Κρυφές Επιθυμίες

Kεφάλαιο 39

Κεφάλαιο 39

Σκωτία...

Σήμερα

Με ξύπνησε μια μεθυστική μυρωδιά. Δευτερόλε­πτα μετά μια βαθιά γνώριμη φωνή έφτασε στα αυτιά μου, και ήταν η ηχώ μιας φωνής μέσα από το γεμάτο πάθος όνειρο που έβλεπα με αποτέλεσμα να αφήσω έναν ελαφρύ αναστεναγμό.

«Ξύπνα, μωρό μου. Ξύπνα!»

Μια ναζιάρικη διαμαρτυρία τότε βγήκε από τα χείλη μου . «Λίγο ακόμα»

«Καρδία μου, έχουμε πολλά τα κάνουμε».

Το άγγιγμα, η όμορφη μυρωδιά και ο κάπως αλ­λοιωμένος ήχος της φωνής, όλα μαζί, ενίσχυσαν το τολμηρό όνειρό μου στο οποίο φανταζόμουν ότι ήμουν ξαπλωμένη ολόγυμνη πάνω στο γραφείο του Ρόμπερτ. Είχα τυλίξει τους μηρούς μου γύρω από τη μέση του, ενώ εκείνος με παρότρυνε με την απαλή φωνή του να προσπαθήσω να φτάσω σε οργασμό κι εγώ με κομμένη την ανάσα από τον πόθο μου επαναλάμβανα συνεχώς: «Ναι, ναι, ναι». Τα γαλανά μάτια του πετούσαν φλόγες καθώς κοίτα­ζαν τα μισόκλειστα δικά μου, ρουφώντας όλη τη μα­γεία του κορμιού μου, ενώ παράλληλα κινούσε το κορμί μου αργά και ρυθμικά φτάνοντας βαθιά μέσα μου και προκαλώντας της βογκητά πόθου.

«Μμμ! Ρόμπερτ» πλησιάζω Θα τελειώσω

τότε αισθάνομαι υγρά φιλιά κατά μήκος του λαιμού μου και καταλαβαίνω ότι ονειρευόμουν και πως δεν είμαι στην ΝΥ.

Προσπαθώ να γύρισω ανάσκελα με πολύ κόπο και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι φοράω ακόμα τα ρούχα που φορούσα χθες και πως εκείνα δυσκολεύουν τις κινήσεις μου. Παλεύω αρκετά μέχρι να ελευθερώσω τα χέρια μου και να καταφέρω να γυρίσω ανάσκελα και να στηριχτώ στους αγκώνες μου.

«Έτσι μπράβο. Τώρα είναι καλύτερα», είπε η φωνή που συνόδευε το όνειρό μου.

Κοκκίνιζω από ντροπή και σκόπιμα κρατάω τα βλέφαρά μου κλειστά, ελπίζοντας ότι αυτή η στιγμή αμηχανίας θα περνούσε. Επίσης, ήλπιζα ότι ο Ρόμπερτ δε θα είχε προσέξει τα ανακατεμένα μαλλιά μου τα ίχνη από την μάσκαρα που θα είχα σίγουρα, αφού δεν ξεβάφτηκα , ή ότι το μαξιλάρι ήταν βρεγμένο από τα σά­λια που είχαν ξεγλιστρήσει από το στόμα μου καθώς βογκούσα από πόθο. Καλύτερα όμως θα ήταν να έ­φευγε και να με άφηνε μόνη. Θεέ μου τι εξευτελιστική στιγμή.

«Γιατί ντρέπεσαι; Άνοιξε τα μάτια σου». Η φωνή του έδειχνε ότι διασκέδαζε με το θέαμα.