Birthday ~ft. One Direction

H1 ~ Huh?!

*POV Nomi*

"Bieb biep" doet m'n wekker. Ik zet hem uit en stap uit bed. Ik maak me klaar om naar school te gaan, want het is maandag. Whoehoee! Hoor me sarcasme. Zodra ik beneden ben pak ik gelijk m'n telefoon. Ik scrol door de meldingen, sms van onbekend? Huh? Denk ik bij mezelf. En ik klik het gelijk aan. Er staat:

Van: Onbekend

Naar: Nomi

Hey,

We got your message. We're interested. Send a message were and when, and we will be there.

Xx

Huh, denk ik bij mezelf. Wat is dit? Ik denk diep na. Dan weet ik het. Mijn mond valt open. "JAAAAAAAHHHHHH, OW JEAAHHHHHH" spring ik door het huis heen. Ik ren naar mijn moeder toe en begin tegen haar te praten. "MAAAAAMMMM. MIJN DROOM KOMT UITT!" zeg ik. Waarop mijn moeder zegt: "Wat is er schat? Welke droom is uitgekomen?" "de droom waarin ik One Direction ga ontmoeten! Ik heb ze een maand geleden een brief gestuurd met een uitnodiging voor mijn verjaardag, ze zouden een sms sturen als ze wilden komen en ik heb vandaag een sms van hun gehad!" Vertel ik haar, en ik laat het berichtje zien. "Nou stuur ze dan maar gauw de datum, tijd en plek lieverd, ik ben heel blij voor je" zegt m'n moeder met een glimlach. Ik huppel naar de eetkamer en ik ga een sms terig sturen, met de datum, plek en tijd.

Nadat ik de sms heb verstuurd, kijk ik op de klok hoe laat het is, tien over 8. Ik moet nu wel gelijk gaan, anders kom ik te laat.

Ik trek snel m'n jas en schoenen aan en ga naar de schuur om m'n fiets te pakken.

Als ik op school aankom is gelukkig de bel nog niet gegaan. Ik ga naar m'n kluis en stop de boeken erin die ik nog niet nodig heb. De bel gaat. Ik loop naar lokaal 137 want ik heb natuurkunde. Ik zie m'n vriendinnen Luna en Cheyenne al staan en loop naar ze toe. "Hoe was jullie weekend?" vraag ik. "Goed" zeggen ze allebei en we lopen met z'n drieën het lokaal in. We hebben gelukkig Mevrouw Verdonk voor natuurkunde, van haar mogen we wel kletsen tijdens de les. "Meiden, ik heb geweldig nieuws!" Begin ik mijn verhaal. Ik vertel ze alles wat ik vanochtend heb meegemaakt, vooral van het sms'je. Ook van de brief die ik een maand geleden gestuurd had. Want dt had ik ze nog niet verteld, omdat ik bang was voor hun reactie. Maar nu is dat niet erg meer.

De meiden beginnen gelijk te gillen als ik uitgepraat ben en de hele klas kijkt ons drie nu aan.

Zachtjes praat Cheyenne verder: "Wow, dit meen je niet, wat supergaaf!" Cheyenne en Luna zijn net als ik grote Directioners en vinden het daarom net zo gaaf als ik. We praten er de rest van de dag nog over.