυφές Επιθυμίες

Κεφάλαιο 22

Κεφάλαιο 22

Hawaii- Μανχάταν Ν Υόρκη

Λίγο καιρό πριν...

Η χθεσινή μέρα ήταν δύσκολη. Ο γιατρός που φέραμε με ενημέρωσε ότι πρόκειται για τροφική δηλητηρίαση και πως θα αρχίσει σταδιακά να αισθάνεται καλύτερα. Μας συνέστησε να αναβάλουμε το ταξίδι της επιστροφής μέχρι να αισθανθεί ο Ρόμπερτ καλύτερα.

Ο Ρόμπερτ δεν είναι καθόλου συνεργάσιμος. Γκρινιάζει συνέχεια, όλα τον πειράζουν και τον ενοχλούν και εγώ προσωπικά έχω κουραστεί πολύ από την συμπεριφορά του.

Προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να τον βοηθήσω αλλά εκείνος δεν δέχεται εύκολα βοήθεια.

Όλο το βράδυ σηκωνόμουνα και ήλεγχα την αναπνοή του. Φοβόμουνα μην τυχόν και κάνει εμετό στον ύπνο του και πάθει αναρρόφηση. Του έβαζα και δροσερές κομπρέσες στο μέτωπο του, γιατι κάποια στιγμή ανέβασε λιγάκι πυρετό. Έκανα δηλαδή ακριβώς ότι μου είπε ο γιατρός να κάνω.

Ο γιατρός του έκανε μια ένεση με το που τον εξέτασε, και μου είπε πως εάν συνεχίσουν οι έμετοι θα πρέπει να τον μεταφέρω στο νοσοκομείο. Ευτυχώς όλα εξελίσσονται καλά και φαίνεται ότι ο οργανισμός του αντιδρά καλά στο φάρμακο που του χορήγησε .

Η ώρα είναι πέντε το πρωί έχω κουραστεί πολύ. Κάθομαι στο σαλόνι και έχω ανοίξει την τηλεόραση . Χαζεύω μια ταινία και προσπαθώ να μην κοιμηθώ να έχω το νου μου σε εκείνον, τα μάτια μου κλείνουν και σκέφτομαι ότι θα τα κλείσω μόνο για μια στιγμή και μετά θα τα ανοίξω.

Ανοίγω τα μάτια μου και πετάγομαι απότομα από τον καναπέ. Γαμώτο δεν το πιστεύω με έχει πάρει ο ύπνος. Γαμώτο , γαμώτο, Εάν έπαθε κάτι... Τρέχω στο υπνοδωμάτιο και ο Ρόμπερτ δεν είναι στο κρεβάτι. Το κρεβάτι είναι άστρωτο. Τα μαξιλάρια είναι πεταμένα εδώ και εκεί και ο Ρόμπερτ είναι άφαντος.

Ξαφνικά μέσα στην υσιχία του πρωινού ακούγονται πνιχτοί ήχοι από το μπάνιο. Χτυπάω την πόρτα «Μωρό μου είσαι καλά?»

«Ναι»

«Να μπω?»

«Φύγε»

Ξεροκέφαλε άντρα...

Κάθομαι και περιμένω έξω από το μπάνιο και σε λίγο ακούγετε νερό που τρέχει υποθέτω πως κάνει μπάνιο, φοβάμαι να φύγω. Φοβάμαι μην ζαλιστεί από την εξάντληση και λιποθυμήσει. Είναι όμως τόσο ξεροκέφαλος που από χθες που αρρώστησε δεν δέχεται την βοήθεια μου. Το νερό σταματά και λίγα λεπτά μετά η πόρτα ανοίγει και εμφανίζεται μπροστά μου έχοντας μόνο μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από την μέση του. Τα κόκαλα του σχηματίζουν ένα τέλειο V και θεέ μου έχει ένα σώμα κόλαση. Τον αγαλλιάζω και τον βοηθάω να πάει ως την πολυθρόνα. Δέχεται με δυσκολία την βοήθεια μου. Φαίνεται από το άκαμπτο κορμί του. Το δέρμα του φαίνεται χλωμό όμως και δεν με ενδιαφέρει καθόλου που ο μάτσο άντρας, που παριστάνει πως είναι, δυσκολεύεται να δεχτεί βοήθεια.