Κρυφές Επιθυμίες

Κεφάλαιο 31

Κεφάλαιο 31

Φτάσαμε στο Παρόν!Το κεφάλαιο αυτό είναι μικρό, η αρχή του κεφαλαίου και το τέλος είναι καινούρια.

Μανχάταν Ν Υόρκη

Σήμερα

«Αλεξανδρούλα»

«Τι θέλεις Αχιλλέα? Με έχεις τρελάνει με τα τηλέφωνα. »

«Ρε ξενέρωτη, σε πήρα για να φάμε μαζί»

«Έχω δουλειά τι δεν καταλαβαίνεις?»

«Ρε παιδί μου, ούτε ένα χατίρι δεν μπορείς να μου κάνεις?»

«Ρε Αχιλλέα μερικοί δουλεύουμε»

«Αουτς έτσουξε αυτό... Μπηχτή μικρή μου, ήταν αυτήν για το Σ/Κ που πέρασα στο Κάπρι?» Ναι μπηχτή ήταν. .

«Ναι. Άφησες πίσω σου ένα σωρό εκκρεμότητες τις οποίες φορτώθηκα εγώ. Για να μην μιλήσω για το ότι έγινες θέαμα πάλι με αυτό το μοντέλο που συνόδευες»

«Έλα  μωρέ το κασέ της ήθελε να ανεβάσει το κοριτσάκι γι αυτό δήλωσε ότι δήλωσε » Αυτό που τις δικαιολογεί, μπορεί να με κάνει τρελή...

«Θες κάτι άλλο? Έχω δουλειά» Δεν καταλαβαίνει τίποτα μιλάμε ο άνθρωπος. 

«Καλά αυτήν την εβδομάδα θα σε βοηθήσω...εάν μου κάνεις το χατίρι να πάμε για μεσημεριανό κάπου οι δυο μας»

«Θα το σκεφτώ»

«Μου λείπεις μικρή δουλεύεις πολύ, και όλο τον ελεύθερο χρόνο σου τον περνάς βοηθώντας την Ρέιτσελ... Έλα να φάμε μαζί σήμερα. Θέλω να περάσω χρόνο με την φίλη μου.»

«Καλά καλά στείλε μου να μου πεις που θα πάμε και θα έρθω»

«Οκ μικρή. Φιλιά»

.

.

.

.

Είναι τραγικός .Είναι θεότρελος είναι είναι και εγώ δεν ξέρω τί είναι .

Δεν φταίει όμως αυτός όχι δεν φταίει. Εγώ φταίω .Εγώ και μόνο εγώ .

Φταίω που κάθομαι και τον ακούω, φταίω που τον ανέχομαι .

Ανέχομαι τις τρέλες του και τις ιδιοτροπίες του, ανέχομαι τα νεύρα του .

Όχι όχι τα νεύρα του, νεύρα έχω εγώ εξ' αιτίας του. Αυτά σκέφτομαι μια ώρα τώρα κολλημένη στην μεσημεριανή κίνηση της Λεωφόρου Μπρόντγουεϊ στο ύψος της 20ης Λεωφόρου.