13 თავი

196 13 7
                                    

რამოდენიმე დღეა რაც შონზე ფიქრებით გამოშტერებული დავჩანჩალებ,ვცდილობ არ შევიმჩნიო ჩემი გრძნობები გარდა ამისა საბედნიეროდ ები და მაიკი გამოჩნდნენ და რაც მთავარია შონი მესალმება.ვერ ვხვდები დაავიწყდა თუ რამოხდა მაგრამ ფაქტია რომ მისი დანაპირები შესარიგებელ სიურპრიზზე სრულიად გაქრა მაგრამ დღეს შაბათია და იმედი მაქვს დღეს მაინც მოიფიქრებს რამეს,მანამდე კი ვიჯდები ასე უსაქმოდ.
მალე გავიდა ერთი საათი,ორი,სამი,ოთხი,ხუთი მალე მოსაღამოვდა კიდევ  და უკვე ძილის დროც დადგა.
ღამის თორმეტი საათი იყო მეკი ჯერ კიდევ მეღვიძა,უცებ ტელეფონზე მესიჯის ხმა მომესმა მეგონა რომ შონი იქნებოდა და ფართხაფურთხით მივვარდი ტელეფონს.რომ დავხედე მესიჯი უცხო ნომრიდან იყო, აქ ეწერა:
"მიყვარხარ და არ ვიცი როგორ გითხრა"
გამეცინა,როგორ შეიძლებოდა ვინმეს ჩემნაირი ჯოჯოხეთის მაშხალა მოსწონებოდა მითუმეტეს შეყვარებოდა,ეჰ ნეტავ ჰანას ნაირი ლამაზი ვიყო ალბათ უკვე აკოცეს მან და შონმა ერთმანეთს.
დიდ ხანს ვიჯექი უმოძრავოდ სანამ დედაჩემმა არ დამიყვირა და ოთახში შესვლა არ მიბრძანა,დავწექი მაგრამ არ მეძინებოდა, შევეცადე დამეძინა,რომ ვერ ვიძინებდი დათვლა დავიწყე და უკვე ძილისპირული რომ მქონდა ფანჯარას რაღაც მოხვდა.დავფრთხი,შემეშინდა მეგონა მანიაკი მიტაცებდა, ამ დროს მეორე ქვა მოხვდა ფანჯარას, უცებ სამზარეულოში გავვარდი ქვაბი ავიღე და წყლით ავავსე. ფანჯარასთან მივედი,ნელა გავაღე და წყალი პირდაპირ კაპიშონიან ბიჭს გადავასხი თავზე ბიჭმა ყვირილი დაიწყო
-აააააააა
-ვაიმეე - გავგიჟდი - შონნ?!!!!!!
-ხო მევარ და სულ დამასველე
-მანიაკი მეგონე ვაიმე,შემეშინდა
-ბოდიში,შეგიძლია გარეთ გამოხვიდე?შენთვის სიურპრიზი მაქვს,აი ის შესარიგებლად რომ დაგპირდი
-დედა მომკლავს.
-დედაშენი 1 საათის წინ მანქანით წავიდა
-შენ საიდან იცი?
-საიდან და 10 საათიდან აქ ვარ
-უი
-მიდი მიდი გამოდი,კარგ ადგილას გავისეირნებთ
-კარგი-ჟაკეტი მოვიცვი და კარებისკენ გავემართე

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 05, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

ოქროს გიტარა (შონ მენდესის Fanfiction)Where stories live. Discover now