No Longer A Love Story [Updating]

//forty//

40

<Blaze’s POV>

“Yes. I have Amnesia.”

What did she just say? May amnesia siya? Abfeuivneeqwi. WHAAAAAAAAAAT.

I wanted to ask her how, why and more. Questions are starting to stack inside my head like piled books being put together. We all thought she was dead, but she wasn’t. and now, may amnesia pala  siya? What more surprises can we get? Parang lagging may nakatago na bigla na lang *poof* you don’t know me kind of thing.

“Are you okay?” she asks me.

“I’m good, just a little shock” napansin niya rin yun siguro. Pakiramdam ko ang obvious e.

“Why? Like, do we know each other that much?”

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Hindi niya siguro maalala lahat. Edi ibig sabihin nun she doesn’t remember any of those heart breaks I gave her? Or Cassy? Or everything?

“Uhm.Hello? Okay ka lang ba talaga? Are you sick? Paarang namumutla ka tlaga e.”

“I’m good. It’s just that I have to go. I realized that a friend of mine is waiting back at home. I got to go. Bye”

Nagmamadali akong lumabas. Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. How did she forget? What happened to her? Ang daming tanong sa isip ko nanaghahanap ng kasagutan pero bakit ganun? Hindi ko maitanong sa kanya. Naguguluhan ako. Pero siguro natatakot lang ako na maalala pa niya ulit lahata. Lahat ng nagawa kong kasalanan lahat ng sakit na naparamdam ko sa kanya. Siguro mas mabuti na to. Siguro eto na yung second chance ko, second chance na maitama ang mga pagkakamali ko.

Ughhh. Ang gulo ng isip ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kalalaki kong tao pero eto, naiiyak nako. Pakiramdam ko ang sama sama kong tao. Gusto ko na mamatay. Ayoko na mabuhay pa…

“Iyak pa.Panget mo na nga, pumapanget ka pa. Hahaha.”

“Bat nandito ka?” I was in state of shock. It’s her. Why is she here? Why?

“Pauwi na dapat ako since iniwan mo ko dun sa coffee shop. Napadaan lang. Are you okay?”

“I’m okay.”

“No you’re not” And there. She hops in inside the car.

“So tell me, what’s your problem?” she asks me.

Pano ko sasabihin sa kanya na siya yung problema ko? Kung malalaman niya ba ang nakaraan may magbabago? “Kasi ganito. You remind me of someone. Someone I knew, from the past.”

“Really? Oh tapos? Anyare?”

“To make the long story short, I wasted the one shot chance she gave me.” Napatingin na lang ako sa baba. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko e. Bigla ko na lang naitanong sa kanya ito “Kung ikaw ba yung nasa posisyon niya mapapatawad mo pa ako?”

Huminga siya ng malalim at nagsimulang magsalita “Kung ako yung nasa posisyon niya, hindi kita mapapatawad. No offense Blaze ha? Kasi kung ako yung NASAKTAN at ako yung NALOKO hindi ko na alam kung pano pa maibabalik yung tiwala ko. Para siyang vase na nabasag e. Kahit anong dikit mo hindi na magiging perfect. Nangyari na eh. Wala nang magagawa. Kasi isipin mo kung sayo yun ginwa diba mahihirapan ka rin naming magpatawad? Siguro sa ngayon hindi mo ako maiintindihan kasi sino ba naman ang manloloko sa isang ‘Blaze Reyes’ diba? Mahirap magpatawad Blaze.” Bigla siyang tumawa. “Buti na lang pala hindi ako yun no? Malay mo iba pala opinion niya!! Sana magkausap na kayo soon!”

Mas lalo akong kinabahan. Tama nga naman siya. Sobrang laki ng pagkakamali kong nagawa sa kanya. Laking pasasalamat ko na hindi niya yun maalala. Pero ano na bang dapat kong gawin?

“Uy Blaze! Okay ka lang? Ngumiti ka na kasi! Hindi bagay sayo ang poker face. Sayang, pogi ka pa naman! Kaya smile na okay?”

Napangiti ako dun. Pero di ko namalayan na tumulo pala luha ko. Ang gay talaga. Bigla niya akong tinawanan at inabutan ng panyo “Eto oh, ang gay mo talaga. Ngayon alam ko na ang totoo!”

“Ha anong totoo?!!!”

“Ay ang OA? Haha. Ibig kong sabihin, ang totoo mong kulay. Di pala gurlaloosh type mo e. Boys pala! Ikaw Blaze ha! Aminin mo na kasi!”

“Baliw! Lalaking lalaki kaya ako. Halikan kita dyan e!”

“Yuck kadiri! Tumigil ka nga Blaze! Ay late na pala!! I have to go! Alam kong you have to go na din pala! Diba may ‘friend’ kang naghihintay sayo?” she hops out of the car. “Ingat” and smiles.

Natameme na lang ako. Pano ko nga ba nagawang saktan ang isang katulad niya? Ganun ba akong kasamang tao? May pagasa pa ba akong itama ang mga mali ko? Wala na ba talagang pagasa ang love story namin? Wala na ba talaga?

*Phone rings*

“Hello brad. Sorry natraffic lang. Malapit nako dyan.”

----

“Oh brad ano bang problema mo? Parang namumutla ka yata.” Tanong ni Theo

“May amnesia siya.”

“Sino?” he asked

“SI Gabby…”

“HAHAHAHAHA” mangiyak ngiyak na siya kakatawa. Pero bigla siya napatigil at napatingin sakin “Seryoso ba yan?” I nodded “Sorry bro kung tinawanan kita. Pang teleserye kasi tong amnesia amnesia e. Kala ko nagjojoke ka. Sorry talaga.”

“Okay lang. Nung una din naman hindi ako makapaniwala. Pero kita ko sa mga mata niya na totoo e, ayun na nga! May amnesia pala talaga siya. Kaya di niya tayo maalala.”

“Nakausap mo siya? Ibig sabihin nun magkasama kayo kanina?”

“Nagkataon lang. Kasama nga niya si Harold e. Mukang pinopormahan siya.”

“Ah kaya pala. O ano namang problema dun? Wala naman diba?”

“Wala naman…”

“Mahal mo pa siya no?”

Bago pa ako makasagot may nauna na “Mahal? Sino????”

“Una nako bro. Ingat” sabi ni Theo

“Sge bro. Ingat din.” I replied

“Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko Blaze!! Sinong mahal mo??” Cassy shouts at me as she demanded an answer.

“Wala yun” I said

“Anong wala? Narinig ko yun! Si Gabrielie pinaguusapan niyo no? Mahal mo pa siya no? SUMAGOT KA BLAZE!!!”

Napatayo ako sa inis “OO SI GABBY YUN AT MAHAL KO PA SIYA. Oh ano masaya ka na?”

“Ewan ko sayo Blaze!!!! So ano naglolokohan lang tayo ganun?”

“Hindi Cassy, sarili mo lang niloloko mo . Alam mong hindi kita mahal pero pinagpipilitan mo ang sarili mo sakin. There was never an US. It was always her along.”

“Pagsisisihan mo to Balze, tandaan mo yan!” tatalikod n asana siya pero hinawakan ko ang braso niya.

“Wala akong pagsisisihan Cassy, baka ikaw meron.” At nagpumiglas siya. Mabilis na naglakad palayo.

Gusto ko bawiin lahat ng oras na nawala samin ni Gabby. Lahat ng nasayang na panahon at pagkakataon. Gusto ko iparamdam sa kanya kung gano siya kaimportante sa buhay ko. Pero hindi ko alam kung pano. AT kung bumalik man an gala ala niya, malamang lamang hindi niya rin ak mapapatawad agad. Pero hindi ako susuko kasi mahal ko siya. At ngayon, handa na akong magbago para sa kanya. Gagawin ko lahat Gabrielie, maging akin ka lang muli.

-----

A/N: Missed u guys

I'll update as fast as i can mwa love u all