Porcelain Dolls || 도자기 인형

7

**Σε αυτό το κεφάλαιο γίνονται αναφορές σεξουαλικής φύσεως. Όποιος δεν νιώθει άνετα, παρακαλώ να μην συνεχίσει την ανάγνωση του κεφαλαίου από ένα σημείο και μετά.**

Οι ημέρες περνούσαν γρήγορα, το φθινόπωρο τελείωνε και ο Jimin επέμενε να γυρίζει κάθε μέρα την Choon Hee σπίτι της. Εκείνη δεν ήξερε πως ακριβώς έπρεπε να νιώσει, αλλά είχε συνηθίσει πολύ την θέση του συνοδηγού.

Μια από εκείνες τις ημέρες, όταν ο ήλιος έλαμπε πιο συχνά στον ουρανό, η Choon Hee στεκόταν στον διάδρομο του σχολείου, συζητώντας έντονα με δύο άλλες φίλες της.
"Όλο το σχολείο μιλάει για σένα!" Είπε μια από αυτές. "Συνέχεια μαζί είστε!" Συμπλήρωσε, αναφερόμενη στον Jimin.
"Δεν είναι κάτι παραπάνω από μια απλή φιλία, Sun-Hi." Τόνισε η Choon-Hee κοκκινίζοντας. "Όλα τα υπόλοιπα είναι βλακείες."
"Δεν σου αρέσει έστω και λίγο;" Ρώτησε η δεύτερη παρούσα φίλη της, η Bong-Cha. Η Choon-Hee ένιωσε τα μάγουλα της να καίγονται.
"Σταματήστε." Είπε κρύβοντας το πρόσωπο της πίσω από ένα βιβλίο ιστορίας. "Μένουμε κοντά και με πηγαίνει σπίτι, αυτό είναι όλο." Γκρίνιαξε.
Οι φίλες της ξέσπασαν σε γέλια μπροστά στο θέαμα.
"Εντάξει, αν δεν σου αρέσει γνώρισε του καμία από εμάς!" Πρότεινε η Bong-Cha μεταξύ σοβαρού και αστείου.
"Ευχαρίστως!" Αναφώνησε η Choon-Hee, κατεβάζοντας το βιβλίο από το πρόσωπο της.
Από μακριά, είδε τον Jimin να τις πλησιάζει, χαμογελώντας.
"Να, έρχεται." Είπε χαμηλόφωνα.
"Μην με ανακατεύετε, εμένα μου αρέσει ο Kyu." Χαμογέλασε η Sun-Hi.
"Το γούστο σου δεν θα πάψει ποτέ να με εκπλήσσει." Σχολίασε η Bong-Cha και σήκωσε το χέρι της χαιρετώντας τον Jimin.
"Καλημέρα κορίτσια." Υποκλίθηκε ελαφρά εκείνος, μόλις ήταν αρκετά κοντά τους.
Εκείνες μιμήθηκαν την κίνηση του.
"Καλημέρα." Είπαν και οι τρεις ταυτόχρονα.
"Choon-Hee, μπορώ να σου μιλήσω;" Η ερώτησή του έκανε την καρδιά της κοπέλας να αρχίσει να σφυροκοπά στο στήθος της. Τόσο δυνατά, που νόμιζε ότι όλοι στον σχολικό διάδρομο μπορούσαν να την ακούσουν.
Οι φίλες τις αντάλλαξαν μερικές κλέφτες ματιές και χαμογέλασαν.
"Θα πω στην καθηγήτρια ότι έπρεπε να πας στην τουαλέτα." Η Bong-Cha της έκλεισε το μάτι. Πήρε από το μπράτσο την Sun-Hi και απομακρύνθηκαν.

"Σε ακούω." Είπε με τρεμάμενη φωνή η Choon-Hee.
"Όχι εδώ. Κάπου μόνοι μας." Χαμογέλασε ο Jimin και ξεκίνησε να περπατάει προς τις σκάλες του ορόφου. Η κοπέλα τον ακολούθησε με το κεφάλι σκυφτό. Από το μυαλό της περνούσαν χιλιάδες σκέψεις, ενώ η καρδιά της συνέχιζε να χορεύει σε έναν ξέφρενο ρυθμό, κάνοντας τα πόδια της αδύναμα.
Στάθηκαν στο τελευταίο σκαλοπάτι του τρίτου ορόφου, μόλις λίγα βήματα μακριά από την σκάλα που οδηγούσε στον δεύτερο και βάλθηκαν να κοιτιουνται.
"Τι θα ήθελες;" Ρώτησε η Choon-Hee και στηρίχτηκε άβολα στον τοίχο πίσω της.
"Άκου, εδώ και καιρό είμαστε κάθε μέρα μαζί." Ξεκίνησε να λέει το αγόρι. "Και ήθελα κάποιες μέρες τώρα να σε ρωτήσω, αν θα ήθελες να βγούμε." Πρόσθεσε, βιαστικά και γρήγορα, σαν να μην ήταν σίγουρος, σαν να υπήρχε ένα αόρατο χρονόμετρο που του υποδείκνυε να μιλήσει.
Ένιωσε ένα τσίμπημα στο στήθος, βλέποντας την κοπέλα να γουρλώνει τα μάτια της στο άκουσμα των λέξεων του. Ήταν έτοιμος για την οποιαδήποτε απάντηση. Εκείνο για το οποίο δεν ήταν έτοιμος ήταν το να τα παρατήσει και να την αφήσει να φύγει.
Ήταν τόσο όμορφη έτσι όπως την χτυπούσε ο ήλιος. Το πορσελάνινο δέρμα της ήταν τέλειο, αψεγάδιαστο, άξιο επαίνων. Έμοιαζε με κούκλα, τόσο αθώα. Όμως, εκείνη η αθωότητα τον έκανε να την θέλει, με τρόπους ανήθικους. Δεν είχε νιώσει ποτέ ξανά έτσι για κάποια, με όσες κι αν είχε κοιμηθεί. Ήθελε να σκίσει κάθε ρούχο που είχε πάνω της, για να μπορέσει να θαυμάσει σπιθαμή προς σπιθαμή το σώμα της, την αλαβάστρινη επιδερμίδα της.
Εκείνες οι σκέψεις ήταν ικανές να κινήσουν τα χέρια του προς το μέρος της. Ένιωσε τα χέρια του να δυσκολεύονται να μείνουν στην θέση τους.
Η φωνή της τον τράβηξε από την δίνη, φέρνοντας τον ξανά στην πραγματικότητα.
"Εννοείς, σαν ραντεβού;" Ρώτησε.
"Ας μην βάζουμε ταμπέλες." Πρότεινε εκείνος. "Τι λες λοιπόν;" Την ρώτησε στην συνέχεια. "Σήμερα, μετά το σχολείο."
"Σήμερα;" Αναφώνησε έκπληκτη εκείνη. Άρχισε να το σκέφτεται και μετά από μερικά δευτερόλεπτα είχε την απάντηση.
"Σήμερα. Μετά το σχολείο." Χαμογέλασε, προσπαθώντας να μην αποκαλύψει το άγχος και τον τρόμο της.
"Θα σε περιμένω στην είσοδο." Χαμογέλασε ο Jimin και, πριν φύγει, χάιδεψε τα ακροδάχτυλα της με τα δικά του, στέλνοντας, χωρίς να το ξέρει, κύματα ανατριχιλας στο σώμα της.